Τρώγοντας έρχεται η όρεξη, λέει ο σοφός λαός, κάτι που ακολουθεί πιστά η κυβέρνηση, ειδικά σε θέματα υγείας. Μετά τους δύο νόμους για την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγεία και τη Δευτεροβάθμια Περίθαλψη, μια νέα πρωτοβουλία του υπουργείου Υγείας έρχεται να διαλύσει όποιον δημόσιο χαρακτήρα έχει απομείνει στο ΕΣΥ: το νομοσχέδιο για την Ανακουφιστική Φροντίδα.
Η ομότιμη καθηγήτρια Αναισθησιολογίας Θεραπείας Πόνου στο ΕΚΠΑ Ιωάννα Σιαφάκα τονίζει ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο είναι ξεκάθαρο ότι καταργούν περαιτέρω το δημόσιο σύστημα Υγείας. «Είναι στον ίδιο άξονα με τα προηγούμενα. Δεν μπορεί η παροχή παρηγορικής φροντίδας σε όλη την Ευρώπη να εντάσσεται στο δημόσιο σύστημα Υγείας, αλλά εδώ να βασίζεται σε ιδιωτικούς φορείς» υπογραμμίζει μιλώντας στην ΑΥΓΗ της Κυριακής και συμπληρώνει: «Δηλαδή θα βασίζεται η παρηγορική φροντίδα σε δωρεές; Για τους πάρα πολλούς ασθενείς που χρήζουν παρηγορικής φροντίδας δεν μπορεί να είναι πολυτέλεια το δικαίωμα που έχουν να πάρουν αυτή τη φροντίδα στο ΕΣΥ. Και δεν είναι μόνο οι καρκινοπαθείς, αλλά είναι και οι ασθενείς με νευρολογικές παθήσεις, καρδιακή, αναπνευστική ανεπάρκεια, νεφροπάθεια, AIDS κ.λπ., αλλά και οι συγγενείς τους».
Η Ελληνική Εταιρεία Θεραπείας Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας ΠΑΡΗΣΥΑ, της οποίας η Ι. Σιαφάκα είναι αντιπρόεδρος, έστειλε ήδη εξώδικο προς το υπουργείο Υγείας, καθώς η πολιτική ηγεσία δεν ακολουθεί τις θέσεις που θα έπρεπε στο συγκεκριμένο ζήτημα.
Το νομοσχέδιο βασίζεται στη μελέτη σκοπιμότητας που είχε συντάξει η Εθνική Επιτροπή για την Ανάπτυξη και την Υλοποίηση της Στρατηγικής για την Ανακουφιστική Φροντίδα στην Ελλάδα, που είχε συσταθεί με χρηματοδότηση του Ιδρύματος «Σ. Νιάρχος». Ωστόσο, η εν λόγω Εθνική Επιτροπή αυτοαναγόρευσε ως παρόχους εξειδικευμένης παρηγορικής φροντίδας συγκεκριμένους ιδιωτικούς φορείς και απέκλεισε από αυτή την κατηγορία τα δημόσια Ιατρεία Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας των νοσοκομείων, όπως επίσης και την ΠΑΡΗΣΥΑ. Σημειώνεται ότι η ΠΑΡΗΣΥΑ είναι πιστοποιημένη από δύο διεθνείς φορείς για τις υπηρεσίες της, μέλος της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παρηγορικής Αγωγής-Φροντίδας και της Διεθνούς Ένωσης Ξενώνων και Παρηγορικής Φροντίδας. Επίσης, είναι ιδρυτικό μέλος του Ευρωπαϊκού Συνδέσμου κατά του Πόνου και εκπρόσωπος της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας στο πεδίο της Θεραπείας του Πόνου και της Παρηγορικής Αγωγής σε πανευρωπαϊκά και διεθνή φόρα (Παγκόσμιο Ινστιτούτο Πόνου, Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, ΟΗΕ). Άρ, είναι αδικαιολόγητος ο αποκλεισμός της.
