Η ισπανική Δεξιά κατάφερε μια μεγάλη νίκη στην Περιφέρεια της Μαδρίτης εξαιτίας της κατάρρευσης των λαϊκιστών Πολιτών, που έχασαν μέσα σε δύο χρόνια μισό εκατομμύριο ψήφους ή το 15%, για να βγουν εκτός της τοπικής Βουλής, και της κατακόρυφης πτώσης του Σοσιαλιστικού Κόμματος, που έχασε, εξαιτίας της εξαιρετικά μετριοπαθούς πολιτικής του, το 10% της εκλογικής του δύναμης ή 270.000 ψήφους και 13 από τους 37 τοπικούς βουλευτές που είχε.
Η δεξιά Αγιούσο κέρδισε με το σύνθημα «Κομμουνισμός ή ελευθερία» και «Κάτω ο σαντσισμός», θεωρώντας ως «κομμουνισμό» και «σαντσισμό» το αίτημα για περισσότερους αναπνευστήρες και ΜΕΘ, περισσότερους γιατρούς και νοσοκόμους στα ρημαγμένα από τις περικοπές και τις ιδιωτικοποιήσεις νοσοκομεία, τις πιέσεις για την προστασία των ενοικιαστών από τις εξώσεις, τη στήριξη της δημοσίας Παιδείας και των δημοσίων υπηρεσιών.
Η δημοκρατική και προοδευτική Ισπανία νόμιζε ότι η μαζική συμμετοχή των πολιτών στις κάλπες θα αποτελούσε την εγγύηση για την ήττα της Δεξιάς και ότι οι πολίτες θα τιμωρούσαν αυτούς που ευθύνονται για τους χιλιάδες νεκρούς από τον κορωνοϊό στους οίκους ευγηρίας και όχι μόνο.
Ένα μεγάλο λάθος, που δεν υπολόγισε είναι ότι η τεράστια πόλωση θα οδηγούσε σε μια πρωτοφανή κινητοποίηση τον τεράστιο μηχανισμό του Λαϊκού Κόμματος, που κυβερνά επί 26 χρόνια την Περιφέρεια και σχεδόν ανελλιπώς για τρεις δεκαετίες τον δήμο της ισπανικής πρωτεύουσας, αλλά και σε μια πρωτοφανή κινητοποίηση το πιο διεφθαρμένο κομμάτι της πιο διεφθαρμένης Δεξιάς στην Ευρώπη, που έχει άμεσες σχέσεις με τις μεγάλες τράπεζες, τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, που απέκτησαν χιλιάδες δημοτικές κατοικίες για να αποκομίσουν τεράστια κέρδη από την ανακαίνισή τους, αφού πέταξαν προηγουμένως τις οικογένειες που έμεναν στον δρόμο.
Η ψήφος πάντως άφησε ένα σαφές μήνυμα προς κάθε κατεύθυνση, γιατί διατήρησε τα ταξικά χαρακτηριστικά της, με την περιφέρεια της νότιας Μαδρίτης να ψηφίζει τα δύο κόμματα της Αριστεράς και τους Σοσιαλιστές και αυτές της πλούσιας βόρειας Μαδρίτη να δίνουν έως και 60% στο Λαϊκό Κόμμα.
Οι φασίστες του Vox πανηγυρίζουν, γιατί η ψήφος τους είναι απαραίτητη για τον σχηματισμό της επόμενης τοπικής κυβέρνησης, αφού η Αγιούσο δεν έχει την απόλυτη πλειοψηφία και θα αναγκαστεί να στηριχθεί στους απογόνους του Φράνκο.
Η Αριστερά έδωσε και κέρδισε, από την πλευρά της, τη μεγάλη πρόκληση, αλλά η άνοδος του Unidas Podemos κατά 45% και του «Περισσότερο Μαδρίτη» κατά τουλάχιστον 30% δεν ήταν αρκετή να αντισταθμίσει τα οφέλη της Δεξιάς από την κατάρρευση των Πολιτών και των Σοσιαλιστών.
