Ξεκινώντας να γράψω ένα άρθρο για την Τέιλορ Σουίφτ, διαπιστώνω ότι δεν ξέρω δύο πολύ βασικά πράγματα: Το ένα είναι πώς να ξεκινήσω να γράφω για την Τέιλορ Σουίφτ και το δεύτερο είναι η μουσική της. Δεν φταίει απαραίτητα που είμαι Generation-X (το οποίο είναι το αμέσως μετά τους μπούμερ, που έχουν γίνει συνώνυμοι με το παλιακό). Φταίει μάλλον το γεγονός ότι πάντα αντιμετώπιζα την Τ. Σουίφτ σαν ένα περιστασιακό φαινόμενο που θα έσβηνε σύντομα και γλυκά στο βάθος του ορίζοντα, περνώντας στη λήθη, όπως και πολλά ανάλογα δημιουργήματα της pop κουλτούρας. Η Τ. Σουίφτ με εκδικείται σήμερα. Η ίδια φάνηκε πολύ πιο ανθεκτική στον χρόνο απ’ όσο υπολόγιζα, ενώ αποδεικνύεται και κάτι παραπάνω από ένα «μουσικό φαινόμενο» της pop κουλτούρας. Για την ακρίβεια, η Τ. Σουίφτ είναι το σημείο στο οποίο η pop κουλτούρα ξέφυγε από τα στεγανά της και την «ελαφρότητά» της και έτμησε με φόρα την αμερικανική κοινωνία και κυρίως την αμερικανική πολιτική. Κι αυτό έχει περισσότερα να πει για την κοινωνία και την πολιτική παρά για την Τ. Σουίφτ.
«Πράκτορας» του Πενταγώνου και του FBI
Αν η αξία σου ορίζεται πιο πολύ από το πόσο σε φοβούνται οι εχθροί σου παρά από το πόσο σε αγαπούν οι φίλοι σου, τότε έχουμε κάθε λόγο να ασχολούμαστε με την Τ. Σουίφτ. Πριν από λίγες μέρες οι Ρεπουμπλικάνοι της κήρυξαν επίσημα τον πόλεμο μέσω του τηλεοπτικού δικτύου Fox. Σ’ αυτό ο παρουσιαστής Τσέσι Γουότερς είπε ότι, σύμφωνα με πηγές (τις οποίες δεν κατονόμασε, ενώ παραδέχτηκε ότι ο ίδιος δεν έχει αποδείξεις για το θέμα), η τραγουδίστρια είναι μέρος μιας «μυστικής επιχείρησης ψυχολογικού επηρεασμού της κοινής γνώμης», η οποία επιχείρηση «χρησιμοποιείται από το Πεντάγωνο» για να πείσει τα εκατομμύρια φανατικών θαυμαστών της να ψηφίσουν τους Δημοκρατικούς. Σωστά διαβάσατε.
Το πρόβλημα δεν είναι ότι ένας συνωμοσιολόγος λέει ό,τι του κατέβει στην αμερικανική τηλεόραση - αυτό δεν θα ήταν η πρώτη φορά που συμβαίνει. Το πρόβλημα είναι ότι η συγκεκριμένη θεωρία κερδίζει ραγδαία έδαφος τον τελευταίο καιρό ανάμεσα στους δεξιούς πολιτικούς και ψηφοφόρους, ιδιαίτερα μετά τις εμφανίσεις της Τ. Σουίφτ στα παιχνίδια του NFL (πρωτάθλημα αμερικανικού ποδοσφαίρου), στο οποίο παίζει ο σύντροφός της Τράβις Κέλσι. Ο Τρ. Κέλσι ήταν από τους βασικούς υποστηρικτές του εμβολιασμού, κάτι που δεν αρέσει καθόλου σε μερίδα των Ρεπουμπλικάνων. Η ομάδα του Τρ. Κέλσι, οι Κάνσας Τσιφς, έφτασε στον τελικό του πρωταθλήματος, το οποίο «δικαίωσε» τους θιασώτες της θεωρίας συνωμοσίας: Δεν ήταν μόνο το Πεντάγωνο και η Τ. Σουίφτ μέλη της, αλλά και το αμερικανικό ποδόσφαιρο, που «έστησε» τα παιχνίδια. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ ανέβασε στο Χ οδηγίες για ταξιδιώτες βασισμένες στην τελευταία τουρνέ της Τ. Σουίφτ, ενώ το FBI ενθάρρυνε με ανάρτησή του τους πολίτες να το βοηθήσουν αντιγράφοντας το εξώφυλλο του τελευταίου δίσκου της. Η πλοκή πυκνώνει...
