Live τώρα    
23°C Αθήνα
ΑΘΗΝΑ
Ελαφρές νεφώσεις
23 °C
21.1°C25.3°C
3 BF 46%
ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Αίθριος καιρός
23 °C
20.2°C24.2°C
2 BF 48%
ΠΑΤΡΑ
Αίθριος καιρός
19 °C
18.8°C21.0°C
3 BF 64%
ΗΡΑΚΛΕΙΟ
Σποραδικές νεφώσεις
22 °C
19.3°C21.8°C
2 BF 68%
ΛΑΡΙΣΑ
Αίθριος καιρός
25 °C
24.5°C24.5°C
3 BF 40%
Ross Daly / Η ανθρωπιά βρίσκεται στην απέναντι όχθη του εθνικισμού
  • Μείωση μεγέθους γραμματοσειράς
  • Αύξηση μεγέθους γραμματοσειράς
Εκτύπωση

Ross Daly / Η ανθρωπιά βρίσκεται στην απέναντι όχθη του εθνικισμού

Ross Daly

Σαράντα χρόνια συμπληρώνονται φέτος από την ίδρυση του μουσικού «σχολείου»/εργαστηρίου/χώρου έρευνας Λαβύρινθος και o Ross Daly τα γιορτάζει με μια μεγάλη συναυλία στο Ηρώδειο τη Δευτέρα 11 Ιουλίου. Με αυτή την αφορμή μιλήσαμε μαζί του για τη δική του διαδρομή από την Ιρλανδία όχι στην Ελλάδα, αλλά συγκεκριμένα στην Κρήτη και στη συνέχεια την εξερεύνησή του στις μουσικές παραδόσεις ενός μεγάλου μέρους του κόσμου, αλλά και για εκείνη της μουσικής ανάμεσα στους ανθρώπους και στις ψυχές τους.

Σαράντα χρόνια Λαβύρινθος... Τι σημαίνει αυτό για εσένα προσωπικά;

Ο Λαβύρινθος υπήρξε και εξακολουθεί να είναι ένα μεγάλο ταξίδι στον απέραντο χώρο της μουσικής. Αυτό το ταξίδι το μοιραζόμαστε με πολλούς άλλους συνοδοιπόρους και όλοι εναλλασσόμαστε στους ρόλους του δασκάλου και του μαθητή. Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλον και με αυτόν τον τρόπο όλοι κερδίζουμε κάτι που είναι εξαιρετικά πολύτιμο και βρίσκεται πέρα από απλές μουσικές γνώσεις.

Ποιες είναι οι στιγμές που θα κρατούσες, προσωπικά αλλά και μουσικά, από αυτή τη σαραντάχρονη διαδρομή;

Ειλικρινά, δεν μπορώ να επιλέξω ανάμεσα στα τόσα πολλά και συναρπαστικά πράγματα που έχω ζήσει όλα αυτά τα χρόνια στον Λαβύρινθο. Νομίζω όμως πως η εμπειρία τού να βλέπεις κάποιον μαθητή να έρχεται στον Λαβύρινθο, να ανακαλύπτει καινούργια πράγματα και καινούργιους κόσμους και να φεύγει με καινούργιους ορίζοντες δεν συγκρίνεται με τίποτε άλλο.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσεις μία μόνο από τις τόσες συνεργασίες σου, ποια θα ήταν αυτή;

Χωρίς δεύτερη κουβέντα, η συνεργασία μου με την Κέλυ Θωμά.

Όταν ξεκινούσες, μέλημά σου ήταν η ανανέωση της παράδοσης ή το να δημιουργήσεις κάτι εντελώς νέο με βάση αυτή;

Κάθε παράδοση ανανεώνεται μόνη της όταν προσεγγίζεται ως κάτι ζωντανό, που μας προκαλεί να το αντιμετωπίζουμε δημιουργικά. Ο κάθε μουσικός οφείλει να είναι αυθεντικός απέναντι στον εαυτό του. Η άποψη που θέλει, στο πλαίσιο της «παράδοσης», να αντιγράφουμε άλλους ανθρώπους ως «αυθεντικούς» είναι για εμένα λάθος. Κάθε παράδοση ζητάει από μας να αφομοιώσουμε και να «χωνέψουμε» τη συσσωρευμένη γνώση του παρελθόντος και στη συνέχεια να την επεξεργαστούμε δημιουργικά σύμφωνα με τη δική μας φύση.

Θεωρείς ότι αυτό το ιδίωμα, τάση, ή όπως αλλιώς θέλεις πες το, που ξεκίνησες με τον Λαβύρινθο είναι τμήμα της world music ή δεν έχει καμία απολύτως σχέση μαζί της;

Πιστεύω ότι ο όρος world music εντέλει δεν σημαίνει τίποτα. Γενικώς, δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες στη μουσική, αλλά το world music μου φαίνεται ιδιαίτερα άστοχο και κενό.

