Εν αρχή ήταν οι επαναστάτες του κάλου, που έβαλαν γκαζάκια στην πολυκατοικία του Πορτοσάλτε. Απίστευτη γενναιότητα! Ακολούθησαν η δημόσια καταδίκη του τυχοδιωκτισμού τους από τον Νίκο Κοτζιά και η δημόσια συγγνώμη του Πορτοσάλτε, γιατί είχε παλιότερα ειρωνευτεί τον υπουργό Εξωτερικών του ΣΥΡΙΖΑ, όταν αυτός δεχόταν απειλές και επιθέσεις παντός είδους. Και μέσα σ’ όλα αυτά, να σου πετιέται ο Οικονόμου. Για να καταδικάσει την επικίνδυνη ηλιθιότητα. Καλώς. Και να αναλάβει τη φροντίδα για το φρόνημα του δημοσιογράφου με τη διαβεβαίωση: δεν πρόκειται να καμφθεί!
Ψέλλισε ο εκπρόσωπος του Μητσοτάκη και κάτι για την ελευθερία του Τύπου, αλλά αυτή ας την αφήσουμε στην 108η θέση όπου την έστειλαν. Το φρόνημα του Πορτοσάλτε από πού κι ως πού το ανακατεύει και το επικαλείται; Είναι δική του δουλειά; Ξέρει αυτός τι γίνεται στο μυαλό του άλλου και στην ψυχούλα του και το ξεφουρνίζει; Είναι εκπρόσωπος επί των φρονημάτων των άλλων; Μήπως είναι εκπρόσωπος του δημοσιογράφου; Ή έγραψε όσα έγραψε για να υποδηλώσει ότι ο Πορτοσάλτε είναι τόσο δικός του, ώστε να γνωρίζει ακόμα και τα μύχια του φρονήματός του;
Ανεξιχνίαστη η οικονομία του Οικονόμου. Που αν είχε λίγο φιλότιμο θα έπρεπε να κρυφτεί αντί να κοκορεύεται με το φρόνημα των άλλων. Γιατί εκτοξεύονται απειλές εναντίον δημοσιογράφων, επιστρατεύονται γκαζάκια, γίνονται απόπειρες δολοφονίας, ακόμα και δολοφονίες, αλλά το κράτος του νόμου και του αστυνόμου βρίσκεται στον αστερισμό της πανεπιστημιακής αστυνομίας. Κι αυτό που μένει τελικά είναι η διάκριση φρονημάτων. Με το φρόνημα του Βαξεβάνη, για παράδειγμα, τι γίνεται; Με το φρόνημα όσων δημοσιογράφων κακοποιεί η αστυνομία; Έχουμε φρονήματα πρώτης και δεύτερης κατηγορίας;
Για να είμαστε καθαροί, ο Πορτοσάλτε και κάθε Πορτοσάλτε έχει δικαίωμα να λέει ό,τι θέλει. Και το δικό μας δικαίωμα εξαντλείται στο τηλεκοντρόλ της τηλεόρασης. Άντε και σε μια μούτζα στη μικρή οθόνη. Οι απειλές, τα γκαζάκια, το μπούλινγκ στο Διαδίκτυο δεν φλερτάρουν παρά με τον φασισμό. Αλλά η επιλεκτική ευαισθησία του Οικονόμου φλερτάρει με τη γελοιότητα. Κι επειδή εκπροσωπεί τον πρωθυπουργό δικαιούμαστε να τη θεωρούμε γελοιότητα Μητσοτάκη. Αν και είναι γνωστό ότι το φρόνημα του τελευταίου δεν ιδρώνει με κάτι τέτοια…
