Το βιβλίο «Ζοο. Γράμματα όχι για την αγάπη» εκδόθηκε φέτος στα ελληνικά, εκατό ακριβώς χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση στο Βερολίνο

Ο Σπύρος Γιανναράς, μετά από τέσσερις συλλογές διηγημάτων, καταπιάνεται για πρώτη φορά με τη μεγάλη φόρμα γράφοντας το μυθιστόρημα «Με ραμμένη φτέρνα»

Ο Μπασκόζος εστιάζει στη μοναδική μεγαλειώδη στιγμιαία έξαρση της νεότητας. Και το κάνει με έναν τρόπο ανάλαφρο, δίχως εξάρσεις και μεγαλοστομίες

Η Λαχίρι μας κάνεις κοινωνούς των αδιεξόδων, των σκέψεων, των επιθυμιών, της αστικής περιπλάνησης, εντέλει, του σύγχρονου ανθρώπου

Ο Νικολούδης, μέσω μιας πολυπρισματικής αφήγησης, αναπτύσσει το ψυχογράφημα ενός σκοτεινού, απόκρημνου ανθρώπου

Έξι γυναίκες βγαλμένες από την τσεχοφική δραματουργία βουτάνε στα ενδότερα του ψυχισμού τους μέσα από την πένα της Μαρίας Τσίμα

Τα μυστήρια είναι το κλειδί. Η μη συνθηκολόγηση με την πραγματικότητα. Μέσω της γραφής που δεν συνθηκολογεί: με κομψότητα, με αμφιθυμία, με ψεύδη, με υποσχέσεις

Γλώσσα αφτιασίδωτη, δωρική, φαινομενικά απλή, συνάδει και υπηρετεί την ιδιοσυγκρασία των ηρώων του χωρίς ευαισθησίες που αγαπούν κυρίως τον εαυτό τους

Μια απλή ιστορία αγάπης, δοσμένη σε τέλεια ελληνικά από τον Αχιλλέα Κυριακίδη, όπου η έλλειψη πλοκής αντικαθίσταται από ένα «κινούμενο» μυαλό

Ο Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης επιστρέφει στην πεζογραφία με τη νουβέλα «Το όνομά σου», επανεισάγοντάς μας στο ιδιότυπο, ζοφερό, αναληθοφανές λογοτεχνικό του σύμπαν