Σε ένα συγκινητικό δελτίο Τύπου της Βιβλιοθήκης-Κέντρου Πληροφόρησης του Παντείου Πανεπιστημίου διαβάζουμε:
«Ολοκληρώθηκε πριν από λίγες μέρες η παράδοση ενός μέρους της βιβλιοθήκης της Μυρσίνης Ζορμπά στη βιβλιοθήκη του Παντείου Πανεπιστημίου.
Πρόκειται για περίπου 400 τόμους που αφορούν την Πολιτισμική Πολιτική. Σύγχρονες αγγλόγλωσσες εκδόσεις, που αποτελούνται από σημαντικές μονογραφίες, συστηματικές εισαγωγές, σειρές και επιστημονικά περιοδικά. Πολλές με ιδιόχειρες σημειώσεις της ίδιας. Η Μ. Ζορμπά, πέρα από τις υπόλοιπες ιδιότητές της και τα δημόσια αξιώματα που υπηρέτησε, ήταν μια ερευνήτρια Πολιτισμικής Πολιτικής. Την υπηρέτησε το ίδιο πιστά ως ερευνητικό πεδίο και ως εφαρμοσμένη πολιτική. Θεωρούσε, άλλωστε, ότι βρισκόταν στο κέντρο μιας σύγχρονης δημοκρατικής κοινωνίας. Γι’ αυτό και την αντιμετώπιζε ως ένα διεθνές πεδίο μελέτης, όπου συναντώνται η Πολιτική Επιστήμη, οι Πολιτισμικές Σπουδές, η Φιλοσοφία και η Ιστορία.
Τα βιβλία που δώρισε στη βιβλιοθήκη σκιαγραφούν αυτό το πεδίο και απεικονίζουν επίσης τις διαδρομές της σκέψης και της ερευνητικής της πορείας. Άλλωστε, η σχέση της Ζορμπά με το Πάντειο Πανεπιστήμιο ήταν συνεχής, καθώς συμμετείχε σε επιστημονικές συναντήσεις και συνέδρια - με τελευταίο το συνέδριο του 2017 για τα εκατό χρόνια από την Οκτωβριανή Επανάσταση. Τα βιβλία της θα βρουν άμεσα τη θέση τους στη βιβλιοθήκη του ιδρύματος στηρίζοντας τη μελέτη της Πολιτισμικής Πολιτικής και Ιστορίας».
Γράφτηκαν πολλά για τη Μ. Ζορμπά όλο αυτό το διάστημα. Στα περισσότερα από αυτά διαφαίνεται το κενό της απουσίας της. Κενό στον πολιτικό λόγο για τον Πολιτισμό, στη σκέψη και στη δράση. Με τη δωρεά αυτή η Μυρσίνη συναντά κάτι που αγαπούσε πολύ, τις βιβλιοθήκες. Ένα σύνολο τεκμηρίων σε ένα πολύ συγκεκριμένο θεματικό αντικείμενο, στο οποίο περιμένουμε περισσότερα κείμενα και στοχασμούς το επόμενο διάστημα. Και η δωρεά αυτή ακριβώς αυτό εξυπηρετεί: την παραγωγή περισσότερης σκέψης μέσα από τα τεκμήρια μιας βιβλιοθήκης.
Και σε άλλες περιπτώσεις τέτοιων δωρεών υπογραμμίζουμε την πολλαπλή αξία τους. Από τη μια μεριά, η συγκρότηση της συλλογής αποκαλύπτει τα ενδιαφέροντα, γενικά και ειδικά, του ανθρώπου που τη δημιούργησε, τα οποία αποτελούν οδηγό στον τρόπο σκέψης του και ερμηνείας των κειμένων που έχει παράγει. Από μια άλλη οπτική, η υποδοχή συγκροτημένων συλλογών σε μια μεγάλη πανεπιστημιακή και ερευνητική βιβλιοθήκη ανοίγει τον δρόμο σε νέους επιστήμονες και ερευνητές με υλικό που, πολλές φορές, είναι δύσκολο να βρεθεί.
Ετσι, η συλλογή της βιβλιοθήκης μεγεθύνεται, εμπλουτίζεται, προσλαμβάνει τις χροιές των ανθρώπων που δωρίζουν τις συλλογές τους, γίνεται μέρος της μνήμης αυτών των ανθρώπων. Και οι βιβλιοθήκες το κάνουν άριστα αυτό: διαπλέκουν τις μνήμες του παρελθόντος, μνήμες έντυπες ή προσωπικές, με τον παρόν και το μέλλον της σκέψης και του στοχασμού.