Το πάθος με το οποίο ο Πάμπλο Ιγκλέσιας ρίχτηκε στη μάχη των περιφερειακών εκλογών, εγκαταλείποντας την αντιπροεδρία της κυβέρνησης για να ανοίξει και το θέμα της διαδοχής στα ηνία του Unidas Podemos, οδήγησε στην άνοδο του κόμματος στο 7,21% από το 5,6% του 2019 και στην εκλογή 10 από 7 τοπικών βουλευτών, που αντιστοιχεί στην αύξηση των ψήφων του Unidas Podemos κατά 80.000, ενώ το περιφερειακό ψηφοδέλτιο «Περισσότερο Μαδρίτη» που είχε ιδρύσει ο Ινίχο Ερεχόν ξεπέρασε σε ψήφους τους Σοσιαλιστές για να φτάσει στο 16,97% από το 14,69% και να εκλέξει 24 από 20 τοπικούς βουλευτές, κερδίζοντας άλλες 140.000 ψήφους για να πλησιάσει τις 615.000.
Η απόφαση του Ιγκλέσιας να ηγηθεί του ψηφοδελτίου του Unidas Podemos υπαγορεύτηκε από τους φόβους ότι η επικεφαλής του κόμματος στην τοπική Βουλή της Μαδρίτης Ισαμπέλ Σέρα δεν θα μπορούσε να είναι επικεφαλής του ψηφοδελτίου εξαιτίας των δικαστικών διώξεων για ακτιβιστικές δράσεις της την περίοδο των Αγανακτισμένων και των κινημάτων των πλατειών.
Με την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, ο Ιγκλέσιας αποφάσισε να επιταχύνει τη διαδικασία αλλαγής στην ηγεσία του Unidas Podemos εγκαταλείποντας κάθε θέση που είχε στο κόμμα, για να εκθειάσει με τα καλύτερα λόγια όχι μόνο την αντιπρόεδρο της κυβέρνησης και υπουργό Εργασίας Γιολάντα Ντίαθ, που ανέλαβε τα ηνία του Unidas Podemos, αλλά και την «αντίπαλο» Ρίτα Μαέστρε, την επικεφαλής τού «Περισσότερο Μαδρίτη» στον Δήμο της Μαδρίτης, δίνοντας για άλλη μια φορά ένα μήνυμα για την ενότητα της Αριστεράς.
«Ποτέ μέχρι σήμερα η Μαδρίτη δεν ήταν τόσο διαφορετική από την υπόλοιπη Ισπανία. Γνωρίζω ότι μετατράπηκα σε αποδιοπομπαίο τράγο που κινητοποιεί όσους είναι αντίθετοι στη δημοκρατία. Αφήνω όλες τις πολιτικές θέσεις μου. Αφήνω την πολιτική, με την έννοια της κομματικής συμμετοχής. Δεν θα γίνω εμπόδιο για την ανανέωση της ηγεσίας που πρέπει να πραγματοποιήσει η πολιτική μας δύναμη. Δεν είμαι μια φιγούρα που μπορεί να συμβάλει στην ενίσχυση αυτής της πολιτικής δύναμης τα επόμενα χρόνια, ειδικά όταν η μετατροπή μου σε αποδιοπομπαίο τράγο περιορίζει τον ρόλο μου για να βελτιώσω τη δημοκρατία στη χώρα και κινητοποιεί τα χειρότερα από αυτούς που μισούν τη δημοκρατία», τόνισε ο Ιγκλέσιας.
Την πιο χρήσιμη προειδοποίηση για τη δημοκρατική και προοδευτική Ισπανία την έκανε ίσως άθελά της η δεξιά πρόεδρος της τοπικής κυβέρνησης. «Δεν κατανοούν τον τρόπο ζωής μας και γι' αυτό ο ‘σαντσισμός’ δεν πέρασε στη Μαδρίτη. Η Ισπανία είναι άλλο πράγμα, κύριε Σάντσεθ», τόνισε ικανοποιημένη για τη νίκη της η Αγιούσο, καθιστώντας σαφές ότι η μάχη εναντίον της Δεξιάς πρέπει να κερδηθεί πρώτα απ’ όλα στο πολιτιστικό και κοινωνικό επίπεδο, γιατί ο τρόπος ζωής του απλού κόσμου είναι ασυμβίβαστος με τον τρόπο ζωής της διεφθαρμένης και απάνθρωπης Δεξιάς.
