Γνωρίσαμε τη Μαρία Κουτσουρλή από τη σειρά βίντεο «Ζωντανά απ’ το σαλόνι» που ανέβαζε κατά τη διάρκεια της καραντίνας για την πανδημία και ήταν αυτό ακριβώς που λέει ο τίτλος τους, τραγούδια που αγαπούσε και ερμήνευε ζωντανά, απλά και ανεπιτήδευτα στο σαλόνι του σπιτιού της με τη συνοδεία τριμελούς σχήματος. Προσωπικά με εντυπωσίασαν η ζεστασιά της φωνής της και το πώς σεβόταν και προσαρμοζόταν σε κάθε τραγούδι που ερμήνευε, κατορθώνοντας όμως ταυτόχρονα να του προσδίδει και την προσωπική σφραγίδα της, άκρως επιτυχημένες επανεκτελέσεις δηλαδή.
Τον Δεκέμβριο η Μαρία Κουτσουρλή κυκλοφόρησε τον πρώτο δίσκο της με τίτλο «Μια άλλη εκδοχή». Αν και από δημιουργικής πλευράς έχει γράψει μόνο τη μουσική δύο τραγουδιών, το αποτύπωμά της βρίσκεται σε όλα, καθιστώντας το album ιδανικό για να μας συστηθεί ερμηνευτικά και μουσικά. Όμορφες μελωδίες, με τις ενορχηστρώσεις του Δημήτρη Σιάμπου να τις χρωματίζουν με έναν ιδιαίτερο και πρωτότυπο τρόπο και το σύνολο να αποπνέει φρεσκάδα, η οποία όμως δεν είναι καθόλου «ανυποψίαστη». Συνομίλησα με τη Μαρία Κουτσουρλή για το τι την κινητοποιεί, την προβληματίζει, τη φοβίζει, αλλά κυρίως για το τι την ωθεί να συνδημιουργεί και να ερμηνεύει νέα τραγούδια σε τόσο χαλεπούς καιρούς.
Ποια ήταν η διαδρομή σου στη μουσική μέχρι τη σειρά των βίντεο με τις διασκευές που ανέβαζες στη διάρκεια της πανδημίας και με τα οποία σε γνωρίσαμε;
Η διαδρομή μου είχε και έχει δυσκολίες αλλά και πολλές όμορφες και ουσιαστικές στιγμές. Πριν ξεκινήσει το ταξίδι του «Ζωντανά απ’ το σαλόνι» έκανα μαθήματα φωνητικής και πραγματοποιούσα εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές της Αθήνας με διασκευές και τραγούδια που με διαμόρφωσαν ως άνθρωπο και ως ερμηνεύτρια. Στη συνέχεια αποφάσισα ότι θα ήθελα να κυνηγήσω πιο ζεστά το ενδεχόμενο να έχω δικά μου τραγούδια πλέον, και αυτό συνέβη.
Με την ευκαιρία, πώς προέκυψε η ιδέα γι’ αυτά τα βίντεο και γιατί ήταν μόνο διασκευές και καθόλου πρωτότυπα τραγούδια σου;
Η ιδέα προέκυψε από την ανάγκη μου να κάνω κάτι δημιουργικό σε μια περίοδο που όλα είχαν «παγώσει». Οι διασκευές επιλέχθηκαν γιατί ήταν τραγούδια αναφοράς μου και το ξεκίνημα για να δημιουργήσω τον ήχο μου, ώσπου ήρθαν οι άνθρωποι με τους οποίους πορευόμαστε και δημιουργούμε παρέα πρωτότυπα δικά μας τραγούδια.
Υπάρχουν κάποιοι/ες από τη σημερινή ελληνική σκηνή που αισθάνεσαι ότι έχεις μαζί τους μια δημιουργική και αισθητική συγγένεια;
Λατρεύω την Παυλίνα Βουλγαράκη, είναι ένα πλάσμα «αερικό», τη λατρεύω από το 2017 που την πρωτοείδα από κοντά και νιώθω μια σύνδεση μαζί της που διαρκεί μέχρι σήμερα. Εύχομαι κάποια στιγμή επίσης να δημιουργήσουμε μαζί.
Ο τίτλος είναι ενδιαφέρων και προκλητικός, ειδικά για πρώτο δίσκο. «Μια άλλη εκδοχή», αλλά ποιου πράγματος;
Μια άλλη εκδοχή για όλους εμάς που με σθένος και πείσμα ψάχνουμε να βρούμε τον αληθινό μας εαυτό, να σπάσουμε τα στερεότυπα μέσα μας και να περπατήσουμε με πιο γειωμένο και σταθερό βήμα σε έναν ελεύθερο δρόμο. Είναι ένας δίσκος που παντρεύει κοινωνικά ζητήματα με τον έρωτα και την αγάπη.
