Δεν υπάρχει πιο συγκλονιστική αλήθεια για το ποιος υπήρξες πραγματικά από τον τρόπο που αντιμετωπίζεται ο θάνατός σου

Γιατί η πόρτα του σούπερ μάρκετ που ανοιγοκλείνει ελεύθερα είναι πιο αδιαπέραστη από όλα τα τείχη και τα συρματοπλέγματα όλων των συνόρων

Και όλα γίνονται για ένα ποτήρι αδειανό. Για ένα λαμπύρισμα που μοιάζει με νερό αλλά δεν είναι

Ο Νίκος Ρωμανός. Ένα πρόσωπο αρχαίας τραγωδίας που συμβαίνει δίπλα μας . Και δεν είναι παράσταση. Είναι η αλήθεια της ζωής όμως μας

Το παιδί της Γάζας που σφαγιάστηκε σήμερα μετέχει εξίσου στο «για πάντα» της ανθρωπότητας με τους Νετανιάχου που το έσφαξαν

Την τερατουργία της «διαφήμισης» παρακολουθούμε για πολλοστή στο έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που συμβαίνει στη Γάζα, δεκαετίες ολόκληρες

«Θα πει η λεβάντα/ θα το πει η μυρσίνη/ πως κυλάει στα μάτια η δικαιοσύνη» υπενθύμισε με απέραντη τρυφερότητα ο Φοίβος για τη δικαιοσύνη που έγινε δάκρυα

Αντιλαμβάνεται κανείς σε ποια παράκρουση οδηγείται η ανθρωπότητα όταν μια γενοκτονία μπορεί να έχει ψήγματα ορθότητας, επικαλούμενη το «δικαίωμα της αυτοάμυνας»

Μην αφήνεις χωρίς ποίημα αυτό το παιδί. Μην το αφήνεις έρμο και τυχαίο να περιφέρεται χωρίς καθρέφτη. Μην το διώχνεις από το σχολείο, μην το χτυπάς όταν παίζει

«Μια βόμβα σκάει στον δρόμο./ Τέλος η σάρκα, τέλος το κορίτσι,/ τέλος ο πατέρας, τέλος η γάτα./ Κανένας δεν είναι πεινασμένος»