Από τη δήμαρχο Γαύδου Λίλιαν Στεφανάκη λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή:
«Κάθε καλοκαίρι, σαν ρολόι, το ίδιο έργο: συγκεκριμένοι άνθρωποι -που δεν είναι Γαυδιώτες, αλλά επισκέπτες χρόνων- αποφασίζουν πως γνωρίζουν καλύτερα τον τόπο και τι πρέπει να είναι η Γαύδος. Φτιάχνουν ένα «πρότζεκτ» που σχεδόν πάντα έχει ως στόχο τη δήμαρχο Γαύδου. Είναι εύκολο να τραβήξει δημοσιότητα, βολεύει να γίνει «θέμα» πανελλήνια. Άλλωστε, η δήμαρχος Γαύδου είναι εύκολος στόχος.
Έτσι πορευόμαστε: με το κάθε φορά «σκάνδαλο» του νερού και τις ντουζιέρες, με τον γυμνισμό που «τόλμησα» να πω πως δεν αρμόζει στο Σαρακήνικο, με τη γαστρεντερίτιδα, τις μύγες, τα σκουπίδια που «τα πηγαίνω από τη μία μεριά του νησιού στην άλλη», την «παράλογη» απαίτηση να απομακρυνθούν μόνιμες κατασκευές από αρχαιολογικό χώρο. Κάθε χρόνο κι ένα καινούριο ζήτημα. Για να περνούν οι ώρες της ραστώνης. Με τι να ασχοληθούν; Με τις γεωτρήσεις; Με το μεταναστευτικό, που στη Γαύδο είναι καθημερινότητα; Ή με τις διεθνείς εξελίξεις; Ανιαρά...
Για τη συγκεκριμένη υπόθεση λοιπόν:
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Γαύδος / Πήρε πίσω την απόφασή της η δήμαρχος - «Να μη τα δημοσίευες στην Αυγή»
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και το πρόσφατο δημοσίευμα του δημοσιογράφου κ. Κώστα Παπαντωνίου στην εφημερίδα Αυγή. Ο τρόπος παρουσίασης των γεγονότων και η επιλογή των δηλώσεων δημιουργούν μια τεχνητή, ψευδή εικόνα. Η αποσπασματική χρήση των λόγων μου παραπλανά και διαστρεβλώνει την πραγματικότητα, διαμορφώνοντας εντυπώσεις που δεν ανταποκρίνονται ούτε στις προθέσεις ούτε στη στάση μου. Να επισημάνω ότι έχω υπογράψει και ήδη λαμβάνει το επίδομα ΚΕΑ για να βιοπορίζεται που ήταν το ζητούμενο.
Ως δημοτική αρχή, λειτουργούμε με αντικειμενικότητα και αποδεδειγμένα υλοποιούμε δράσεις για όλο το νησί: αθλητισμός, πολιτισμός, γιορτές και όλοι είναι ευπρόσδεκτοι. Υποστηρίζουμε και βρισκόμαστε δίπλα στον κάθε αδύναμο είτε με συλλογικές δράσεις (π.χ. διανομή καυσόξυλων κ.λπ) είτε ατομικά όπου χρειαστεί έχοντας προσωπική σχέση με τον καθένα. Παρόλα αυτά, κάποιοι επιλέγουν να απαξιώνουν, να συκοφαντούν και να υπονομεύουν κάθε θετικό βήμα. Δεν μας πτοεί. Προχωράμε για το καλό του νησιού και των Γαυδιωτών.
Η κ. Παπαδοπούλου μέσα σε μία μέρα «ανακάλυψε» ότι για όλα τα προβλήματα φταίει η δήμαρχος. Αυτό δεν είναι μόνο άδικο -είναι και διχαστικό. Αναρωτιέμαι: αν κάποιος είχε μόνιμη κατοικία μια παράγκα μέσα στον Δημοτικό Κήπο Χανίων ή στην προβλήτα του Φάρου, θα είχε την ίδια αντιμετώπιση; Ή απλώς η Γαύδος αξίζει λιγότερο;
Η απαξίωση της Γαύδου από υπηρεσίες και πρόσωπα που δεν γνωρίζουν τον τόπο αλλά τον αντιμετωπίζουν είτε ως εξωτικό σκηνικό είτε ως αστικό περιβάλλον, είναι συνεχής. Ενημερώνω την κ. Παπαδοπούλου πως οι πραγματικοί κάτοικοι αυτού του τόπου θέλουν ανθρώπους που σέβονται τον τόπο, την ιστορία και τους ανθρώπους του.