Δεδομένου ότι γράφεις μουσική, γιατί υπογράφεις μόνο δύο από τα τραγούδια; Και ποιος είναι ο Ivy Robins, τον οποίο εμπιστεύθηκες για να συνθέσει τα περισσότερα από τα υπόλοιπα, και πώς προέκυψε η συνεργασία μαζί του;
Ο Ivy Ρobins είναι εκείνος που πρόσθεσε τη μελωδία στις λέξεις του Πέτρου Βεντούρη, καθώς εγώ μόλις είχα αρχίσει να εξερευνώ το σκέλος της σύνθεσης. Αυτή η χαρακτηριστική μελωδικότητά του, ήδη από τα demo, κατάφερε να με αγγίξει τόσο βαθιά ώστε καθώς άκουγα τα τραγούδια σκεφτόμουν «αυτό είναι» και φανταζόμουν όχι μόνο να τα ερμηνεύω αλλά και να βλέπω το όνειρό μου για σύνδεση, επικοινωνία και επαφή να πραγματοποιείται διαμέσου τους. Πέρα από σπουδαίος μουσικός είναι και ένας πολύ ωραίος και ευαίσθητος άνθρωπος, και χαίρομαι που οι δρόμοι μας συναντήθηκαν. Είμαι σίγουρη πως στο μέλλον θα ακούσουμε πολλά ακόμα δικά του τραγούδια!
Αντίστοιχα, για έναν δίσκο που και τα τραγούδια και η ερμηνεία σου είναι πολύ προσωπικά, είναι παράξενο ότι δεν έχεις γράψει ούτε έναν στίχο. Δεν σε ενδιαφέρει ή απλώς δεν εκφράζεσαι με αυτόν τον τρόπο;
Δεν τολμώ ακόμα να κάνω αυτό το βήμα. Ωστόσο είναι κάτι που θα ήθελα πολύ, τουλάχιστον να πειραματιστώ μαζί του. Φιλοδοξώ το 2025 να γίνει η αρχή.
Εκτός από την ολοκληρωμένη πρόταση του Χρήστου Κούρτογλου που έχει γράψει και τη μουσική του τραγουδιού του, τι είναι για σένα ο Πέτρος Βεντούρης και η Αφροδίτη Αποστόλου που έχουν γράψει τους στίχους; Πρωτοεμφανιζόμενοι στιχουργοί, φίλοι σου ή κάτι άλλο;
Ο Πέτρος Βεντούρης είναι ο στιχουργός που χρησιμοποιεί τις λέξεις όπως ακριβώς με εκφράζουν. Αισθάνομαι πως έχουμε μια σύνδεση και μια ιδιαίτερη κοινή οπτική στον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο. Η Αφροδίτη Αποστόλου είναι ένα υπέροχο κορίτσι, γεμάτο καλοσύνη, που το γνώρισα μέσα από ένα σεμινάριο του Οδυσσέα Ιωάννου και οι στίχοι της με μάγεψαν και τους ξεχώρισα αμέσως. Να σημειώσω ότι ούτε με τον έναν ούτε με την άλλη έχω γνωριστεί από κοντά ακόμη και θα ήθελα πολύ να τους συναντήσω!
Βρίσκω πολύ ενδιαφέρον πάντως ότι όχι μόνο τα τραγούδια που έχουν περισσότερο κοινωνικό περιεχόμενο αλλά και αυτά των οποίων το περιεχόμενο είναι προσωπικά σχεδόν κανένα δεν είναι ερωτικό, τουλάχιστον όχι αμιγώς. Όχι, υποθέτω, επειδή θεωρείς τη διαχρονική διεθνώς κυριότερη έμπνευση στίχων τραγουδιών, τον έρωτα, κάτι ασήμαντο, έτσι δεν είναι;
Αντιθέτως, τον έρωτα τον θεωρώ άκρως σημαντικό. Είναι η πηγή της δημιουργίας και της έμπνευσης και η κινητήρια δύναμη που μετακινεί κόσμους μέσα μας. Όταν κανείς τον βιώνει, όλες του οι αισθήσεις αυτόματα γιγαντώνονται. Δεν είναι τυχαίο ότι τα γνωστότερα τραγούδια όλων των ιδιωμάτων έχουν αυτόν για θέμα. Ακόμη και τα τραγούδια μας, όλα ξεκινούν και τελειώνουν σε αυτόν έχοντας μια απεύθυνση σε έναν άνθρωπο, θίγοντας θέματα κοινωνικά που πολλές φορές αποτελούν εμπόδιο για να επιβιώσει ο έρωτας.
