Οταν κατά την πρώτη τετραετία της κυβέρνησης Μητσοτάκη το υπουργείο Οικονομικών προχωρούσε σε κάποιες φορολογικές ρυθμίσεις, με την εκπνοή των σχετικών προθεσμιών, «μετά φανών και λαμπάδων» θριαμβολογούσε για την όποια επιτυχία των μέτρων ή τουλάχιστον έδινε επισήμως τα στατιστικά στοιχεία που αφορούσαν τη συμμετοχή των φορολογουμένων.
Βεβαίως, με συμμετοχή κοντά στο 12% των (κατά κυβερνητική φαντασία) ευεργετουμένων, τι πανηγυρισμοί να υπάρξουν ; Ο κ. Χατζηδάκης δεν είδε, δεν ξέρει ή ήταν αλλού. Ο δε έμπειρος περί τα φορολογικά -και καθ’ ύλην αρμόδιος- κ. Θεοχάρης επισήμως ουδέν εδήλωσε.
Οπως κατέγραφε και στο φύλλο της προηγούμενης Κυριακής η ΑΥΓΗ, σε σύνολο 300.000 περίπου αυτοαπασχολουμένων περίπου το 12% -ίσως και λιγότεροι- έκαναν χρήση (ή, καλύτερα, μπόρεσαν να κάνουν, γιατί τους έκοβε το TAXIS) των ρυθμίσεων του ν. 5036/23.
Από τη «σκούπα» στη μέγγενη
Η μεγαλύτερη αποτυχία αφορά την επαναρρύθμιση σε 120 δόσεις, όπου η συμμετοχή των όποιων «δικαιούχων» ήταν κοντά στο 3-4%. Η αιτία σχετίζεται με τα εξής δεδομένα:
1ον. Η παλιά διευθέτηση χρεών προς την Εφορία ώς 120 δόσεις του 2019 ήταν μια «ρύθμιση - σκούπα», στην οποία μπορούσαν να συμπεριληφθούν όλες οι εκκρεμείς υποχρεώσεις του φορολογουμένου και ο αριθμός των δόσεων ήταν σχετικός με τα δηλούμενα εισοδήματα. Ήταν μια δίκαιη ρύθμιση, που έδινε μικρότερο αριθμό δόσεων σε όσους είχαν υψηλότερα εισοδήματα, που κλιμακώνονταν μέχρι τις 120. Για τους πιο ευάλωτους.
2ον. Η νέα ρύθμιση της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν, στην πραγματικότητα, αναβίωση του υπολοίπου από τις 120 δόσεις που είχαν σταματήσει να εξυπηρετούνται. Δεδομένου ότι από το 2019 έχουν περάσει 3,5 χρόνια, δηλαδή είχαν καταβληθεί 36-40 δόσεις πριν απωλεσθεί η δυνατότητα εξυπηρέτησης της ρύθμισης, όσοι επιτράπηκε να πάρουν μέρος θα ρύθμιζαν σε όσες δόσεις είχαν απομείνει. Μέχρι εδώ υπάρχει μια λογική. Τα παράλογα αρχίζουν από τη στιγμή που το σύστημα TAXIS καλούσε μεν τους φορολογουμένους να εκμεταλλευτούν τη «νέα δυνατότητα», όμως από την άλλη δεν περιλάμβανε το σύνολο των χρεών που περιλαμβάνονταν στην αρχική ρύθμιση των 120 δόσεων. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου αρχικές ρυθμίσεις 45-50 δόσεων, που είχαν εξυπηρετηθεί με δόσεις 400-500 ευρώ τον μήνα επί 36-40 μήνες και είχαν αποπληρωθεί κατά τα 65%, επαναρρυθμίστηκαν μόνον για το 10% του οφειλόμενου ποσού (αυτό επέτρεπε το TAXIS χωρίς να δίνονται περαιτέρω εξηγήσεις), ενώ για το υπόλοιπο 90% ζητήθηκε η αποπληρωμή του σε 9 δόσεις των 1.100 ευρώ με αρχική καταβολή 2.200 ευρώ !
Η νέα ρύθμιση αποτέλεσε δηλαδή μέγγενη για εκατοντάδες χιλιάδες επαγγελματίες.
Παραλογισμός
Για τα Επιμελητήρια και τις επαγγελματικές οργανώσεις των αυτοαπασχολουμένων μια βασική αιτία της αποτυχίας της ανασύστασης των ρυθμίσεων 72-120 δόσεων ήταν η απαίτηση καταβολής διπλής αρχικής δόσης ώστε να επανισχύσει η παλιά ρύθμιση. Αυτή όμως είναι η μισή αλήθεια.
Η άλλη... μισή έχει να κάνει με τη ρήτρα που είχε θέσει ο σχετικός νόμος 5036/23, να μην οφείλει (χωρίς να έχει κάνει κάποια ρύθμιση) ο… « ευεργετούμενος» ούτε 0,01 ευρώ τον Νοέμβριο του 2021. Και οι περισσότεροι των δήθεν δικαιούχων αυτήν την ένδειξη έβλεπαν στη σελίδα του TAXIS: «Δεν δικαιούσθε να προχωρήσετε στη ρύθμιση επειδή είχατε μη ρυθμισμένες οφειλές τον Νοέμβριο 2021»
Για όσους ζουν στην Ελλάδα, είναι γνωστά δύο πράγματα για τον Νοέμβριο του 2021:
1ον. Ουσιαστικά τότε είχαν αρχίσει να χαλαρώνουν τα μέτρα από την καραντίνα και η αγορά να βρίσκει κάποιο βηματισμό, αλλά...
2ον. Είχαν εκδηλωθεί οι πληθωριστικές πιέσεις από τον Αύγουστο.
Υποτίθεται ότι ο ν. 5036/23 για την επανασύσταση των 72-120 δόσεων ήταν για να «βοηθηθούν» όσοι υπέστησαν τις συνέπειες της πανδημίας και της πληθωριστικής αναζωπύρωσης. Σίγουρα όμως συνέβη ακριβώς το αντίθετο.
