Η σοβαρότητα του καθενός και της καθεμιάς κρίνεται από τον τρόπο με τον οποίο αντιδρά στις κρίσεις. Δυστυχώς, μια «κακή» ερώτηση ήταν η αφορμή για την άνευ προηγουμένου επίθεση του υφυπουργού Αθλητισμού, Λευτέρη Αυγενάκη κατά της υπογράφουσας, της «Αυγής» και του «Κόκκινου» και μάλιστα κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου. Μιας διαδικασίας, δηλαδή, που εξ ορισμού ο Τύπος έχει τον πρώτο λόγο.
Φαίνεται, ωστόσο, πως ο Λευτέρης Αυγενάκης αλλά και γενικότερα η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας έχουν τόσο πολύ καλομάθει από το «συγχαρητήρια κύριε υπουργέ» μερίδας δημοσιογράφων, ώστε αδυνατούν να συμπεριφερθούν με τον τρόπο που αρμόζει στο θεσμικό τους ρόλο όταν κάτι… στραβώσει, ή όταν κληθούν να δώσουν εξηγήσεις για τον… δρόμο του κρατικού χρήματος.
Το περιστατικό στο οποίο αναφερόμαστε έγινε κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου του υφυπουργού Αθλητισμού την Τετάρτη (25/11/2020) με θέμα την αξιοποίηση των αθλητικών εγκαταστάσεων του ΟΑΚΑ. Η ερώτησή μας που φαίνεται πως προκάλεσε το… παραλήρημα του Λευτέρη Αυγενάκη απευθυνόταν στον πρόεδρο του ΟΑΚΑ, Νεκτάριο Βιδάκη και αφορούσε την προγραμματική σύμβαση έναντι 200.000 ευρώ με το Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο, στο οποίο διδάσκει ως καθηγητής.
Αφού λάβαμε, λοιπόν, την απάντηση από τον κ. Βιδάκη ότι «είναι απολύτως φυσιολογικό» να βγαίνει ένα κονδύλι απευθείας από το ΟΑΚΑ προς το ίδρυμα και να παραδέχεται μάλιστα πως ο ίδιος είναι περήφανος και έχει συμβάλει σε αυτό, ο υφυπουργός Αθλητισμού πήρε το λόγο για να μας παραδώσει… μαθήματα δημοσιογραφίας.
Και συνέβη το εξής συγκλονιστικό: Την ώρα που τα λεγόμενα του προέδρου του επιβεβαίωναν μέχρι τελείας το αποκλειστικό ρεπορτάζ της «Αυγής» (8/11), ο υφυπουργός μας καλούσε να κάνουμε καλά τη δουλειά μας και να… είμαστε αντικειμενικοί.
Προφανώς, η «αντικειμενικότητα» για τον κύριο υφυπουργό αποδεικνύεται από τα «συγχαρητήρια» που δέχεται από μερίδα του Τύπου. Ας τον πληροφορήσουμε, λοιπόν, πως η δουλειά του δημοσιογράφου δεν είναι να ακούει και να δίνει συγχαρητήρια στους υπουργούς και την κυβέρνηση. Η δουλειά του δημοσιογράφου είναι να ελέγχει. Και στον δικό μας έλεγχο, ο κ. Αυγενάκης δυστυχώς δεν περνάει τη βάση.
Όχι γιατί θα φοβηθούμε «να μη νομίσουν ότι ενταχθήκαμε στη Νέα Δημοκρατία» - ναι ειπώθηκε και αυτό- αλλά γιατί τα έργα και οι ημέρες του περιορίζονται στα ταξίδια και τις φωτογραφήσεις – το διάστημα πριν από την πανδημία- και η άνευ όρων «αγάπη» του προς τον ιδιωτικό τομέα, τις προγραμματικές συμβάσεις και τη παντελή απουσία του από τον μαζικό, ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Κι επειδή δεν ξεχνάμε εύκολα, το «ένα μπράβο» που μας ζήτησε ο κ. Αυγενάκης, θα μπορούσε να του το είχαμε πει εάν είχε αναλάβει τις ευθύνες του και είχε ζητήσει συγγνώμη από έναν χαροκαμένο πατέρα, στον οποίο ουδέποτε μπήκε στον κόπο να απαντήσει έστω με δύο γραμμές.
Αναφερόμαστε στον Βασίλη Κατσούλη, τον πατέρα του Κώστα, του οπαδού του Εθνικού που δολοφονήθηκε σε δημόσια θέα, πριν από έξι χρόνια, στο γήπεδο της Αλικαρνασσού από οπαδούς του Ηροδότου.
Τότε, ο βουλευτής Λευτέρης Αυγενάκης αντί να συνδράμει την οικογένεια του θύματος, έτρεχε να γλιτώσει από την τιμωρία τον Ηρόδοτο με παρουσία στην ΕΠΟ και ερωτήσεις στη Βουλή. Όταν ανέλαβε υφυπουργός, έλαβε μία επιστολή από τον κύριο Βασίλη. Αλήθεια, κύριε Αυγενάκη, πόσα χρόνια θα χρειαστεί να περάσουν για να απαντήσετε; Και πόσα λογύδρια θα βγάλετε για τη βία στα γήπεδα, την ώρα που οι δολοφόνοι του Κώστα παραμένουν ελεύθεροι;
