Το ίδιο λάθος με αυτό που έκανε πέρυσι το καλοκαίρι κάνει και πάλι η κυβέρνηση. Αυτό που οδήγησε στην εφιαλτική έξαρση της πανδημίας της Covid-19 το περσινό φθινόπωρο. Για μια μικρή οικονομική ανάσα (την οποία όφειλε να έχει δώσει η κυβέρνηση) οδηγηθήκαμε στο υπερθανατηφόρο 2ο και μετά στο εξίσου καταστροφικό 3ο κύμα με τους 13.000 και πλέον νεκρούς και με πολλαπλάσια αρνητική επίπτωση και στην οικονομία.
Περιχαρής χθες ο κ. Μητσοτάκης στο διάγγελμά του αναφέρθηκε στον αριθμό των αφίξεων ξένων τουριστών τον Ιούνιο λέγοντας ότι ξεπέρασε(;) το 2019. Η ιστορία με τις τέσσερις τουρίστριες με κορωνοϊό που την «κοπάνησαν» από την καραντίνα δείχνει πόσους κινδύνους υποκρύπτει το αποκλειστικό σχεδόν «ποντάρισμα» στον τουρισμό. Η ιστορία άλλων πανδημιών διδάσκει ότι η μεγάλη οικονομική καταστροφή στην επιδημία της ισπανικής γρίπης έγινε στο 2ο και 3ο κύμα.
Είναι γεγονός ότι τόσο η εστίαση όσο και η τουριστική βιομηχανία υπέφεραν πολύ από την πανδημία αλλά και τα άστοχα οριζόντια κυβερνητικά μέτρα.
Χαρακτηριστικό της κυβερνητικής αβελτηρίας το γεγονός ότι μόλις πριν από λίγες ημέρες ο υπουργός Οικονομικών παρουσίασε το «Μεσοπρόθεσμο» οικονομικό πρόγραμμα της περιόδου 2021-2025, με το οποίο «δεσμεύεται» για επιστροφή σε πρωτογενές πλεόνασμα το 2022, και ψήφισε υπέρ της κατάργησης όλων των φοροελαφρύνσεων από το νέο έτος. Δυο ημέρες μετά, γινόταν γνωστό ότι οι Βρυξέλες θα επιτρέψουν δημοσιονομική χαλαρότητα και το 2022 στην Ε.Ε. Και ξαφνικά από «αυστηρός» ο κ. Σταϊκούρας έγινε και πάλι “large”. Και η επιστροφή του ΦΠΑ σε τουρισμό - εστίαση στο 24% από το 13% ξεχάστηκε. Και το 13% θα εφαρμοστεί, λέει, σε περισσότερα πεδία.
Αυτό δεν είναι «βλέποντας και κάνοντας». Είναι πορεία στο άγνωστο με βάρκα που μπάζει από παντού.
