Τις γιορταστικές ημέρες ο Κ. Μητσοτάκης έστειλε ένα μήνυμα κανονικότητας ανεβάζοντας στο Instagram φωτογραφίες με τα παιδιά του. Ξυπόλητοι στην παραλία, ή μαζεμένοι σε ένα ταπεινό καφενεδάκι, προσιτό στον οποιονδήποτε. Το μήνυμα είναι ότι όλα βρίσκονται υπό έλεγχο. Δυσκολίες, ναι, μπορεί να υπάρχουν, αλλά στη χώρα επικρατεί κανονικότητα. Και ακριβώς επειδή επικρατεί κανονικότητα, ο πρωθυπουργός μπορεί να απολαύσει κι αυτός μερικές στιγμές ανάπαυλας, τις οποίες δεν χάνει την ευκαιρία να μοιραστεί μαζί μας, ώστε να καταλάβουμε ότι είναι ένας από εμάς. Σε αντίθεση με την Αριστερά της σαμπάνιας, του χαβιαριού και των σκαφάτων, που της ξινίζουν το καλάθι του Άδωνι Γεωργιάδη και το market pass. Αυτό είναι το μήνυμα.
Από τον μιντιακό κανιβαλισμό στην κανονικότητα
Σε αντίθεση με τον Μητσοτάκη, ο Αλ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός δεν θα είχε ποτέ το περιθώριο να κάνει πολιτική επικοινωνία με τις προσωπικές του στιγμές. Ο Αρκάς -ο οποίος, από τη στιγμή που κέρδισε τις εκλογές η Ν.Δ., φαίνεται να έχει εγκαταλείψει την έντονη ενασχόληση με την πολιτική που τον διέκρινε επί ΣΥΡΙΖΑ- θα είχε αποδομήσει την εικόνα μέσα σε 10 λεπτά και οι mainstream ιστοσελίδες θα το είχαν διαδώσει με τίτλους τύπου «Απίστευτος Αρκάς πετσοκόβει Τσίπρα». Ο Χατζόπουλος θα βοηθούσε επίσης με κάποιο από εκείνα τα τυμβωρυχικά σκίτσα που είχαν κατακτήσει το δικαίωμα να χαρακτηρίζονται «αιρετικά» - αντί για «σκ…ψυχα», που είναι το ακριβές. Ίσως να σκεφτόταν κάτι έξυπνο και ο άλλος σκιτσογράφος της Καθημερινής, ο Μακρής, που έχει αποτυπώσει τον Τσίπρα σε σούβλα να ψήνεται στα κάρβουνα. Τα κανάλια θα έτρεχαν πίσω από τον πρωθυπουργό του ΣΥΡΙΖΑ για να μάθουν πού πήγε για τις γιορτές, πόσο έκανε το κατάλυμα που νοίκιασε, πόσες βαλίτσες πήρε μαζί του και ποιος τις σήκωνε. Και όλο αυτό θα έπαιζε με τις ώρες στα δελτία βασισμένο σε μια φωτογραφία που τράβηξε κάποιος περαστικός από το κινητό του. Ωραίες εκείνες οι εποχές… Σε σύγκριση με εκείνο το κλίμα, μια προβλεπόμενη αυθόρμητη καζούρα που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ο Κ. Μητσοτάκης στα κοινωνικά δίκτυα, όπως και κάθε επώνυμος άλλωστε, είναι θέμα αμελητέο.
Η κανονικότητα της λεηλασίας
Ακριβώς επειδή η στρατηγική του μιντιακού κανιβαλισμού, στην οποία επιδόθηκε η Ν.Δ. ως αντιπολίτευση, έχει σταματήσει, ο κόσμος θεωρεί ότι με τη Ν.Δ. ως κυβέρνηση έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα. Δεν βλέπει πλέον υπουργούς και κυβερνητικούς βουλευτές να στοχοποιούνται από κανάλια και εφημερίδες επειδή ο μετακλητός τους είχε ανεβάσει προ πενταετίας φωτογραφία με μαγιό στο Facebook ή ένας ξάδελφός τους παίζει μπουζούκι σε ρεμπετάδικο, οπότε αισθάνεται ότι στην ηγεσία της χώρας έχουν επιστρέψει η αστική ευγένεια και ο πολιτικός πολιτισμός. Και λέει, ευτυχώς, ησυχάσαμε από τους προηγούμενους. Και του διαφεύγει, έτσι, ότι η παρούσα κυβέρνηση είναι βουτηγμένη στη λεηλασία του δημόσιου χρήματος, στις υπόγειες πρακτικές και στην αδιαφάνεια, ενώ η προηγούμενη παρέδωσε 37 δισ. πλεόνασμα και μια διαχείριση από την οποία δεν έλλειπε ούτε ένα ευρώ.
