Η κυβέρνηση βρίσκεται από την πρώτη μέρα της επανεκλογής της σε βέρτιγκο. Μέσα σε δύο μήνες απέτυχε να διαχειριστεί, έστω υποτυπωδώς, τις κρίσεις που αντιμετώπισε η χώρα. Το 41% που με αλαζονεία περιέφεραν γαλάζιοι υπουργοί και βουλευτές στα κανάλια δεν μεταφράστηκε σε ένα ισχυρό κράτος, έτοιμο να αντιμετωπίσει φαινόμενα σφοδρά που ωστόσο είχαν προβλεφθεί, όπως οι πυρκαγιές που ήρθαν σε δύο δόσεις αφήνοντας πίσω ρεκόρ καμένων στρεμμάτων και οικοσυστημάτων που έγιναν στάχτη, και, φυσικά, την απίστευτη καταστροφή που άφησε πίσω της η κακοκαιρία «Daniel».
Το σύστημα Μητσοτάκη βρίσκεται σε εμφανή κρίση. Και μάλιστα, ίσως για πρώτη φορά από το 2019, η διέξοδος δεν είναι ορατή, ούτε όμως και το κόλπο που θα αλλάξει το παιχνίδι. Εξάλλου το «χαρτί» τής καμένης γης και τού «φταίνε οι προηγούμενοι» δεν υπάρχει στο τραπέζι, κανένα ελαφρυντικό δεν μπορεί να πείσει. Η ενδοκυβερνητική κρίση είναι βαθιά και μέχρι στιγμής απρόβλεπτη ως προς την εξέλιξή της. Η παρέμβαση του Βασίλη Κικίλια συνιστά τομή. Έως τώρα το playbook της διαχείρισης κρίσεων βασιζόταν στο δόγμα «προστατέψτε τον Μητσοτάκη, ό,τι κι αν χρειαστεί». Σε αυτό το πλαίσιο, την ευθύνη για κάθε στραβοπάτημα την αναλάμβαναν πότε υπουργοί, πότε γενικοί γραμματείς, πότε ο Δημητριάδης. Δεν είνα τυχαίο ότι μεγάλο μέρος του συστήματος Μητσοτάκη αποδίδει την κατάρρευση και το ξεχαρβάλωμα στην απουσία του ανιψιού που υπήρξε σκιώδης πρωθυπουργός.
Ο Κικίλιας λοιπόν έσπασε τον κανόνα. Με δημόσια τοποθέτησή του ξεκαθάρισε ότι δεν θα δεχτεί να γίνει Ιφιγένεια προκειμένου να διασώσει στον πρωθυπουργό. Αρνήθηκε να παραιτηθεί, απέδωσε τις ευθύνες στον προκάτοχό του και προσφάτως ορκισθέντα υπουργό Χρήστο Στυλιανίδη, κάρφωσε τον υπουργό Δένδια χωρίς να τον κατονομάσει, εξύμνησε τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Φλώρο με ονομαστική αναφορά. Κυρίως όμως έριξε το γάντι στον Κυριάκο Μητσοτάκη: «Ο διορισμός και η σύνθεση της κυβέρνησης είναι προνόμιο του κυρίου πρωθυπουργού». Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς για τους πολίτες και Γολγοθάς για τους κατοίκους της Θεσσαλίας και της Μαγνησίας. Η κυβέρνηση δεν μπορεί να εμπνεύσει εμπιστοσύνη και ασφάλεια, ούτε μπορεί να διαχειριστεί τις κρίσεις που έρχονται. Το 41% μπορεί πολύ εύκολα να εξανεμιστεί.
