Οι καρχαρίες εγκαταλείπουν τους κοραλλιογενείς υφάλους καθώς οι ωκεανοί θερμαίνονται, σύμφωνα με νέα μελέτη. Η κλιματική κρίση οδηγεί τους καρχαρίες μακριά από τα σπίτια τους, απειλώντας ένα ήδη καταπονημένο οικοσύστημα.
Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Communications Biology, παρακολούθησε 120 καρχαρίες με τη χρήση ταυτότητας και συγκέντρωσε περισσότερα από 700.000 δεδομένα, τα οποία συνδυάστηκαν με δορυφορικά δεδομένα που κατέγραψαν περιβαλλοντικούς παράγοντες στρες, όπως τη θερμοκρασία της θάλασσας και τα ρεύματα.
Οι καρχαρίες των υφάλων αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ευαίσθητου και πολύπλοκου οικοσυστήματος των κοραλλιογενών υφάλων. Η απουσία τους μπορεί να διαταράξει την ισορροπία αυτού του οικοσυστήματος, το οποίο ήδη υποφέρει από τις επιπτώσεις της υπερθέρμανσης των ωκεανών.
Ερευνητές παρακολούθησαν περισσότερους από 120 γκρι καρχαρίες υφάλων που ζουν στα απομονωμένα κοραλλιογενή συστήματα του αρχιπελάγους Chagos στον κεντρικό Ινδικό Ωκεανό, από το 2013 έως το 2020. Καθώς οι ύφαλοι υφίσταντο πίεση, ιδίως κατά τη διάρκεια του μεγάλου φαινομένου Ελ Νίνιο του 2015-16, οι καρχαρίες περνούσαν σημαντικά λιγότερο χρόνο στους υφάλους τους και δεν επέστρεφαν για έως και 16 μήνες μετά το επεισόδιο.
Ωστόσο, οι καρχαρίες περνούσαν περισσότερο χρόνο σε λίγους υφάλους που ήταν πιο υγιείς και ανθεκτικοί, κυρίως λόγω της απουσίας επιβλαβών ειδών και της παρουσίας μεγάλων πληθυσμών πουλιών, τα οποία βοηθούν στη λίπανση των υφάλων.
Οι καρχαρίες, όντας ψυχρόαιμοι, συνδέουν τη θερμοκρασία του σώματός τους με τη θερμοκρασία του νερού.
«Όταν γίνεται πολύ ζεστό, πρέπει να μετακινηθούν», δήλωσε ο Δρ David Jacoby, επικεφαλής της έρευνας από το Πανεπιστήμιο του Lancaster.
Εκτιμάται ότι πολλοί καρχαρίες κατευθύνονται προς βαθύτερα και πιο ψυχρά νερά, κάτι που ανησυχεί τους επιστήμονες, καθώς ορισμένοι εξαφανίζονται από τους υφάλους για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Οι τροπικοί κοραλλιογενείς ύφαλοι αποτελούν από τα πιο εντυπωσιακά και πλούσια σε βιοποικιλότητα οικοσυστήματα, φιλοξενώντας το 25% όλων των θαλάσσιων ψαριών. Όμως, αυτοί οι ύφαλοι καταστρέφονται ραγδαία από την υπερθέρμανση των ωκεανών, την υπεραλίευση και τη ρύπανση.
Αν η παγκόσμια θερμοκρασία αυξηθεί κατά 2°C, οι περισσότεροι κοραλλιογενείς ύφαλοι θα υποστούν καταστροφικές εκδηλώσεις λεύκανσης μέχρι τα μέσα του αιώνα, ακόμη και αν τηρηθούν οι δεσμεύσεις της συμφωνίας του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή.
Η απουσία των καρχαριών κατά τη διάρκεια των κρίσιμων αυτών περιόδων για τους υφάλους προκαλεί ανησυχία, καθώς οι καρχαρίες διατηρούν την ισορροπία του οικοσυστήματος, τρώγοντας τόσο τα φυτοφάγα όσο και τα μικρότερα αρπακτικά ψάρια.