Επίσης, δημοσιεύσατε δηλώσεις του κ. Μαθιουδάκη, ενός προσώπου που εδώ και χρόνια με συκοφαντεί για οτιδήποτε, ειδικά για τη διαχείριση των σκουπιδιών και του νερού – τομείς στους οποίους έχουμε κάνει ουσιαστικό έργο. Μάλλον βολεύτηκε με την προηγούμενη διοίκηση και τώρα έχει επιλέξει να ασκεί στείρα αντιπολίτευση. Στο νησί είναι γνωστός και δεν ξεγελά κανέναν.
Η αλλαγή της στάσης μου όπως προσπάθησα να εξηγήσω στο δημοσιογράφο της Αυγής έγινε επειδή δέχτηκα δημόσιες και προσωπικές απειλές από τον κ. Χρυσάνθους ότι αν δεν ικανοποιήσω το αίτημά του για υπογραφή εγγράφου, θα με «καταγγείλει» για όσα -υποτίθεται- γνωρίζει. Δεν εκβιάζομαι. Περιμένω τις καταγγελίες του και δεν έχω τίποτα να κρύψω. Αν έχει κάτι, ας το πει δημόσια, με αποδείξεις και στοιχεία. Επιπλέον, επιτέθηκε λεκτικά και στον μοναδικό υπάλληλο του Δήμου που τον αντιμετώπισε πάντοτε με σεβασμό.
Η αλήθεια είναι απλή: λειτουργούμε με γνώμονα το κοινό καλό. Δεν φοβόμαστε τη διαφάνεια, δεν κρυβόμαστε πίσω από πολιτικαντισμούς και δεν εργαζόμαστε για εντυπώσεις. Είμαι η δήμαρχος Γαύδου. Εκπροσωπώ τους Γαυδιώτες και τις ανάγκες τους, όχι τα συμφέροντα όσων έρχονται μόνο για το καλοκαίρι και θεωρούν ότι μπορούν να επιβάλλουν την άποψή τους στο νησί.
Η Γαύδος δεν είναι ούτε σκηνικό, ούτε χαλί για να κρύβονται και να κρύβουν όσα δεν τολμούν αλλού. Είναι τόπος με ιστορία, με αξιοπρέπεια και με φωνή».
Η απάντηση του συντάκτη της ΑΥΓΗΣ Κώστα Παπαντωνίου
Από την πρώτη στιγμή που ασχοληθήκαμε με το θέμα του Μιχάλη Χρυσάνθου φροντίσαμε εκτός από το να επικοινωνήσουμε με τον ίδιο να μιλήσουμε και με τη δήμαρχο. Ο σκοπός δεν ήταν άλλος παρά να δοθεί μια ολοκληρωμένη εικόνα για το ζήτημα.
Η κ. Στεφανάκη κατά την πρώτη μας επικοινωνία, την Πέμπτη (5.6), ημέρα έναρξης της απεργίας πείνας, δήλωσε πώς δεν πρόκειται να υπαναχωρήσει από τη θέση της να μη δώσει τη βεβαίωση μόνιμης κατοικίας στον κ. Χρυσάνθου, επικαλούμενη ως αποδείξη το γεγονός ότι είχε πάψει να μένει στο τροχόσπιτο που κατοικούσε, στο χωράφι φίλης του, δίπλα από την κατοικία της δημάρχου. Βέβαια, πέρα από τη διάψευση του κ. Χρυσάνθου ο οποίος τόνιζε ότι δεν είχε φυγεί ποτέ από το νησί τα τελευταία πέντε χρόνια, τουλάχιστον στον βαθμό ώστε να μη θεωρηθεί μόνιμη έδρα του, εντοπίζεται και μία αντίφαση, την οποία παρατηρήσαμε τόσο εμείς, όσο και η κοινωνική λειτουργός που επισκέφθηκε το νησί με το κλιμάκιο του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Χανίων και εξέτασε την υπόθεση από κοντά. Πιο συγκεκριμένα είχαμε διαπιστώσει ότι ενώ η δήμαρχος χρησιμοποιούσε ως επιχείρημα ότι ο Μ. Χρυσάνθου έχει αφήσει το τροχόσπιτο από το 2023, του παρείχε κανονικά βεβαίωση μόνιμης κατοικίας όλο το 2024.