Τώρα έχουμε επιστρέψει στην κανονικότητα. Και είναι τεράστια επιτυχία της κυβέρνησης Μητσοτάκη να θεωρεί ο κόσμος κανονικότητα την κερδοσκοπία -πάνω στην πλάτη του- παρόχων ηλεκτρικού ρεύματος, φυσικού αερίου και καυσίμων, εφοδιαστικών αλυσίδων και τραπεζών, την επιπλέον κερδοσκοπία της ίδιας της κυβέρνησης με τους έμμεσους φόρους, τα 7 δισ. απευθείας αναθέσεις, τον Πτωχευτικό Κώδικα και τους Πάτσηδες, το να λέει η κυβέρνηση στους νοσοκομειακούς γιατρούς «αν θέλετε αυξήσεις, ορίστε, πηγαίνετε να τα βγάλετε από τους ασθενείς». Και έναν σωρό άλλα, που αν επιχειρήσεις να τα καταγράψεις όλα σε μια λίστα, θα πελαγώσεις.
Το παράδειγμα των ελλείψεων στα φάρμακα
Τον τελευταίο καιρό, μαζί με όλα τα υπόλοιπα που συμβαίνουν, υπάρχει σοβαρή έλλειψη σε μια σειρά από φάρμακα, ανάμεσα στα οποία φάρμακα για παιδιά, αντιπυρετικά και αντιβιοτικά. Οι αιτίες είναι η πτώση της παγκόσμιας παραγωγής αλλά και το γεγονός ότι μεγάλες ποσότητες φαρμάκων διοχετεύονται σε αγορές του εξωτερικού για μεγαλύτερο κέρδος. Έτσι, σε μια περίοδο που οι κάθε λογής ιώσεις, παλιές και καινούργιες, είναι σε έξαρση, ο κόσμος ταλαιπωρείται αφάνταστα να τα βρει και ταλαιπωρείται τρεις και τέσσερις φορές περισσότερο όταν τα φαρμακεία είναι κλειστά και ψάχνει στα εφημερεύοντα.
Αν αυτό συνέβαινε επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, θα ήταν μείζον θέμα στα ΜΜΕ. Αλλά όχι μόνο. Θα είχε επιχειρηθεί να παρεμποδιστεί και οποιαδήποτε προσπάθεια της κυβέρνησης να διαχειριστεί την κατάσταση. Με εκβιασμούς, με απειλές, με υποκίνηση σε ανυπακοή, με κραυγές ότι πλήττεται η επιχειρηματικότητα και παρεμποδίζεται η λειτουργία της ελεύθερης αγοράς. Τα έχουμε δει αυτά την περίοδο 2015-2019 σε μια σειρά από τομείς. Όχι τώρα πια όμως. Τώρα έχουμε κανονικότητα.
Κανονικότητα στις ελλείψεις φαρμάκων, κανονικότητα στο ρεύμα, που εδώ κάνει 285 και στην Ισπανία 110, κανονικότητα στις μυστικές υπηρεσίες της χώρας, που έχουν εκτραπεί από τον ρόλο τους και παρακολουθούν όποιον να ’ναι. Ζούμε παραπάνω κανονικότητα από όση μπορούμε να αντέξουμε. Και θα είναι μια καλύτερη εποχή για τη χώρα και για τους πολίτες της όταν το τι είναι κανονικό και τι όχι δεν θα καθορίζεται από τον επικοινωνιακό στρατό του συστήματος Μητσοτάκη.
