Η σύνδεση του θέματος της επανένωσης των αρχιτεκτονικών γλυπτών με το κορυφαίο μνημείο με το όριο της κυβερνητικής θητείας οποιουδήποτε κόμματος ή με προεκλογικές επιδιώξεις, μόνο κακό κάνει στην υπόθεση της διεκδίκησης, τονίζει ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων.
«Ακόμη χειρότερα όταν, στο βωμό τέτοιων σκοπιμοτήτων, τίθενται ως προτάσεις οι «ανταλλαγές» αμετακίνητων εκθεμάτων από άλλα Μουσεία, ο δανεισμός με ενέχυρο και προϋποθέσεις, ή άλλες καινοφανείς νομικές πρακτικές, όπως αυτές που είδαμε στην περίπτωση της Συμφωνίας για την επονομαζόμενη συλλογή Στερν, μια συμφωνία νομιμοποίησης προϊόντων αποδεδειγμένης πλέον αρχαιοκαπηλίας.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, διαφωτίζεται με σαφήνεια το σε τι απέβλεπε η απαράδεκτη τροποποίηση του Αρχαιολογικού Νόμου (με τον Ν. 4761), για τον μακροχρόνιο «δανεισμό» συλλογών αρχαιολογικών Μουσείων στο εξωτερικό για 25+25 χρόνια, την οποία η Υπουργός Πολιτισμού Λ. Μενδώνη είχε αρχικά εισηγηθεί στη Βουλή ως ρύθμιση για δανεισμό 50+50 ετών.
Τις ίδιες σκοτεινές επιδιώξεις έχει και η κυβερνητική πρόθεση μετατροπής του νομικού καθεστώτος των πέντε μεγάλων δημόσιων Μουσείων της χώρας, με την αποκοπή τους από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και την διοίκησή τους από ΔΣ διορισμένα από την Υπουργό», επισημαίνει μεταξύ άλλων.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων
Ο επικοινωνιακός θόρυβος για το θέμα της επανένωσης των αρχιτεκτονικών γλυπτών με το κορυφαίο μνημείου από όπου αποσπάστηκαν και οι χτεσινές δηλώσεις της αρμόδιας Βρετανίδας Υπουργού κ. Ντόνελαν επαναφέρουν αυτό που με συνέπεια προσπαθεί να αρθρώσει εδώ και πολλά χρόνια η αρχαιολογική κοινότητα: ότι η υπόθεση της επιστροφής των γλυπτών είναι μια μακρόχρονη διεκδίκηση που οφείλει να βασίζεται στις αρχές που τίθενται από την UNESCO, στην επιστημονική τεκμηρίωση, στην ηθική των Μουσείων, στις διακρατικές σχέσεις και στην ενημέρωση της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας και της διεθνούς κοινής γνώμης. Ως εκ τούτου, όπως όλες οι υποθέσεις που σχετίζονται με μνημεία, απαιτεί μακρό χρόνο, συνέπεια, επιστημονική μεθοδικότητα και συνέχεια.
Η σύνδεση του θέματος αυτού με το όριο της κυβερνητικής θητείας οποιουδήποτε κόμματος ή με προεκλογικές επιδιώξεις, μόνο κακό κάνει στην υπόθεση της διεκδίκησης.
Ακόμη χειρότερα όταν, στο βωμό τέτοιων σκοπιμοτήτων, τίθενται ως προτάσεις οι "ανταλλαγές" αμετακίνητων εκθεμάτων από άλλα Μουσεία, ο δανεισμός με ενέχυρο και προϋποθέσεις, ή άλλες καινοφανείς νομικές πρακτικές, όπως αυτές που είδαμε στην περίπτωση της Συμφωνίας για την επονομαζόμενη συλλογή Στερν, μια συμφωνία νομιμοποίησης προϊόντων αποδεδειγμένης πλέον αρχαιοκαπηλίας.
Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, διαφωτίζεται με σαφήνεια το σε τι απέβλεπε η απαράδεκτη τροποποίηση του Αρχαιολογικού Νόμου (με τον Ν. 4761), για τον μακροχρόνιο "δανεισμό" συλλογών αρχαιολογικών Μουσείων στο εξωτερικό για 25+25 χρόνια, την οποία η Υπουργός Πολιτισμού Λ. Μενδώνη είχε αρχικά εισηγηθεί στη Βουλή ως ρύθμιση για δανεισμό 50+50 ετών.
Τις ίδιες σκοτεινές επιδιώξεις έχει και η κυβερνητική πρόθεση μετατροπής του νομικού καθεστώτος των πέντε μεγάλων δημόσιων Μουσείων της χώρας, με την αποκοπή τους από την Αρχαιολογική Υπηρεσία και την διοίκησή τους από ΔΣ διορισμένα από την Υπουργό.
Ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων, με συνέπεια και καθαρότητα, όλο το προηγούμενο διάστημα ενημέρωσε την κοινή γνώμη, αλλά και τα κοινοβουλευτικά κόμματα, για το μείζον θέμα της διεκδίκησης της χώρας και τις επικίνδυνες ατραπούς στις οποίες φαινόταν να βαδίζει η κυβέρνηση. Οι θέσεις του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων εκφράζουν την ομόθυμη στάση των αρχαιολόγων της χώρας, όπως εκφράζονται μέσα από τις συνελεύσεις τους, ενώ βρίσκουν σύμφωνη τη συντριπτική πλειονότητα των επιστημόνων στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Σε αυτές τις αρχές και στη σύμπραξη με τη διεθνή επιστημονική κοινότητα και τους πολίτες βρίσκεται η λύση για τον γυρισμό των Γλυπτών και σε αυτό το δρόμο καλούμε όλα τα κόμματα του Κοινοβουλίου να επιμείνουν.