Ο επιχειρηματίας Βιβέκ Ραμασουάμι μπορεί να αποσύρθηκε από τη διεκδίκηση του χρίσματος των Ρεπουμπλικάνων για την προεδρία, αλλά φαίνεται πως βρήκε νέο σκοπό στη ζωή: «Αυτό το τεχνητά γιγαντωμένο στο πεδίο του πολιτισμού ζευγάρι όπου να ’ναι θα ανακοινώσει ποιον στηρίζει για την προεδρία» έγραψε στο Χ. Η Τέιλορ έχει γίνει επίσημα εχθρός των Ρεπουμπλικάνων και δυνητικός ρυθμιστής των προεδρικών εκλογών.
«Ποια είναι η Τέιλορ Σουίφτ;»
Οι Δημοκρατικοί δεν μένουν αμέτοχοι: «Δεν ξέρουμε αν η κυρία Σουίφτ θα προσφερθεί να μας δώσει τη στήριξή της, αλλά φυσικά θα θέλαμε πολύ να την έχουμε» είπε ο Μιτς Λάντριου, εκ των επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Τζο Μπάιντεν. Ο ίδιος ο Τζο Μπάιντεν, που αγαπάει την παραδοσιακή ιρλανδική μουσική, δεν είναι ξεκάθαρο αν ενδιαφέρεται για όλα αυτά ή αν ξέρει καν ποια είναι η Τέιλορ Σουίφτ, την οποία είχε μπερδέψει πέρυσι με την Μπρίτνεϊ Σπίαρς. Οι επιτελείς του του έκαναν εντατικά για να του εξηγήσουν τη διαμάχη της με τον ατζέντη της Σκούτερ Μπράουν όταν ο δεύτερος επισκέφθηκε τον Λευκό Οίκο. Ναι, είναι κάπως τρελό ότι η επανεκλογή του ίσως κριθεί από μια τραγουδίστρια την οποία ο ίδιος αγνοεί.
Πέρα από τρελό όμως, είναι και πολύ ενδεικτικό του τι συμβαίνει γενικότερα στην Αμερική: Ένας πολύ ηλικιωμένος και εντελώς αποκομμένος από το νεότερο τμήμα του πληθυσμού άνθρωπος επαναδιεκδικεί την προεδρία, ενώ εκατομμύρια άνθρωποι είναι έτοιμοι να πάνε να ψηφίσουν αυτό που θα τους πει μια τραγουδίστρια. Σε κάνει να σκέφτεσαι ότι είμαστε απλώς πολύ τυχεροί που η Τ. Σουίφτ είναι φεμινίστρια και μαχητική, έχει κοινωνική συνείδηση και γουστάρει τον Τζο Μπάιντεν. Θα μπορούσε, εξίσου εύκολα, να υποστηρίζει τον Ντόναλντ Τραμπ. Το κοινό της έτσι κι αλλιώς δεν νοιάζεται για την πολιτική, γι’ αυτό θα ψηφίσει με «καλλιτεχνικά», αν όχι με οπαδικά κριτήρια.
