Για τέταρτη φορά ο ανακριτής ο ανακριτής Αθανάσιος Μαρνέρης που έχει στα χέρια του την υπόθεση της φονικής πυρκαγιάς στο Μάτι, επαναφέρει το αίτημά του για την άσκηση κακουργηματικών διώξεων σε βάρος εμπλεκομένων μελών των υπηρεσιών.
Μετά από νέα στοιχεία που μπήκαν στην δικογραφία επαναφέρει το αίτημά του, τα οποία, κατά την άποψή του στοιχειοθετούν το κακούργημα της θανατηφόρας έκθεσης σε κίνδυνο σε βάρος στελεχών της Πυροσβεστικής αλλά και της γενικής γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.
Στο αίτημά του αριθμεί 41 σελίδες, με νομική άποψη που έρχεται κόντρα σε όσα έχουν πει στο παρελθόν εισαγγελικοί λειτουργοί, ο Αθ. Μαρνέρης, κάνει λόγο για στοιχεία που δείχνουν την εγκληματική αδιαφορία των στελεχών των υπηρεσιών. Ο ανακριτής αναφέρει ότι οι εμπλεκόμενοι ως εκ της θέσεως τους «είχαν γνώση κινδύνου στον οποίο εξέθεταν τους κατοίκους και τους επισκέπτες της περιοχής, κίνδυνο που προφανώς αποδέχτηκαν, αφού ενώ είχαν τη δυνατότητα να πράξουν διαφορετικά, δεν έπραξαν.
Αν και είχαν στη διάθεσή τους μέσα και χρόνο, γνώριζαν φυσικά την επικινδυνότητα της κατάστασης και μάλιστα γνώριζαν την ιδιομορφία της περιοχής που καθιστούσε άμεσο τον κίνδυνο για εγκληματική αδιαφορία, που στοιχειοθετεί τουλάχιστον τη μορφή του ενδεχόμενου δόλου, ο οποίος και αρκεί στην περίπτωση της κακουργηματικής μορφής της έκθεσης».
Επιρρίπτει ευθύνες σε Πυροσβεστική και Πολιτική Προστασία, γιατί όπως αναφέρει είτε δεν έστειλαν εναέρια και επίγεια μέσα, είτε αυτά τα πήραν από τη θέση τους, ή δεν πήγαν ποτέ. «Δεν διέταξαν την απομάκρυνση/εκκένωση των πολιτών ή τη διάσωση αυτών, δεν κηρύχτηκε καν η υπό κρίση περιοχή σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, ενώ υπήρχαν τα διαθέσιμα μέσα. Σαφώς και ως προς το αποτέλεσμα (τους θανάτους και την πρόκληση σωματικών βλαβών) οι ως άνω κατηγορούμενοι δεν είχαν δόλο, έστω κι ενδεχόμενο παρά μόνο αμέλεια».
Σημειώνει επίσης ο ανακριτής στο έγγραφό του ότι οι κατηγορούμενοι είχαν ενδεχόμενο δόλο καθώς «Δεν είναι δυνατό να υποστηρίξει κανείς βάσιμα ότι εκ της θέσης τους δεν αποδεχόντουσαν την επίταση του κινδύνου για τους πολίτες από την παντελή αδιαφορία που επέδειξαν έστω κι αν διατηρούσαν μία ατεκμηρίωτη ελπίδα, η οποία και πάλι οδηγεί σε στοιχειοθέτηση ενδεχόμενου δόλου».
Στο έγγραφό του προς τις εισαγγελικές αρχές με το οποίο ζητεί αναβάθμιση της κατηγορίας, ο ανακριτής διαπιστώνει πως κάποια από τα πρόσωπα για τα οποία ζητεί την άσκηση δίωξης: «Είχαν κίνητρο να αφήσουν τους παθόντες εκτεθειμένους σε κίνδυνο ζωής ή σωματικής ακεραιότητας αποδεχόμενη τελικά τον κίνδυνο αυτό, καθώς με αυτόν τον τρόπο και κυρίως με την εξασφάλιση όλων των εναέριων μέσων κυρίως για την MOTOR OIL και το στήσιμο «παγίδων» στους εσωτερικούς αντιπάλους τους στην Υπηρεσία, ανταγωνιστές τους στη διαδοχή σε σημαντικές θέσεις που εξασφάλιζαν πέρα από κύρος και άλλου είδους (προφανώς) ωφελήματα προσδοκούσαν ευνοϊκή μεταχείριση των αρμοδίων στο μέλλον, ευνοϊκή μεταχείριση η οποία και επήλθε καθώς οι περισσότεροι εξ αυτών έλαβαν προαγωγή μετά ή εξήλθαν του Σώματος χωρίς να υποστούν οποιαδήποτε δυσμενή συνέπεια».
Στο έγγραφο του αναφορικά με τον ενδεχόμενο δόλο των κατηγορουμένων αναφέρει πιο συγκεκριμένα: «Οι κατηγορούμενοι αυτοί είχαν τουλάχιστον ενδεχόμενο δόλο, καθώς αυτοί είχαν γνώση των συνθηκών και των δυνατοτήτων που είχαν να ελέγξουν τη φωτιά, καθώς αν επιχειρούσαν σε πρώτο χρόνο τουλάχιστον τρία εναέρια μέσα, και συγκεκριμένα από ώρα 16.50 εως και 17.30 και σε δεύτερο χρόνο, δηλαδή από τις 17.30 μέχρι και τις 18.15, άλλα τρία εναέρια μέσα προς ενίσχυση των ανωτέρω, ο κίνδυνος θα είχε αποφευχθεί, καθώς και του ότι σε περίπτωση μη έγκαιρης επέμβασης οι κάτοικοι θα περιάγονταν σε κατάσταση κινδύνου για τη ζωή και την υγεία τους και είχαν τουλάχιστον αποδεχτεί τον κίνδυνο αυτόν.
Δηλαδή είχαν αποδεχτεί ότι με το να εκτρέπουν τα εναέρια μέσα προς περιοχές που δεν παρουσίαζαν κίνδυνο για τη ζωή και τη σωματική ακεραιότητα των πολιτών, να μη δίνουν εντολή να προσγειωθούν/απογειωθούν τα εναέρια μέσα από κατάλληλα αεροδρόμια για τη μεταστάθμευση, αλλά αντίθετα να δίνουν εντολή για μεταστάθμευση στο αεροδρόμιο της Ελευσίνας, το οποίο ήταν κατά το επίμαχο χρονικό διάστημα «εκτός ενεργείας», και να μη διαθέτουν όλα τα μέσα (εναέρια και επίγεια) προς την περιοχή Ν. Βουτζά και Ματιού.
Οι κατηγορούμενοι α) είχαν το ενδεχόμενο κινδύνου και της επίτασης του κινδύνου αυτού (γνωστικό στοιχείο) και β) με τη στάση που κράτησαν αποδέχτηκαν τον ως άνω κίνδυνο (βουλητικό στοιχείο), ο οποίος και πραγματώθηκε τελικά επιφέροντας ως αποτέλεσμα το θάνατο 102 ατόμων και σωματικές βλάβες σε τουλάχιστον 21 άτομα, για το αποτέλεσμα δε αυτό υπήρχε μεγάλη πιθανότητα πρόβλεψης λαμβάνοντας υπόψη το μέγεθος του κινδύνου και τις επαγγελματικές ιδιότητες των κατηγορουμένων».