«Ήμουν σε όλες τις διεργασίες. Στην αρχή δεν μας είχαν βαφτίσει “Εθνική”. Και ποια Εθνική Επιτροπή συνεδριάζει στις εγκαταστάσεις του “Νιάρχος”; Εγώ έστειλα τις αντιρρήσεις μου. Φάγαμε ατέλειωτες ώρες απλήρωτοι. Δεν πειράζει, εκπαίδευση είναι» λέει η Ιωάννα Σιαφάκα. Επίσης, η ίδια πρότεινε να αξιοποιηθούν υπάρχουσες δομές. Δηλαδή τα Ιατρεία Πόνου και Παρηγορικής Φροντίδας που είναι μέσα στα νοσοκομεία, τα οποία υποστηρίζονται από αναισθησιολόγους, εθελοντές και ψυχολόγους. «Γίνεται πολλή δουλειά εδώ και είκοσι πέντε χρόνια» μεταφέρει η Ι. Σιαφάκα. Κάτι τέτοιο όμως δεν προβλέπεται στο νομοσχέδιο. Επιπλέον, η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, της οποίας η Ι. Σιάφακα είναι μέλος στο Δ.Σ., έχει χτίσει στην Παιανία ένα μεγάλο κτήριο, το οποίο δεν μπόρεσε να το λειτουργήσει και θα μπορούσε να αξιοποιηθεί.
Θα διαλυθούν οι δημόσιες δομές
Σήμερα οι δημόσιες δομές είναι υπό κατάρρευση. Χαρακτηριστικά, η Ι. Σιαφάκα -μολονότι έχει βγει στη σύνταξη- εξακολουθεί να προσφέρει εθελοντικά στο Ιατρείο Πόνου του Αρεταιείου Νοσοκομείου. «Το στήσαμε από αποθήκη, εκεί που έβαζαν τις σκούπες. Αυτό μας παραχωρήσαν. Το τηλέφωνο χτυπάει ασταμάτητα από ασθενείς. Εδώ εκπαιδεύουμε γιατρούς που θα καταλάβουν τι είναι το αντικείμενο του πόνου και της παρηγορικής».
Σύμφωνα με τις θέσεις της ΠΑΡΗΣΥΑ που μεταφέρει η καθηγήτρια στην ΑΥΓΗ της Κυριακής, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης έχει μια σειρά από προβλήματα. Ο όρος «ανακουφιστική φροντίδα» που χρησιμοποιείται δεν περικλείει το σύνολο των παροχών και κυρίως την ισχύουσα ιατρική προσέγγιση. Θα πρέπει να προστεθεί ο όρος «παρηγορική». Επίσης, δίνει τη δυνατότητα σε νομικά πρόσωπα κερδοσκοπικού χαρακτήρα να δραστηριοποιούνται στον πλέον ευαίσθητο τομέα της παρηγορικής φροντίδας. Αρκεί η πρόβλεψη στο καταστατικό τους «παροχή υπηρεσιών φροντίδας υγείας», ενώ θα έπρεπε να προβλέπεται η «παροχή υπηρεσιών Παρηγορικής Ιατρικής ή ανακουφιστικής φροντίδας». Από όλες τις διατάξεις του νομοσχεδίου καθίσταται σαφές ότι συγκεκριμένες ιδιωτικές δομές θα καταστούν φορείς πιστοποίησης και εκπαίδευσης σε έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο τομέα άσκησης Ιατρικής και θα διαμορφώνουν την πολιτική και τα πρωτόκολλα, ενώ αυτό αποτελεί υποχρέωση του κράτους και ενώ η ιατρική εκπαίδευση παρέχεται από τις Ιατρικές Σχολές. Με το αβαντάζ που έχουν οι ιδιωτικές δομές, οι δημόσιες θα διαλυθούν σύντομα.
Κλειστό παράπλευρο σύστημα
Συμπερασματικά, το νομοσχέδιο στοχεύει στη δημιουργία ενός κλειστού συστήματος παροχής παρηγορικής φροντίδας που μακράν απέχει από τις υποχρεώσεις της Πολιτείας για τη δημιουργία ενός συστήματος που θα βασίζεται σε δημόσιες δομές. Το σύστημα που θα δημιουργηθεί απέχει από την υποχρέωση της Ελλάδας να διαμορφώσει ένα σύστημα πρόσβασης σε υπηρεσίες παροχής παρηγορικής φροντίδας για όλους τους πολίτες, το οποίο θα έχει ως βάση τις δημόσιες δομές. Τέτοια λογική συναντάται σε χώρες με ανύπαρκτο ή υποβαθμισμένο δημόσιο σύστημα Υγείας και δεν δικαιολογείται για την Ελλάδα. Η ειδική αναφορά στο νομοσχέδιο σε δωρεές ενδεικνύει ότι το σύστημα που επιδιώκεται να δημιουργηθεί θα βασίζεται σε αυτές. Επομένως, το νομοσχέδιο δεν ενσωματώνει την παρηγορική φροντίδα στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά δημιουργεί ένα παράπλευρο.
