Ντεμπούτο για τον νεαρό Σκοτσέζο συγγραφέα Άλαν Τρότερ το hard boiled νουάρ «Μπράβος». Μεταφρασμένο ωραία από τον Γιώργο - Ίκαρο Μπαμπασάκη, κυκλοφορεί στις εκδόσεις Gutenberg. Ο Εδιμβουργιανός στιλίστας σπούδασε Αγγλική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Γλασκόβης ενώ άρχισε να γράφει διηγήματα.
Ο τρόπος γραφής, στην αρχή, ξενίζει: ήδη στον πρόλογο δυο τύποι, ο Έκτωρ και ο Τσαρλς, γκρεμίζουν κάποιον από τραίνο εν κινήσει και φιλοσοφούν διαρκώς: την εικόνα το θύματος, το πώς πέφτει, τα γκελ που κάνει και διάφορα. Ενίοτε χρησιμοποιούν λέξεις χωρίς συνδέσμους και εναπόκειται στους αναγνώστες και στις αναγνώστριες να βγάλουν το νόημα. Με το πέρασμα των σελίδων επέρχεται εξοικείωση και ούτως προχωράει το στόρι: ένας καθολικός ύμνος στη βία. Στη βία που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι του υπόκοσμου. Ο θηριώδης και μάλλον χαμηλής ευφυΐας Μποξ με τον ηγετικής στόφας κολλητό του (-) κάνουν αιματηρά θελήματα για τον μαφιόζο Τζαρέκι, ιδιοκτήτη πολυτελούς πορνείου. Σπάνε χέρια ή κεφάλια για χρεωστούμενα ή άλλες υποχρεώσεις και βγάζουν τον μήνα. Συχνά παίζουν πόκερ με τον θυρωρό τους, τη γυναίκα του Λίντια, έναν Έλληνα μπαρμπέρη και έναν πρώην μπάτσο εκπαιδευτή σε κυνοδρομίες. Κάποια στιγμή εμφανίζεται ο Χάλκομπ, νέος, συγγραφέας διηγημάτων ψευδοεπιστημονικής φαντασίας. Και ενώ το φεστιβάλ βίας καλά κρατεί σε μια πόλη γεμάτη δολοφόνους και εκβιαστές, ο μωρός με ευαισθησία μικρού παιδιού Μποξ γοητεύεται απ’ τις φτηνιάρικες φαντασιοπληξίες του Χάλκομπ, κυρίως δε από τον επιστήμονα κατασκευαστή μηχανής που ταξιδεύει μπρος πίσω στον χρόνο -με τον βούβαλο να βάζει τον εαυτό του στο τιμόνι. Το μακελειό συνεχίζεται ακατάπαυστα και στην παρέα του πόκερ προστίθενται ο ιδιωτικός ντετέκτιβ Μάικ Μάγκας με βοηθό του τον σακάτη Τσάιλντς. Εντωμεταξύ ο Τζαρέκι δεν έχει άλλες δουλειές να τους αναθέσει και ψωμολυσσάνε. Έρχεται όμως ο αντίπαλος μαφιόζος, ο Ντάνσκιν, να τους δώσει εργασία για πετσόκομμα. Και αυτό κρατάει λίγο. Αναλαμβάνουν υπηρεσία στο γραφείο του Μάγκα και μπερδεύονται σε διάφορες καταστάσεις. Ήδη ο Μποξ είναι άτυπος σωματοφύλακας του Χόλκομπ καθώς κινδυνεύει η ζωή τού τελευταίου. Σπίτι του εντρυφεί στις διάφορες φυλλάδες του συγγραφέα, ενώ όλο και περισσότερο εγκλωβίζεται στην ατμόσφαιρα των sci fi περιπετειών του. Στην σκηνή εμφανίζεται και η Έβι, για την οποία ο μπράβος τρέφει μια ειλικρινή τρυφερότητα. Όμως, η κοπέλα τον αποκρούει.
Εντύπωση κάνουν οι ρεαλιστικές, σκληρές, περιγραφές της πόλης: «Βαδίσαμε προς τη νέα συνοικία της πόλης/…/ μια κακή χειρουργική είχε δώσει ένα νέο τύπο κτισμάτων στην περιοχή, ήταν πιο ψηλά και είχαν φώτα νέον στην πρόσοψη, και μερικά ήταν ενεχυροδανειστήρια και σφαιριστήρια./…/ μπροστά μας ήταν μονοκατοικίες με γκαζόν και με αγωνίες υποθήκης /…/ από την άλλη ήταν η καινούργια συνοικία, άσχημη και εχθρική γιατί ήταν εκτεθειμένη και ημιτελής, σαν σκελετός όπου κρέμεται κρέας όπως σε ένα καλόγηρο κρέμεται το παλτό».
Στο τέλος ο Μποξ καταλήγει σε ψυχιατρείο, πεπεισμένος πως είναι ο επιστήμονας της χρονομηχανής, την κατασκευή της οποίας επιμελήθηκε ο ίδιος ο νταής και τοποθέτησε στο κεφάλι του…
INFO
Άλαν Τρότερ
«Μπράβος»
Εκδόσεις Gutenberg
Σελίδες: 320
Τιμή: 13.50 ευρώ
