Εχουν γραφτεί πολλά τραγούδια που αναφέρονται έμμεσα ή άμεσα στην επιδημία του AIDS και στον θάνατο και στον πόνο προκάλεσε. Η αρχή γίνεται το καλοκαίρι του 1986, στην καρδιά της έξαρσης του HIV, με το τραγούδι «Old friend» της Phyllis Hyman, που μιλά για την εγκατάλειψη που βίωσαν πολλοί οροθετικοί από αγαπημένα τους πρόσωπα. Ένα άλλο τραγούδι που χρησιμοποιήθηκε ως μήνυμα ήταν η διασκευή του «Tainted love» των Soft Cell από τους Coil, που συνοδευόταν από ένα σπαρακτικό βίντεο για τις σωματικές επιπτώσεις της ασθένειας. Πολλές ήταν οι επιτυχίες που αναφέρονταν στην επιδημία, όπως το «Is anybody out there» των Frankie Goes To Hollywood, όμως το πρώτο τραγούδι που ανέφερε τη λέξη AIDS ήταν το «Can’t love you tonight» της Gwen Guthrie το 1988. Ακόμη, ίσως είναι λίγοι αυτοί που γνωρίζουν ότι το κομμάτι των TLC με τίτλο «Waterfalls» αναφέρεται στο σεξ χωρίς προφυλάξεις, περιγράφοντας την ιστορία ενός άνδρα που απατά τη γυναίκα του και τελικά μολύνεται με τον ιό.
Οι τρυφεροί επικήδειοι
Υπήρχαν και πολλά τραγούδια που εμπνεύστηκαν από τον φόβο και την υστερία της εποχής τους, όπως το «Let’s wait a while» της Janet Jackson και το «We don’t have to take our clothes off» του Jermaine Stewart, δύο τραγούδια που μιλούσαν για τη σεξουαλική αποχή και την εγκράτεια όταν οι ενδορφίνες είχαν διαφορετική άποψη. Στη δεκαετία του 1990 παγκόσμιοι σταρ θα κυκλοφορούσαν τραγούδια στη μνήμη αγαπημένων τους προσώπων που χάθηκαν από το AIDS, όπως ο George Michael με το «Jesus to a child», που ήταν φόρος τιμής στον έρωτα της ζωής του Anselmo Fellepa, που πέθανε σε ηλικία 33 ετών, και η Mariah Carey με το «One sweet day», που ήταν ωδή στον συνεργάτη της David Cole. Η Madonna μπορεί να έχει γράψει πολύ καλύτερες μπαλάντες από το «In this life» του 1992, αλλά αυτή είναι η πιο προσωπική της, καθώς είναι γραμμένη με αφορμή τους θανάτους του στενού της φίλου Martin Burgoyne και του μέντορά της Christopher Flynn. Μία από τις μεγαλύτερες επιτυχίες των Pet Shop Boys, το «Dreaming of the queen» (1993), επιχειρούσε μια πικρή καταγραφή της ασθένειας με τους στίχους «Δεν έμεινε κανένας εραστής ζωντανός, γι’ αυτό και ο έρωτας πέθανε».
Τα κοινωνικά μηνύματα
Επίσης, το «Blood makes noise» της Suzanne Vega είναι ένα τραγούδι που περιγράφει το παγερό συναίσθημα του να κάθεσαι σε ένα κρύο γραφείο εξέτασης περιμένοντας με αγωνία τα αποτελέσματα των αιματολογικών εξετάσεων. Σαφώς πιο πολιτικοποιημένο, το «One every corner» που κυκλοφόρησε η Ani DiFranco το 1991 περιγράφει τις επιπτώσεις του AIDS στους άστεγους των πόλεων αλλά και την έλλειψη κρατικής μέριμνας, με τη folk τραγουδίστρια να τραγουδάει τον στίχο «Ανυπομονώ να αναπολήσω αυτές τις μέρες». Την ίδια χρονιά βγήκε ένα από τα πιο διάσημα τραγούδια για την κρίση. Το δακρύβρεχτο τραγούδι «The last song» του Elton John αφηγείται την οδυνηρή ιστορία ενός ετοιμοθάνατου άνδρα που ξανασυναντά τον αποξενωμένο πατέρα του και είναι «ελαφρύς σαν άχυρο». Μια ανάλογα φορτισμένη συνάντηση πατέρα και γιου που είναι ασθενής περιγράφει διακριτικά το «One» των U2. Φυσικά, η μελαγχολική μπαλάντα του Bruce Springsteen με τίτλο «Streets of Philadelphia» έμελλε να μείνει στην Ιστορία περισσότερο από κάθε άλλο κομμάτι για το θέμα λόγω της εμπορικής επιτυχίας της δραματικής ταινίας του Τζόναθαν Ντέμι με τον Τομ Χανκς.
