«Άλλο το να ΄σαι αετός και άλλο να τον κάνεις. Άλλο το να θωρείς κορφές και άλλο να τις φτάνεις». Με αυτά τα λόγια έκλεισε ο πρώην πρωθυπουργός την παρέμβασή του στην εκδήλωση μνήμης για τον Γ. Κεφαλογιάννη, στα Ανώγεια.
Είχε προηγηθεί ένα πρώτο μήνυμα προς κάθε ενδιαφερόμενο, δια της απουσίας του Κ. Καραμανλή από τη συζήτηση στη Βουλή για το θέμα των υποκλοπών.
Κι αν υποθέσει κανείς πως στον αποψινό επίλογο του κ. Καραμανλή «ο αετός που φτάνει κορφές» ήταν ο ίδιος ο Κεφαλογιάννης, σε ποιον άραγε αναφέρονταν ως τον άλλον, εκείνον που καμώνεται τον αετό, και τις κορφές απλώς τις «θωρεί» χωρίς ποτέ να τις φτάνει;
- Ίσως αυτόν που με τρόπο «αντιδημοκρατικό και παράνομο, […] πέραν από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας» ζήτησε την παρακολούθηση «τηλεφώνου πολιτικού αρχηγού».
- Ίσως αυτόν που επικαλέστηκε το απόρρητο για να μην δώσει απαντήσεις, αφήνοντας «σκιές ιοβόλες για την δημοκρατική ομαλότητα».
- Ίσως πάλι, αυτόν που δεν έκανε τις αναγκαίες και «με διακομματική συνεργασία» διορθώσεις του θεσμικού καθεστώτος της ΕΥΠ.
Ίσως, δηλαδή, να αναφέρεται στον νυν πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη και τον κύκλο των συνεργατών του στο Μέγαρο Μαξίμου.
Δύο αξιοπρόσεκτα σημεία
Ανάμεσα στα πολλά ενδιαφέροντα σημεία της ομιλίας Καραμανλή, αξίζει να εστιάσει κανείς σε δύο:
Α) Ότι η επίκληση του απορρήτου υποτάσσεται στην ανάγκη «κάθαρσης του δημόσιου βίου». Εδώ ο Καραμανλής διαλύει την ως τώρα υπερασπιστική γραμμή της κυβέρνησης. Επίσης, σημειώνει ότι υφίστανται ήδη «σκιές ιοβόλες για την δημοκρατική ομαλότητα» - γεγονός το οποίο χρήζει «κάθαρσης».
Β) Ότι η εντολή παρακολούθησης του Ανδρουλάκη ήταν, μεταξύ άλλων, «παράνομη», εφόσον προήλθε από κυβερνητική πρωτοβουλία. Εδώ ο Καραμανλής συντάσσεται με Βενιζέλο και χτυπά το επιχείρημα Γεραπετρίτη ότι «κανείς δεν εξαίρείται». Επίσης, σημειώνει ότι σε περίπτωση ύπαρξης «κυβερνητικής πρωτοβουλίας», η πράξη είναι αξιόποινη και χρήζει δικαστικής διερεύνησης.
Είναι πολύ βαριές κουβέντες αυτές, ιδίως όταν προέρχονται από έναν πρώην πρωθυπουργό και απευθύνονται στον νυν - κι ακόμα περισσότερο με δεδομένο ότι και οι δύο ανήκουν στο ίδιο κόμμα.
Το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων μπήκε, από πολιτικής άποψης, σε νέα τροχιά. Κι είναι απορίας άξιον το πώς θα καταφέρει, εάν τα καταφέρει, ο Κ. Μητσοτάκης, να ανταπεξέλθει στα απανωτά χτυπήματα, τα οποία πλέον έρχονται μέσα από το ίδιο του το κόμμα.
