Μην νομίζεις, δεν είναι και τόσο μακριά η Μινεάπολις.
Ούτε τόσο ξένος ο Τζορτζ Φλόιντ.
Και μην νομίζεις, αυτό το «δεν μπορώ ν’ αναπνεύσω» μπορεί να το είπε (ή να το σκέφτηκε) και ο Ζακ Κωστόπουλος πριν ξεψυχήσει.
Ή το παιδί της «ζαρντινιέρας» στη Θεσσαλονίκη, αν θυμάστε.
Και τα εκατοντάδες παιδιά, δικά μας και ξένα (αλλά πάντα «δικά μας»), που γνώρισαν από πρώτο χέρι την τυφλή, την άγρια αστυνομική βία.
Στους δρόμους και στα αστυνομικά τμήματα, σύμφωνα με τις χιλιάδες τεκμηριωμένες καταγγελίες.
Αυτές για τις οποίες έχουμε επανειλημμένως καταδικαστεί από διεθνή δικαστήρια.
Ή κι εκείνες των οποίων οι ΕΔΕ έχουν πνιγεί σε κάποιο αρχείο.
Και ναι, έχει κατατρομάξει η διεθνής συντήρηση με το ρωμαλέο «antifa» κίνημα στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις «Ματωμένες Πολιτείες της Αμερικής», σύμφωνα με το ευρηματικό πρωτοσέλιδο της «Εφ. Συν».
Το «antifa» κίνημα, που το πυροδοτούν καθημερινά οι τσαμπουκάδες του Τραμπ.
Του Τραμπ που από τη μια απειλεί με στρατιωτικό νόμο και με σκυλιά κι από την άλλη καταχωνιάζεται έντρομος στο υπόγειο καταφύγιο.
Μόλις τα συλλαλητήρια φτάνουν ώς τον περίβολο του Λευκού Οίκου.
Και σκέψου, λέει, να συνέβαιναν τα ανάλογα στη Βενεζουέλα.
Θα άφριζαν φρικιώντες από ιερή αγανάκτηση οι απανταχού υπερευαίσθητοι.
Οι ίδιοι που κάνουν την πάπια σήμερα.
Θα είχαν στήσει κρεμάλες για τον Μαδούρο.
Και θα είχαν στέψει βασιλέα (στην Ουάσιγκτον, φυσικά...) τον «αυτοανακηρυχθέντα» Γκουαϊδό.
Πού πήγα και τον θυμήθηκα και πού να βρίσκεται σήμερα αυτή η ψυχή;
Μάλλον σε κάποια κατάψυξη τονε κρατάνε, για ώρα ανάγκης...
Και πού είσαι; Και οι κουκουλοφόροι της Κου Κλουξ Κλαν, κι εκείνοι με τη Βίβλο ανά χείρας διέπρατταν τα αποτρόπαια εγκλήματά τους.
Όπως σήμερα ο Ντόναλντ Τραμπ. Ακριβώς...
Κάπου 11.500 πιστοποιημένους πρόσφυγες, τους πετάει στον δρόμο ο Μηταράκης.
Τους διώχνει από τις δομές, τους διώχνει και από τα διαμερίσματα.
Και πού θα πάνε; Μα πού αλλού, παρά στους δρόμους και στις πλατείες.
Αφήνει έτσι και τα παιδάκια τους εκτός σχολείου.
Επιτέλους, δικό τους θέμα, ας κάνουν τα κουμάντα τους, ας κόψουν το λαιμό τους, βρ’ αδερφέ.
Όσο για το σχολείο, ας κάνουν ιδιαίτερα κατ’ οίκον, μην τα περιμένουν όλα από μας...
Εκείνοι εκεί οι αθεράπευτα αιθεροβάμονες συριζομαδούροι ήθελαν, λέει, να κατοχυρώσουν συνταγματικά τον δημόσιο χαρακτήρα του νερού, τρομάρα τους.
Ε, λοιπόν, έρχονται σήμερα τούτοι εδώ οι άριστοι και παραχωρούν το 80% των αποθεμάτων νερού της χώρας σε ιδιώτες, ναι, όπως το ακούτε.
Αλλά γιατί μονάχα το 80%, παρακαλώ, κι όχι το 100%;
Θ’ αφήσουμε το υπόλοιπο 20% στην πλέμπα; Ντροπής πράματα...
Στις 7 Ιουλίου του ’19 έγιναν οι εκλογές, στις 8, αν θυμάστε, ο Κυριάκος επρόκειτο να εξαφανίσει από προσώπου γης τα γκρουπούσκουλα.
Μ΄ εκείνο το αποκλειστικά δικό του μαγικό ραβδάκι.
Ε, λοιπόν, μόλις προχθές, ένα χρόνο μετά, ένα απ’ αυτά τα γκρουπούσκουλα, ο Ρουβίκωνας συγκεκριμένα, είχε το θράσος να πάει να βεβηλώσει το Μαξίμου με τρικάκια, ο τρισάθλιος.
Και εκδίκηση της γυφτιάς να το πεις, μέσα είσαι...
Στον αρχείο, και επισήμως πλέον οι υποθέσεις απιστίας των τραπεζικών στελεχών, που έδιναν εκείνα τα βρόμικα δάνεια (του αέρα...) στα κόμματα.
Αλίμονο, έτσι ξεκρέμαστα θ’ αφήναμε τα παιδιά τα δικά μας;
Ήτανε, λέει, να μπει «ρήτρα απασχόλησης» (μη απολύσεων, παναπεί) στα τραπεζικά δάνεια προς τους επιχειρηματίες.
Αυτά που παραχωρούνται με εγγύηση 80% (!) από το Ελληνικό Δημόσιο.
Ε, λοιπόν, πάει κι αυτό, πέταξε.
Τζάμπα πλέον τα δάνεια, τζάμπα και η εγγύηση του Δημοσίου.
Όχι, θα κάτσουν να σκάσουν...
Και... αν το δούμε κι αυτό, πολύ θα γελάσουμε, παιδιά.
Τον Βενιζέλο υπουργό Εξωτερικών του Κυριάκου, που πολύ κουβεντιάζεται τελευταία.
Και όχι μόνο επειδή ο Δένδιας τα ’χει κάνει ρόιδο.
Ούτε μόνο επειδή τελευταία ενόχλησε τον Σαμαρά.
Αλλά έτσι, για το χάι της υπόθεσης.
Και επιτέλους, στον φυσικό του χώρο θα πάει ο χριστιανός.
Είναι να το κάνουμε ζήτημα; Ντροπή...
Στηρίξτε την έγκυρη και μαχητική ενημέρωση. Στηρίξτε την Αυγή. Μπείτε στο syndromes.avgi.gr και αποκτήστε ηλεκτρονική συνδρομή στο 50% της τιμής.