Υπάρχει κάτι, τουλάχιστον για εσένα, που να συνδέει μεταξύ τους τα τραγούδια, κάτι σαν στιχουργική «κεντρική ιδέα»;
Ο άνθρωπος και αυτά για τα οποία παλεύουμε είναι η κεντρική ιδέα και ο πυρήνας σε όσα θέλω να εκφράσω. Στις πιο δύσκολες και πιο ευάλωτες στιγμές μου είναι η πηγή μου για παρηγοριά αλλά και για να πάρω δύναμη καθώς σκέφτομαι ότι δεν είμαι μόνη, και όλοι και όλες παλεύουμε πάνω κάτω για τα ίδια. Αυτή η συνειδητοποίηση μου δίνει δύναμη να δημιουργώ και να συνδέομαι με πράγματα τόσο εντός όσο και εκτός μου.
Πιστεύεις ότι στην εποχή μας τα τραγούδια -τουλάχιστον τα δικά σου- δεν μπορούν παρά να εμπνέονται και, κυρίως, να αντιδρούν σε όσα συμβαίνουν στην κοινωνία;
Μου αρέσουν και με αφορούν τα τραγούδια που αφουγκράζονται τον παλμό της συγκυρίας. Όμως δεν επιθυμώ να μιλώ αποκλειστικά για αυτά. Θα ήθελα να μπορώ να εκφράζω μέσα από τα τραγούδια μου και όλα εκείνα που μας απασχολούν και ταυτόχρονα μας ενώνουν.
Τις ενορχηστρώσεις έκανε ο Δημήτρης Σιάμπος, αλλά φαντάζομαι ότι υπήρχε τουλάχιστον συνεννόηση μαζί σου. Υπάρχουν δύο κατηγορίες τραγουδιών: τα πιο τυπικά ροκ με κιθάρα - μπάσο - ντραμς, και τα πιο σύνθετα, στα οποία στα προηγούμενα όργανα προστίθεται ένα κουαρτέτο εγχόρδων, κάτι που δημιουργεί ένα ξεχωριστό αποτέλεσμα. Πώς αποφασίσατε για τα έγχορδα και τι επιδιώκατε χρησιμοποιώντας τα;
Ολες οι ενορχηστρώσεις ήταν ιδέες και εμπνεύσεις του Δημήτρη Σιάμπου και μετά μου έστελνε για να τις συζητήσουμε. Η προσέγγιση και η ματιά του συνιστούν έναν μοναδικό τρόπο για να δημιουργεί ένα αποτέλεσμα που ηχεί σαν ενιαίο σύνολο συνδυάζοντας τις προσωπικότητες και το παίξιμο των συντελεστών. Δεν επιδιώξαμε τίποτα στοχευμένο, αντιθέτως οι επιλογές και ο τρόπος του εμπεριέχουν τη μοναδικότητά του και το πώς οραματίζεται το τελικό αποτέλεσμα. Τον εμπιστεύομαι απόλυτα και λατρεύω τον τρόπο που αγκαλιάζει τα τραγούδια. Ανυπομονώ κάθε φορά όταν λαμβάνω τα demo του. Η συνεργασία μας αποκτά αυτομάτως ένα νόημα και με φέρνει σε ένα συναισθηματικό πλαίσιο το οποίο με καλύπτει πληρέστατα.
Θα έλεγα ότι είναι και ένα σχήμα που μπορεί σχετικά εύκολα να υπάρξει και στη σκηνή. Ετοιμάζεις, λοιπόν, κάποια συνολική παρουσίαση του δίσκου;
Ναι, στις 25 Φεβρουαρίου στον Σταυρό του Νότου.
Αισιόδοξη για τη νέα χρονιά, προσωπικά και συλλογικά, για τη χώρα μας και όλο τον κόσμο; Η μουσική, τα τραγούδια, ο Πολιτισμός γενικότερα μπορεί να βοηθήσει ώστε να βελτιωθούν έστω λίγο τα πράγματα;
Είμαι αισιόδοξη κατά μεγάλα διαστήματα, συνεχώς είναι προφανώς αδύνατο. Αισιοδοξώ ότι αυτή τη χρονιά θα γίνουν ουσιώδεις αλλαγές που θα μας φέρουν σε επαφή με νέους δημιουργούς και νέα τραγούδια για να τα τραγουδάμε και να ονειρευόμαστε μαζί τους. Ελπίζω η καθημερινότητα να μας αφήνει χώρο για να μοιραζόμαστε όλο και περισσότερες στιγμές χαράς και ηρεμίας.
Και τα προσεχή σχέδιά σου, τα πιο άμεσα τουλάχιστον; Υπάρχουν τραγούδια για τον επόμενο δίσκο ή είναι πολύ νωρίς ακόμα;
Εχω κρατήσει κάποιους στίχους του Πέτρου Βεντούρη για τον επόμενο δίσκο. Τα σχέδια είναι συναυλίες, όμορφες συνεργασίες και νέα projects που θα υλοποιηθούν με διαφορετικό και πρωτότυπο τρόπο!