Ο κ. Μητσοτάκης προεκλογικά υποσχέθηκε αύξηση των κατώτατων μισθών σε ποσοστό διπλάσιο της ετήσιας θετικής μεταβολής του ΑΕΠ. Μέχρι στιγμής η υπόσχεση παραμένει λόγος κενός. Έσπευσε μάλιστα -ιδιαίτερα νωρίς- να ανακοινώσει αυξήσεις μόλις 2% επιχειρηματολογώντας ότι η πανδημία δεν επιτρέπει κάτι καλύτερο.
Είναι γεγονός ότι ο προϋπολογισμός επιβαρύνθηκε από τα όποια μέτρα στήριξης προς τους πληττόμενους από τον κορωνοϊό. Αλλά τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα δεν τους πληρώνει ο κρατικός προϋπολογισμός. Τους πληρώνει η επιχείρηση στην οποία εργάζονται.
Ποια οικονομική λογική και περισσότερο ποια ηθική δικαιολογεί να δώσει μόνο 2% αύξηση μια επιχείρηση που είχε κέρδη και το 2020, αλλά και το πρώτο εξάμηνο του 2021;
Σύμφωνα με στοιχεία που επεξεργάστηκε το οικονομικό site Euro2day: «...τα μέχρι τώρα αθροιστικά κέρδη των μη τραπεζικών εισηγμένων εταιρειών (σ.σ.: στο Χρηματιστήριο) έχουν ξεπεράσει το ένα δισ. ευρώ, όταν το αντίστοιχο περυσινό τους αποτέλεσμα ήταν ζημιογόνο!» (και για την ακρίβεια, βάσει των ισολογισμών πρώτου εξαμήνου 2021, τα κέρδη μόνο 25 εταιρειών ανέρχονται σε 1,28 δισ. ευρώ έναντι ζημιάς 99 εκατομμυρίων -των ίδιων εταιρειών- το 1ο εξάμηνο του «κακού», λόγω lockdown, 2020).
Δηλαδή όχι μόνο κάλυψαν τη ζημιά, αλλά έβγαλαν και 13 φορές περισσότερα! Αλήθεια, ποια είναι η ηθική βάση αυτού του 2%; Και πολύ περισσότερο όταν υπάρχουν εταιρίες όπως η Coca - Cola 3E, που είχε κέρδη και πέρσι και ακόμη περισσότερα φέτος (προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, ίσως η εν λόγω εταιρεία και κάποιες ακόμη να προγραμματίζουν μεγαλύτερες αυξήσεις, το θέμα όμως είναι τι κάνει η κυβέρνηση...).
Η κατάσταση απαιτεί ουσιαστική ενίσχυση του εισοδήματος των εργαζομένων. Και στον ιδιωτικό τομέα -τουλάχιστον σημαντικό τμήμα των επιχειρήσεων- μπορεί να το κάνει (και δεν αναφέρομαι φυσικά στους μικρομεσαίους...).