Η ίδια ισχυρίζεται πως εκείνο που διαφοροποιήθηκε σε σχέση με το παρελθόν είναι ότι δέχτηκε απειλές. Πρόκειται για μια πολύ σοβαρή κατηγορία, την οποία δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει ελαφρά την καρδία, αν και δημιουργούνται εύλογες απορίες πώς ακριβώς ένας απλός πολίτης μπορεί να εκβιάσει σε αυτό τον βαθμό ένα ανώτατο τοπικό άρχοντα. Από την άλλη φαίνεται απόλυτα αναγκαίο να διαχωρίσουμε την απειλή, από τη δημοσίευση μιας καταγγελίας που αφορά μια προβληματική κατάσταση. Όπως μας είπε ο Μ. Χρυσάνθου και καταφέραμε να επιβεβαιώσουμε, δεν είναι ο μόνος ο οποίος έχει βρεθεί σε αυτή τη θεσή. Αρκετοί άνθρωποι ακόμη, που μπορεί να φτάνουν ακόμη και τους δέκα, αντιμετωπίζονται ως φαντάσματα από τη δημοτική αρχή, παρότι διαβιούν στο νησί μόνιμα και προσπαθούν με ποικίλους τρόπους να συνεισφέρουν στη διατήρηση του χαρακτήρα για τον οποία αγαπήθηκε και την προστασία του περιβάλλοντος. Πιο συγκεκριμένα οι λεγόμενοι πυροφύλακες του Λαυρακά, παραθεριστές της Γαύδου που επέλεξαν το δάσος αυτό ως μόνιμο τόπο κατοικίας τους, ζουν αρμονικά εκεί, το προσέχουν, το καθαρίζουν μα κυρίως το προστατεύουν.
Παρά τη μακροσκελή της απάντηση η κ. Στεφανάκη δεν απαντά ωστόσο στο πιο κρίσιμο. Στο ερώτημα που έθεσε ο ίδιος ο Μ. Χρυσάνθου αν ο πολίτης που ζει σε τροχόσπιτο, στην παραλία ή καθόλα άστεγος, μπορεί να αντιμετωπίζεται διαφορετικά από έναν άλλο. Και κατ' επέκταση ποια είναι εν τέλει τα κριτήρια εκείνα τα οποία δεν πληρούν οι συγκεκριμένοι άνθρωποι ώστε να μη δικαιούνται τη μεταδημότευση (ώστε να έχουν πολιτικά δικαιώματα κι άρα τη δυνατότητα ψήφου στις δημοτικές εκλογές); Είναι δυνατόν να εναπόκειται η εκπλήρωση ενός νόμιμου δικαιώματος στην προσωπική κρίση ενός προσώπου;
Τέλος σε ό,τι αφορά την κατηγορία που μας προσάπτει η κ. Στεφανάκη ότι διαστρεβλώσαμε τα λεγόμενά της τη βρίσκουμε παντελώς ανεδαφική. Σε αντίθεση με το πλήθος δημοσιευμάτων που κυκλοφόρησαν, η Αυγή ήταν από τα ελάχιστα μέσα που έκαναν ρεπορτάζ και επικοινώνησαν κανονικά με την κ. δήμαρχο. Το ότι δεν έχουν διαστρεβλωθεί τα λεγόμενά της αποδεικνύεται πολύ εύκολα, καθώς υπάρχουν τα στοιχεία των συνομιλιών. Η κ. Στεφανάκη δεν διέψευσε σε κανένα σημείο της τελευταίας μας συνομιλίας την καταγγελία του Μ. Χρυσάνθου ότι αθέτησε την υπόσχέση της γιατί μίλησε στην Αυγή. Ούτε επίσης κι ακόμη χειρότερα διέψευσε ότι έδωσε αυτή την υπόσχεση ίσα για να διακοπεί η απεργία πείνας προκειμένου να μη χαλάσει η εικόνα της δημοτικής αρχής κατά τη διάρκεια της διοργάνωσης αθλητικών αγώνων στο τριήμερο του Αγίου Πνεύματος. Αν η κ. Στεφανάκη, έχει απόδειξη ότι λέμε ψέματα για όλα τα παραπάνω, τότε δεν μπορούμε παρά να αποδεχτούμε με απόλυτη ειλικρίνεια και ταπεινότητα ότι την αδικήσαμε. Δεν τη διαθέτει ωστόσο.
