Την ανάγκη άμεσης μονιμοποίησης όλων των επικουρικών γιατρών, με ανοιχτή προκήρυξη όλων των θέσεων που καλύπτουν σήμερα επικουρικοί επιμελητές, με ισχυρή μοριοδότηση των μέχρι τώρα υπηρετούντων, ώστε εμπράκτως να αναγνωριστεί το σημαντικό έργο τους και η προϋπηρεσία τους, χωρίς όμως ταυτόχρονα να καταργείται η συγκριτική αξιολόγηση και η δυνατότητα διεκδίκησης από άλλους συναδέλφους που θα επιθυμούσαν να υπηρετήσουν στα δημόσια νοσοκομεία, ούτε οι ίδιοι οι επικουρικοί να έχουν την πιθανότητα ν' αντιμετωπιστούν εντός του συστήματος ως παιδιά ενός κατώτερου θεού, τονίζουν τα μέλη του Μετώπου Νοσοκομειακών Γιατρών.
Χρηματοδότηση της Υγείας στο 7%
Το Μέτωπο επισημαίνει πως βασική προϋπόθεση για την επίτευξη του αιτήματος μονιμοποίησης των επικουρικών, καθώς και άλλων αιτημάτων της ΟΕΝΓΕ, είναι η άμεση αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης στην Υγεία στο 7% του ΑΕΠ.
Σύμφωνα με τα μέλη του Μετώπου, το καθεστώς ομηρείας και ανασφάλειας των επικουρικών γιατρών που υπηρετούν στο ΕΣΥ και έχουν προσφέρει σημαντικό έργο πρέπει να λήξει, υπογραμμίζοντας όμως ότι δεν είναι δίκαιο και σωστό να προσληφθούν χωρίς κρίση σε προσωποπαγείς θέσεις.
Όπως εξηγούν, υπερβαίνει κάθε έννοια αξιοκρατίας και ισονομίας το να υπάρχουν ταυτόχρονα και παράλληλα δύο τρόποι πρόσληψης γιατρών στο ΕΣΥ: από τη μία πλευρά η πρόσληψη γιατρών με κρίση και συγκριτική αξιολόγηση μέσω των Συμβουλίων Κρίσης και Επιλογής (τα γνωστά ΣΚΕΙΟΠΝΙ) και από την άλλη η πρόσληψη «χωρίς όρους και προϋποθέσεις» σε προσωποπαγείς θέσεις, όπως αυθαίρετα διατυπώνει ως αίτημα η πλειονότητα της ΟΕΝΓΕ.
Η δεύτερη διαδικασία -που ειρήσθω εν παρόδω ελέγχεται ακόμη και για τη νομική της ευστάθεια- θα δημιουργούσε μια νέα κατηγορία γιατρών στο ΕΣΥ, η οποία θα ήταν ευάλωτη σε κάθε μελλοντική διαμάχη για τη σταδιοδρομία τους στα τμήματα με τους γιατρούς που έχουν διορισθεί από συμβούλιο κρίσης.
Παράλληλα, σημειώνουν, η διαδικασία αυτή υποσκάπτει τον θεμελιώδη νόμο του ΕΣΥ που ορίζει ότι η πρόσληψη των γιατρών γίνεται ύστερα από προκήρυξη της θέσης και συγκριτική αξιολόγηση των υποψηφίων.
Επιπροσθέτως, σημειώνουν οι Κώστας Γιαννάκενας, Κώστας Κατσιγιαννόπουλος, Αλέξανδρος Καφετζάκης και Κώστας Λιβαδάς, πολλοί συνάδελφοί τους έχουν αποδεχτεί θέσεις επικουρικού γιατρού σε νοσοκομεία μακριά από το κέντρο ή από την οικογενειακή τους βάση με σκοπό τη μοριοδότηση (συχνά μάλιστα επιλέγουν την παραμεθόριο λόγω αυξημένης μοριοδότησης) προκειμένου να διεκδικήσουν μελλοντικά μια μόνιμη θέση σε κάποιο άλλο νοσοκομείο (πιο κεντρικό ή προτιμητέο για τους ίδιους) και συνεπώς αυτομάτως εγκλωβίζονται εάν εφαρμοστεί μια διάταξη πρόσληψης «χωρίς όρους και προϋποθέσεις» στη θέση όπου υπηρετούν σήμερα ως επικουρικοί.
Επιτακτική ανάγκη η κάλυψη 6.000 κενών
Σύμφωνα με τα μέλη του Μετώπου οι εκτιμώμενες κενές θέσεις γιατρών στο ΕΣΥ είναι περίπου 6.000 και είναι αναγκαίος ο άμεσος και τεκμηριωμένος προγραμματισμός των προσλήψεων που θα καλύψει αυτά τα κενά, καθώς και τις ενδιάμεσες συνταξιοδοτήσεις. Το κρίσιμο ζήτημα όμως, όπως τονίζουν, παραμένει: πώς θα γίνουν όλα αυτά στο προσεχές έτος.
* Με τις προσλήψεις «όπου και αν χρειάζονται» που εξήγγειλε από το "Σωτηρία" ο Κ. Μητσοτάκης;
* Με τις 1.100 προσλήψεις γιατρών που ανακοίνωσε στην ΑΔΕΔΥ ο Τ. Θεοδωρικάκος;
* Ή με το “λεφτά για προσλήψεις στην Υγεία δεν υπάρχουν” που είπε στη Βουλή ο ταμίας της κυβέρνησης Θ. Σκυλακάκης;
Σύμφωνα με τα μέλη του Μετώπου, για να γίνουν όλα αυτά -και πολλά ακόμη, όπως το μισθολόγιο και οι φορολογικές ελαφρύνσεις των ιατρών του ΕΣΥ- το αίτημα για άμεση αύξηση της δημόσιας χρηματοδότησης στην Υγεία στο 7% του ΑΕΠ είναι επιτακτικό, καθώς τότε αποκτούν ουσιαστικό νόημα και οι συζητήσεις περί του τρόπου μονιμοποίησης και πρόσληψης νέων συναδέλφων. Αλλιώς είναι “έπεα πτερόεντα” τονίζουν χαρακτηριστικά.