Οσο οι Ρεπουμπλικάνοι είναι απασχολημένοι με το πώς θα θάψουν την Τ. Σουίφτ κάτω από τόνους συνωμοσιολογικής λάσπης, οι Δημοκρατικοί σπάνε το κεφάλι τους για το πώς θα πρέπει να «πειστεί» η ίδια να στηρίξει δημόσια τον Τζο Μπάιντεν. Το αποτέλεσμα δεν είναι λιγότερο αστείο. Οι επιτελείς της προεκλογικής καμπάνιας του Τζο Μπάιντεν δέχονται κάθε μέρα εκατοντάδες σχετικές προτάσεις. Ένας υποστηρικτής του νυν Προέδρου ισχυρίζεται πως έχει καταρτίσει ένα μυστικό σχέδιο με τους δικηγόρους του, που σύντομα θα κατατεθεί στους δικηγόρους της Τ. Σουίφτ. Ένας άλλος ισχυρίζεται πως ο αδελφός του είχε παίξει στην ίδια ομάδα μπάσκετ με τον αδερφό της Τ. Σουίφτ στην Πενσιλβάνια και ίσως αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει τον Πρόεδρο. Κάποιοι άλλοι στέλνουν τακτικά στους επιτελείς του Τζο Μπάιντεν τα πιο πρόσφατα στιγμιότυπα παπαράτσι της Τ. Σουίφτ και των φίλων της σε περίπτωση που κάποιος γνωρίζει κάποιον που γνωρίζει κάποιον που γνωρίζει την τραγουδίστρια... Πρόσφατα, ένας από τους φανατικούς θαυμαστές (τόσο του Τζο Μπάιντεν όσο και της Τ. Σουίφτ) πήγε στα ΜΜΕ και πρότεινε να πάει αιφνιδιαστικά ο Τζο Μπάιντεν σε μία από τις συναυλίες της τραγουδίστριας. Η πρότασή του κέρδισε υποστήριξη και έγινε viral. Κάτι τέτοιο όμως είναι απίθανο να συμβεί για πολλούς λόγους, βασικότερος εκ των οποίων ότι οι Swifties, όπως αποκαλούνται οι ακόλουθοι της τραγουδίστριας, μάλλον δεν θέλουν τους άντρες της μυστικής αστυνομίας δίπλα τους όσο χοροπηδάνε με τα τραγούδια της.
Η γυναίκα που τρομάζει τους ισχυρότερους άντρες στον κόσμο
Οι Ρεπουμπλικάνοι τη μισούν επειδή είναι γυναίκα, επιτυχημένη, επιδραστική, εναντίον της συνωμοσιολογίας του Ντόναλντ Τραμπ. Οι Δημοκρατικοί ανησυχούν μήπως δεν κάνει τη σωστή ανάρτηση στη σωστή στιγμή.
Οι πιο ψύχραιμοι προτείνουν να μην κάνουν οι Δημοκρατικοί καμία κίνηση: «Θα κάνει εκείνη την κίνησή της, με τους δικούς της όρους και όταν το θελήσει» λένε, όπως έκανε και στο παρελθόν. Το πρόσφατο παρελθόν, διότι μέχρι πριν από λίγα χρόνια η Τ. Σουίφτ ήταν ένα νέο κορίτσι που τραγουδούσε country και δεν μιλούσε ποτέ για πολιτική, παρά μόνο άφηνε τις αντιλήψεις της να φανούν μέσα από τους στίχους της. Μετά άρχισε να εμπλέκεται σε περιορισμένης εμβέλειας πρωτοβουλίες, όπως αυτή του Δημοκρατικού γερουσιαστή του Τενεσί Φιλ Μπρέντσεν για την καταπολέμηση της σεξουαλικής παρενόχλησης στο Διαδίκτυο ή την καμπάνια τής Μισέλ Ομπάμα για την υγεία των νέων.
Το 2014 ο Ντέιβιντ Λέτερμαν την είχε ρωτήσει τι ψηφίζει και η Τ. Σουίφτ απάντησε: «Είναι δικαίωμά μου να ψηφίζω, αλλά δεν είναι δικαίωμά μου να πω στους άλλους ανθρώπους τι να ψηφίσουν». Και, προς μεγάλη απογοήτευση των Δημοκρατικών, αρνήθηκε να στηρίξει τη Χίλαρι Κλίντον το 2016. Η «πολιτική της αφύπνιση» έγινε το 2017, όταν κατέθεσε μήνυση εναντίον ενός DJ για σεξουαλική επίθεση. Η Τ. Σουίφτ κέρδισε τη μήνυση και λέει μέχρι σήμερα ότι το συμβάν άλλαξε τη ζωή της. «Σκέφτηκα ότι την επόμενη φορά που θα έχω την ευκαιρία να αλλάξω κάτι, θα πρέπει να ξέρω τι πιστεύω και τι θέλω να υποστηρίξω» έχει πει. Η επόμενη φορά ήρθε σύντομα και ήταν το 2018, όταν η Τ. Σουίφτ στήριξε ανοιχτά στο Instagram τον Φ. Μπρέντσεν για τη Γερουσία. «Η κόρη μου μου είπε ότι η στήριξή της Σουίφτ είναι τρομερά σημαντική» είχε σχολιάσει ο ίδιος.
