Ο μάγκας με τα βελούδινα δόντια και το μεταξωτό λαρύγγι πρωθυπουργός δεν «μασάει». Κατεδαφίζει και προχωράει

Το κράτος του δικού τους απάνθρωπου δικαίου της αγοράς και του ακροδεξιού νεοφιλελευθερισμού, στο οποίο πιστεύουν με προσήλωση μουλάδων και εκφώνηση μουεζίνηδων

Ο τόπος ή θα ανασάνει από τη δηλητηριώδη μπόχα του βίου και της πολιτείας τους ή θα πεθάνει από ασφυξία. Πρέπει να πέσουν. Τώρα

Μου φαίνεται πράγματι απίστευτο και μόνο να γράψω τη λέξη «απολογία» για τον Δημήτρη Ινδαρέ

Πρόκειται για ένα βιβλίο όπου η αγάπη για τα κρητικά χώματα συναντάει τον καημό για τα πάθη και τις τραγωδίες των ανθρώπων

Γνωστός θεμέλιος λίθος και ασφαλές καταφύγιο του πιο άγριου νεοφιλελευθερισμού, η θεωρία των δύο άκρων. Επειδή, λοιπόν, μας έχουν πρήξει με τη θεωρία των δύο άκρων, επειδή...

Τελικά η πολιτική, η καθεστωτική πολιτική αυτής της κυβέρνησης είναι μια διαρκής προσωπική προσβολή στον καθένα και στην καθεμία που ζει σ’ αυτή τη χώρα. Από τον καιρό της...

Γι’ αυτό γεννηθήκαμε; Για να μετράμε νεκρούς και να εξηγούμε την αγριότητα, ενώ άνθρωποι φεύγουν για πάντα και μαζί μ’ αυτούς η δυνητική τους συμμετοχή στο ενδεχομενικό χάος της...

Ο έξοχος Ζαν Μπερνάρ Πουί ξεκινάει το νουάρ μυθιστόρημά του «Η τελευταία παγίδα» (εκδ. Πόλις 2002, μετ. Κώστας Κατσουλάρης) μ’ αυτή τη φράση: «Η ζωή κυλάει σαν το μέλι στο στόμιο...

«Ο ηλίθιος και ο σοφός δεν βλέπουνε το ίδιο δέντρο», γράφει ο Ουίλιαμ Μπλέηκ στις «Παροιμίες της Κόλασης». Και πες μου τώρα εσύ, τι βλέπει τούτο το αλλόκοτο παρεάκι που κοιτάζει...