Πώς ήρθες σε επαφή με μουσικούς τόσων διαφορετικών ιδιωμάτων από αρκετές χώρες και σε ποια βάση έγινε η προσέγγισή σας;

Πολύ απλά, η ίδια η πορεία της ζωής μου με έφερε σε επαφή με πάρα πολλούς σπουδαίους μουσικούς από σχεδόν όλον τον κόσμο. Για εμένα το γεγονός ότι βρισκόμαστε μαζί στην ίδια σκηνή μουσικοί από διαφορετικά μέρη και διαφορετικούς πολιτισμούς είναι απλώς το αυτονόητο.  Όλοι μοιραζόμαστε την ίδια αγάπη για τη μουσική και έτσι όλοι μπορούμε να βρίσκουμε άπειρα «σημεία συνάντησης» μέσα σ’ αυτή.

Είναι μόνο η ιδέα μου ή όντως γι’ αυτό που κάνεις προσφέρονται κυρίως οι οργανικές φόρμες και ελάχιστα οι φωνητικές/τραγουδιστικές;

Εγώ προτιμώ και αισθάνομαι πιο άνετα με τις οργανικές φόρμες. Αυτή η προτίμηση ωστόσο έχει να κάνει με τη δική μου ιδιοσυγκρασία και όχι με το ότι το «είδος» που παίζουμε κλείνει περισσότερο προς μια τέτοια επιλογή. Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Με την οργανική μουσική αισθάνομαι πιο ελεύθερος. Για εμένα η οργανική μουσική κάπου απλώς «είναι», χωρίς να έχει απαραίτητα κάποια υποχρέωση ή αποστολή να εκφράσει κάτι συγκεκριμένο.

Τι είναι αυτό που βρήκες στην Κρήτη και σου έδωσε ώστε να την αγαπήσεις τόσο;

Για καθέναν μας κάπου υπάρχει ένας τόπος που μας ανήκει και στον οποίο ανήκουμε - χωρίς να έχει κτητική διάσταση αυτό. Αυτός ο τόπος μπορεί να είναι εκεί που γεννηθήκαμε και μεγαλώσαμε, μπορεί όμως και να μην είναι. Η Κρήτη έχει πολλές ιδιαιτερότητες, πολλές ομορφιές και πολλά προβλήματα επίσης. Εγώ ζω και με τα όμορφα και με τα δύσκολα, προσπαθώντας να είμαι ο ίδιος όσο γίνεται μια πιο θετική παρουσία.

Και ποιο είναι κατά τη γνώμη σου το κυριότερο, αλλά και το πιο σημαντικό στοιχείο της κρητικής μουσικής;

Θα έλεγα ότι αυτό που με γοητεύει είναι ότι είναι μια απλή μουσική, που ωστόσο κρύβει πολλές εκπλήξεις. Δεν αποκαλύπτεται εύκολα, θέλει κόπο προκειμένου να εισχωρήσεις στα βαθύτερά της επίπεδα.

Πιστεύεις ότι αυτό που κάνεις είναι όχι μόνο μουσικολογικά αλλά ακόμα και πολιτικά αντιεθνικιστικό;

Για εμένα η έννοια της ανθρωπιάς βρίσκεται εξ ορισμού στην απέναντι όχθη από τον εθνικισμό. Ο εθνικισμός είναι απλώς μια ψυχασθένεια.

Η συναυλία στο Ηρώδειο είναι μια γιορτή, μια ανακεφαλαίωση του τι έχει συμβεί μέχρι τώρα ή και τα δύο μαζί;

Στη συναυλία θα ακουστούν κάποια παλιά κομμάτια που μας «συνοδεύουν» όλα αυτά τα χρόνια, καθώς και πολλά καινούργια, κάποια ακόμα για πρώτη φορά. Στη σύνθεση της ορχήστρας έχω δώσει ιδιαίτερη έμφαση σε νέους μουσικούς, πολλοί από τους οποίους έχουν μαθητεύσει στον Λαβύρινθο εδώ και κάποια χρόνια. Θα είναι επίσης όμως και κάποιοι παλιοί μου συνεργάτες, όπως ο Βασίλης Σταυρακάκης, ο Γιώργος Ξυλούρης, ο Ballake Sissoko, οι Chemirani και ο Zohar Fresco.

Και ποια θα είναι η συνέχεια, πρακτικά και ουσιαστικά, έπειτα από αυτή τη συναυλία;

Η συνέχεια θα είναι απλώς η «συνέχεια». Μ’ αυτό θέλω να πω ότι η δουλειά με τη μουσική που κάνουμε όλοι μαζί στον Λαβύρινθο θα συνεχίζει στην ίδια κατεύθυνση, όπως όλα αυτά τα χρόνια, αφού αυτός ο δρόμος δεν έχει τέλος και πάντα υπάρχουν καινούργια πράγματα να μάθουμε και καινούργιοι δρόμοι να ανακαλύψουμε. Στον Λαβύρινθο έχουμε μάθει να αγαπάμε τα «μεγάλα ταξίδια» και όχι την αναζήτηση μιας γρήγορης, αλλά προσωρινής «ικανοποίησης».

Ουσιαστικά πρόκειται για ένα και μοναδικό μεγάλο ταξίδι, που ξεκίνησε πριν από σαράντα χρόνια και εύχομαι αλλά και πιστεύω να συνεχίζεται για πάρα πολύ ακόμα...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΓΝΩΜΕΣ

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

EDITORIAL

ΑΝΑΛΥΣΗ

SOCIAL