Το 2020 η τραγουδίστρια απλώς ανέβασε στον λογαριασμό της την ανακοίνωση ότι η Καμάλα Χάρις είναι υποψήφια αντιπρόεδρος με τον Τζο Μπάιντεν, συμπληρώνοντας ένα τεράστιο «ΝΑΙ» κάτω από την ανάρτηση. Τρία γράμματα αρκούσαν για να πουν αυτό που άλλοι χρειάζονται εκατοντάδες ή και χιλιάδες λέξεις. Αυτό είναι η πολιτική στην εποχή του Instagram. Αυτό και η φωτογραφία που είχε αναρτήσει λίγο αργότερα με κάτι μπισκότα και το σήμα της εκστρατείας του Τζο Μπάιντεν «ζωγραφισμένο» πάνω τους με ζάχαρη.
Στο μέσο των μεν και των δε υπάρχουν και κάποιοι -εκατέρωθεν- που βλέπουν τα πράγματα διαφορετικά. Αρκετοί στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών πιστεύουν ότι όλη αυτή η κουβέντα έχει περάσει στην υπερβολή και έχει εξοστρακίσει από τον δημόσιο διάλογο τα πραγματικά διακυβεύματα των εκλογών (δίκιο έχουν), ενώ άλλοι στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων θεωρούν πως η πολεμική εναντίον της Τ. Σουίφτ κινδυνεύει να τους γυρίσει μπούμερανγκ (δίκιο έχουν κι αυτοί). Δεν είναι όλοι οι Ρεπουμπλικάνοι συνωμοσιολόγοι ούτε ακραία δεξιοί ούτε μισογύνηδες. Όπως και όλοι οι Δημοκρατικοί δεν είναι της άποψης ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και δεν θέλουν να ταυτίσουν τη διεκδίκηση της προεδρίας με τις προτιμήσεις ενός pop ειδώλου. Η Τ. Σουίφτ είναι όμως κάτι παραπάνω από είδωλο. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο στα όρια της «αίρεσης». Η επιδραστικότητά της διδάσκεται στα πανεπιστήμια, ενώ πριν από λίγους μήνες ο στυλοβάτης του καπιταλισμού Economist είχε δημοσιεύσει άρθρο με τίτλο «Μπορεί η Τέιλορ Σουίφτ να ανεβάσει τον πληθωρισμό;». Σοβαρό άρθρο, και το συμπέρασμα ήταν ότι, ναι, εκεί που πάει για συναυλίες εκτοξεύονται οι τιμές και μαζί τους μεσοπρόθεσμα και ο πληθωρισμός. Γιατί να μην μπορεί να βγάλει Πρόεδρο;
Οι οπαδοί του Ντ. Τραμπ αποκαλούν την Τ. Σουίφτ «Δούρειο Ίππο» και πηγές από το στρατόπεδό του ορκίστηκαν στο Rolling Stone ότι θα εξαπολύσουν «ιερό πόλεμο» εναντίον της. Η κυβέρνηση Μπάιντεν μπορεί να μην την έχει επιστρατεύσει ως «πράκτορα του Πενταγώνου», αλλά σαφέστατα εργαλειοποιεί την προτίμησή της στον Πρόεδρο. Αμφότεροι τη φοβούνται. Οι Ρεπουμπλικάνοι επειδή είναι γυναίκα, τρομερά επιτυχημένη, επιδραστική και εναντίον του μισογυνισμού και της συνωμοσιολογίας του Ντ. Τραμπ. Οι Δημοκρατικοί επειδή ανησυχούν μήπως δεν κάνει τη σωστή ανάρτηση στη σωστή στιγμή και μείνει εκτός πολιτικού παιχνιδιού. Οι θαυμαστές της είναι πιθανότερο να πάνε να ψηφίσουν αν τους το πει εκείνη παρά αν πάει να τους πάρει η αστυνομία με το ζόρι.
Κι εμείς περιμένουμε. Καλού-κακού, ακούστε κανένα τραγούδι της στο ενδιάμεσο.
