Το επικοινωνιακό πυροτέχνημα του χθεσινού ανασχηματισμού ήταν η υπουργοποίηση Αποστολάκη. Χωρίς αυτήν τα πράγματα που μένουν είναι ελάχιστα:
Το πρώτο που μένει είναι η καρατόμηση των υπουργών σε δύο τομείς στους οποίους μέχρι χθες η κυβέρνηση Μητσοτάκη ισχυριζόταν ότι τα πηγαίνει εξαιρετικά.
Είναι προφανές ότι οι φωτιές έκαψαν τον Κ. Μητσοτάκη πολύ περισσότερο από όσο ο ίδιος προσπάθησε να δείξει τις προάλλες στη Βουλή, ενώ η κατάσταση με την πανδημία και τα νοσοκομεία γρήγορα θα είναι πάλι μείζων λόγος κυβερνητικής φθοράς.
Το δεύτερο που μένει είναι η ανάθεση του υπουργείου Υγείας σε έναν ακροδεξιό -ξεπλυμένο εντατικά από τα ΜΜΕ, είναι η αλήθεια- που παλιότερα ζητούσε αίμα στα σύνορα και ζωή κόλαση για τους μετανάστες. Είναι ο τρίτος του Καρατζαφέρη που τοποθετείται στο υπουργείο Υγείας, μετά τον Άδωνι και τον Βορίδη, και αυτό δεν περνάει απαρατήρητο.
Πόσο μάλλον όταν ο σημερινός υπουργός έχει δώσει μάχες για τη συγκάλυψη του σκανδάλου Novartis από την Προανακριτική της Βουλής για τον Παπαγγελόπουλο. Άγνωστο τι περιμένει ο Μητσοτάκης κάνοντας τη συγκεκριμένη επιλογή, τη συγκεκριμένη στιγμή. Σίγουρα όχι αυτό που περιμένει όλος ο κόσμος: τη στήριξη του Εθνικού Συστήματος Υγείας.
Από τη στιγμή που το σχέδιο «Αποστολάκης» ναυάγησε, ο ανασχηματισμός φάνηκε ως αυτό που ήταν: διαχείριση αποτυχίας και παιχνίδια ισορροπίας με την Ακροδεξιά. Και αυτό δεν οδηγεί πουθενά.
Η κρίση για την κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι πλέον μη αναστρέψιμη.
