Ο Κ. Μητσοτάκης μίλησε χθες στο υπουργικό συμβούλιο για «βαθμιαία μετατροπή του ασφαλιστικού συστήματος από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό». Αυτό σημαίνει ότι η αρπαγή των επικουρικών συντάξεων είναι μόνο η αρχή.
Με την πάροδο του χρόνου, πρόθεσή τους είναι η συρρίκνωση της κύριας σύνταξης και η μεταφορά του βάρους της συνταξιοδότησης στην ιδιωτική επικουρική.
Είπε, όμως, και κάτι άλλο. Ότι ο εργαζόμενος «θα μπορεί να επιλέξει πώς θα επενδύονται οι εισφορές του». Που σημαίνει ότι ο εργαζόμενος θα καλείται να επιλέξει ανάμεσα σε μια διαχείριση ρίσκου -με κίνδυνο να χάσει ολοσχερώς τα χρήματά του- ή σε μια επένδυση «νορμάλ» που θα του αποφέρει ελάχιστη σύνταξη. Και δεν θα μπορεί να κατηγορήσει παρά μόνο τον εαυτό του.
Υπάρχουν όμως και τα πράγματα που αποφεύγει να πει ο πρωθυπουργός.
Το μεγάλο κυβερνητικό κόλπο στο ασφαλιστικό μεταφέρει 75 δισ. σε βάθος εικοσιπενταετίας σε ιδιωτικά χέρια. Και αυτά τα ποσά θα τα πληρώσει ο ελληνικός λαός προκειμένου να συνεχίσουν να καταβάλλονται επικουρικές συντάξεις στους ήδη δικαιούχους.
Ακόμα και αν τα χρήματα αυτά δεν χαθούν σε κάποια κρίση, η αξιοπιστία και η φερεγγυότητα των ιδιωτών είναι αμφίβολη, αφού όσο μικρότερες συντάξεις καταβάλουν, τόσο μεγαλύτερο κέρδος θα έχουν.
Η ζημιά που θα προκαλέσουν θα είναι τεράστια. Ο κόσμος πρέπει να αντιταχθεί σε αυτό το σχέδιο και η αντιπολίτευση να ανακοινώσει άμεσα τον τρόπο με τον οποίο θα το πάρει πίσω.
