Live τώρα    
15°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Αίθριος καιρός
15 °C
12.0°C16.5°C
1 BF 69%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
14 °C
11.5°C16.0°C
0 BF 65%
ΠΑΤΡΑ
Αραιές νεφώσεις
14 °C
7.0°C15.5°C
2 BF 63%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Ελαφρές νεφώσεις
14 °C
12.8°C15.8°C
2 BF 80%
ΛΑΡΙΣΑ
Ελαφρές νεφώσεις
5 °C
4.9°C12.9°C
0 BF 100%
«Δεσποινίς Μαργαρίτα» / Ενα πολιτικό έργο
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

«Δεσποινίς Μαργαρίτα» / Ενα πολιτικό έργο

132800246a.jpg

Το έργο του Βραζιλιάνου Ρομπέρτο Ατάιντε «Δεσποινίς Μαργαρίτα» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1997 στο Αmbassador Theatre της Βόρειας Αμερικής, για να γίνει εξαιρετικά δημοφιλές όπου αλλού κι αν παίχτηκε, συμπεριλαμβανομένης της χώρας μας, και να εξελιχθεί σε παγκόσμια επιτυχία. Ως θέμα του έχει το δυστοπικό σχολικό περιβάλλον των δυτικών κοινωνιών, που εδώ ενσαρκώνει κυριολεκτικά η Δεσποινίς Μαργαρίτα, μια δύσμορφη, κακότροπη, ανέραστη, συμπλεγματική και σχεδόν υστερική δασκάλα ενός Δημοτικού Σχολείου σε κάποια φτωχογειτονιά μιας εργατούπολης, με τα παιδιά προορισμένα εκ γενετής, λόγω της προλεταριακής τους προέλευσης, να ζήσουν για πάντα μέσα στα τείχη της ανάγκης και της φτώχειας.

Η Δεσποινίς Μαργαρίτα, μια φιγούρα βγαλμένη λες από τον πιο μαύρο εφιάλτη, που έχει αναλάβει να διαμορφώσει τις ψυχές των μικρών μαθητών της κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση δική της, αλλά και της δύσμορφης κοινωνίας μέσα στην οποία πρόκειται να ζήσουν ως «παιδιά ενός κατώτερου Θεού». Να τα εκπαιδεύσει στην υπακοή, την πειθαρχία και τη συμμόρφωση στις εντολές μιας εξουσίας η οποία πηγάζει από τον «Αμερικανό θεό» (το χρήμα), που, κατά την εύστοχη ρήση του ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα, «οι φτωχοί του κόσμου δεν βλέπουν παρά μόνο τη γιγάντια πατούσα του!».

Το έργο του Ατάιντε είναι πέρα ως πέρα πολιτικό. Κάτι που εμείς, όσο κι αν μας σφυροκοπούν τα φούμαρα μιας διεφθαρμένης κάστας πολιτικών περί της κληρονομικής «αριστείας» των τέκνων τους, τα οποία φοιτούν στα Χάρβαρντ και τα Μπέρκλεϊ με δικά μας πάντοτε έξοδα, είμαστε σε θέση να καταλάβουμε πάρα πολύ καλά. Γι’ αυτόν τον λόγο σε χώρες όπως η δική μας, με το πλούσιο ιστορικό παρελθόν, η πλύση εγκεφάλου δεν γίνεται πια τόσο χυδαία και ωμά, αλλά με πολύ πιο εκλεπτυσμένους τρόπους. Το σύστημα πασχίζει να μας κάνει από παιδιά να αγαπήσουμε το «άσχημο», να το εγκολπωθούμε και να το κάνουμε κομμάτι δικό μας. Αν καταφέρει να περάσει αυτήν την αντίληψη σε μια κρίσιμη κοινωνική μάζα, τότε δεν έχουμε καμία ελπίδα να ξεφύγουμε από τη μοίρα του «Ανθρώπου των σηράγγων».

Οι μέχρι τώρα παραστάσεις του έργου στην Ελλάδα δεν είχαν πιάσει το πολιτικό στοιχείο σε όλο του το εύρος. Είδαμε να ενσαρκώνουν τη Μαργαρίτα αξιόλογοι ηθοποιοί, κάποτε μάλιστα άντρες με χάρισμα μιμητικό, που συνήθως τόνιζαν το στοιχείο της εξτραβαγκάντσας, ποντάροντας στον ψυχαναγκαστικό χαρακτήρα μιας υστερικής Μαργαρίτας.

Στην παράσταση του Θεάτρου Άλμα, σε σκηνοθεσία και φωτισμούς του Γιάννη Μαργαρίτη, πάνω στην ξαναδουλεμένη μετάφραση του αείμνηστου Ταχτσή, για πρώτη φορά είδαμε ολόκληρο το πρόσωπο της Μαργαρίτας, με τη χαρισματική, έξοχη Κατερίνα Μαραγκού να ξεδιπλώνει, με απελπισία και μαύρο χιούμορ συνάμα σε υπολογισμένες δόσεις, όλες τις πτυχές του αντιφατικού χαρακτήρα της ηρωίδας, θύτη και θύματος συγχρόνως ενός ολιστικού και απάνθρωπου συστήματος κοινωνικής χειραγώγησης. Σε έναν ρόλο που ακροβατεί ανάμεσα στο τραγικό και το γελοίο, στο θερμό και το ψυχρό.

Μια Μαργαρίτα που πενθεί για τη χαμένη της νιότη και γυμνώνει πέρα ως πέρα την ψυχή της για να μας δείξει τις βαθιές λαβωματιές της με μόνο «ένδυμά» της την ονειρική μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη. Με τα παίζοντα, άρτια βίντεο του Γιάννη Ντουσιόπουλου, μέσα στον έξοχα διαμορφωμένο σε σχολική αίθουσα, από την Καρμεντσίτα Μπροσμπόγιου, σκηνικό χώρο.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL