Σε φιλοκυβερνητική εφημερίδα διαβάσαμε πώς ο Κ. Μητσοτάκης πέταξε έξω από τη Ν.Δ. τον Μπογδάνο από τη Σλοβενία πίνοντας το απεριτίφ του.
Τέτοιες συμπεριφορές δεν είναι ανεκτές στο κόμμα, φωνάζει το ρεπορτάζ, θυμίζοντας ότι ο αρχηγός είχε πει στον Μπογδάνο ότι την επόμενη δεν θα του τη χάριζε. Και αρθρογράφοι της ίδιας εφημερίδας θυμήθηκαν μόλις χθες ότι τα εμφυλιοπολεμικά κηρύγματα του ενός και του άλλου δεν συνάδουν με τη δημοκρατική συνείδηση της κοινωνίας μας. Στη Νέα Δημοκρατία τα πράγματα, εκτός από διαλυτικά, είναι και διασκεδαστικά.
Ας σημειώσουμε μόνο ότι ο Μπογδάνος δεν είχε επικριθεί από τη Ν.Δ. για τον ακροδεξιό του λόγο, αλλά για την ανάρτηση ονομάτων νηπίων που προκάλεσε σεισμό στο Ίντερνετ. Δύσκολα οι αναφορές στον Γρίβα θα απασχολούσαν τον Κ. Μητσοτάκη αν δεν ήταν στη μέση ο Δένδιας.
Δεν ήταν λοιπόν μηδενική ανοχή στην Ακροδεξιά. Είναι ελιγμός, και μάλιστα υπό πίεση. Άλλωστε, ποια μηδενική ανοχή στην Ακροδεξιά; Γελάνε τα τσεκούρια, τα βιβλία του Πλεύρη και τα «θέλω αίμα μεταναστών». Και όχι μόνο αυτοί.
Πριν περάσουν 14 ώρες από τη διαγραφή, ο Γεραπετρίτης έσπευσε να στείλει μήνυμα στον Μπογδάνο να μην απομακρυνθεί γιατί μπορεί να τον ξαναχρειαστούν.
Αν υπάρχει κάτι που απασχολεί τον Κ. Μητσοτάκη, είναι πώς δεν θα εδραιωθεί ο Δένδιας ως συναρχηγός τρεφόμενος από τις δικές του αποτυχίες. Σιγά μην καίγεται για τη δημοκρατική συνείδηση της χώρας.
