Τι είδους ανθρώπινο πλάσμα είναι αυτός που θεωρεί σκουπίδι ένα άλλο ανθρώπινο πλάσμα και το πετάει στη θάλασσα για να πνιγεί αφού πρώτα του έχει δέσει τα χέρια; Τι είδους ανθρώπινο πλάσμα είναι αυτός που δίνει εντολή να πεταχτούν στη θάλασσα τα πιο απροστάτευτα ανθρώπινα πλάσματα, που έρχονται ως ικέτες, κυνηγημένοι από τον απόλυτο φόβο; Τι είδους ανθρώπινο πλάσμα είναι αυτός που επαίρεται ότι πνίγοντας ανθρώπους προστατεύει την πατρίδα του, την Ευρώπη και τον πολιτισμό των ουμανιστικών αξιών; Τι είδους ανθρώπινο πλάσμα είναι αυτός που αποκρύπτει το έγκλημα, που προσπαθεί να το συγκαλύψει όταν αποκαλύπτεται και που δίνει εντολή σιωπής θανάτου σε υποτακτικούς, οι οποίοι κρύβουν την έσχατη κατάντια της απανθρωπιάς τους κρυπτόμενοι από εντολής εις εντολή των ανωτέρων τους, λες και η ζωή υπακούει σε κάποια τερατώδη αιτιοκρατική ιεράρχηση; Και τι είδους άνθρωποι είναι όσοι απλώς κουνούν το κεφάλι ρουθουνίζοντας το ρωμαϊκό γνωμικό που διέδωσε ο Τόμας Χομπς «homo hominis lupus» («ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος»); Ξεχνώντας φυσικά ότι κανένας λύκος δεν συμπεριφέρεται σαν άνθρωπος στον άλλο λύκο…
Φυσικά, τέτοιου είδους ερωτήματα δεν απευθύνονται στην Κυρία του Φράχτη, γιατί η απάντησή τους υπερβαίνει το πλαίσιο των συνταγματικά οροθετημένων αρμοδιοτήτων της. Ενώ, φυσικά, η ανάκληση της παρασημοφόρησης του διασώστη Ιάσονα Αποστολόπουλου είναι εντός του πλαισίου - και τα σκυλιά δεμένα. Τα σκυλιά, άλλωστε, τα εκπαιδευμένα να ξεσκίζουν σάρκες, τα αμολάνε μόνο στα σύνορα των πολιτισμένων κρατών για να ξεσκίσουν όσους κυνηγημένους καταφέρνουν να ξεφύγουν από πνιγμούς και πνιγμούς και να φτάσουν μέχρι «τα τείχη της Βιέννης».
Το είδαμε το έργο πολλές φορές σε όλη τη Μεσόγειο. Το είδαμε πολλές φορές «στις ακρογιαλιές του Ομήρου». Το είδαμε πέρυσι τέτοιες μέρες, όταν 600 ψυχές χάθηκαν λίγο έξω από τις ακτές του τουρισμού στην Πύλο, λίγο πιο κει από τα γήπεδα γκολφ που καταπίνουν όλο το νερό που θα ύδρευε τις στεγνές ψυχές των τεράτων. Και το σκάφος του Λιμενικού, που πήγε να σώσει, υποτίθεται, τους απελπισμένους δεν είχε, λέει, μαύρο κουτί. Είχε μόνο μαύρες ψυχές. Κι έτσι, μέσα σε τόσο σκοτάδι, δεν ξέρουμε τι έγινε. Και βολευτήκαμε μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι, πλην των συνηθισμένων εξαιρέσεων, τους οποίους η πατρίς... αγνωμονούσα θεωρεί αποπαίδια και ύποπτους για ανθελληνισμό.
Μας βόλεψε που σύρθηκαν στα δικαστήρια μέσα από μια τερατουργία αλλεπάλληλων ταπεινώσεων σαν διακινητές εννέα από τους διασωθέντες. Αθωώθηκαν βέβαια, αλλά ποιος νοιάζεται; Η μηχανή δουλεύει και είναι καλολαδωμένη: δεκάδες, για να μην πούμε εκατοντάδες, από όσους δεν κατάφεραν να πνίξουν οι ανατριχιαστικοί εντολείς και εντολοδόχοι περιμένουν να δικαστούν ως διακινητές μόνο και μόνο επειδή βοήθησαν να μην πνιγούν οι συνεπιβαίνοντες σε κάποια φρικαλέα, σύγχρονη «Σχεδία της Μέδουσας» που κανένας Τεοντόρ Ζερικό (1791-1824) δεν θα καταφέρει να απεικονίσει.
Αλλωστε η αλήθεια κοστίζει. Και δεν περισσεύουν λεφτά στο ανθρωποφάγο κέρδος που με προσήλωση υπηρετεί αυτή η κυβέρνηση για να ανελκυστεί το αβυσσαλέο σκάφος της Πύλου. Η πύλη της κόλασης ανοίγει μονάχα στους ιδιοκτήτες της. Λεφτά υπάρχουν και βρίσκονται εν ριπή οφθαλμού για να απομακρυνθούν τα χώματα από τα Τέμπη μαζί με τις σάρκες και τα κόκαλα των δολοφονημένων παιδιών και των άλλων αθώων. Είπαμε: τα κλειδιά της κόλασης που λέγεται κανονικότητα και αριστεία τα κρατούν οι ιδιοκτήτες της.
Το έργο το είδαμε πολλές φορές, θα το δούμε κι άλλες, το βλέπουμε κι αυτές τις μέρες με τις αποκαλύψεις του BBC. Σε 15 επαναπροωθήσεις μεταναστών και προσφύγων υπήρξαν 43 θάνατοι ανθρώπων επειδή οι προστάτες της πατρίδας τούς πετούσαν στη θάλασσα και τους άφηναν να πνιγούν. Κάποιες φορές, λέει το BBC, δεμένους με χειροπέδες. Δεν υπάρχει, όμως, λόγος να ταραχτούμε. «Η υπόθεση διερευνάται» δηλώνει καθησυχαστικά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, με πλήρη συνείδηση του τι εκπροσωπεί. Τώρα δέσαμε. Την ψυχή μας στο σκάφος τους που τη σέρνει, όπως έσερνε το σαπιοκάραβο του θανάτου στην Πύλο. Η ψυχή μας κλυδωνίζεται επικίνδυνα. Και -ας είμαστε βέβαιοι- κανείς δεν θα έρθει να μας σώσει από τον πνιγμό. Κι αυτό το έργο, επίσης, το έχει ξαναδεί η ανθρωπότητα.
