Καθόλου δεν άρεσαν οι δηλώσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Αλέξη Τσίπρα για τις "εκδικητικές" απολύσεις των εργαζομένων του Ταμείου Αλληλοβοήθειας στην ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού. Φαίνεται ότι την εκνεύρισαν μάλιστα τόσο που έσπευσε να απαντήσει εγείροντας για πρώτη φορά θέμα δήθεν αντισυνταγματικότητας του νόμου του 2019 για την εξυγίανση του Ταμείου, που προβλέπει τη μεταφορά λειτουργίας και εργαζομένων του στο υπουργείο Πολιτισμού.
Μας πληροφορεί λοιπόν πως "τον Ιανουάριο του 2020 η Ολομέλεια του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους γνωμοδότησε ότι η μεταφορά των υπαλλήλων του Ταμείου στο υπουργείο Πολιτισμού δεν ήταν νόμιμη, διότι αντέβαινε στο άρθρο 103 παρ. 7 και 8 του συντάγματος, το οποίο επιβάλλει συγκεκριμένη και ειδική διαδικασία στελέχωσης του Δημοσίου. Η ίδια γνωμοδότηση έκρινε ότι η ρύθμιση του νόμου ΣΥΡΙΖΑ ήταν αντίθετη και προς την πάγια νομολογία του Αρείου Πάγου".
Και ξαφνικά... αντισυνταγματικός
Μετά από ενάμιση χρόνο εμφανίζει λοιπόν θέμα αντισυνταγματικότητας το υπουργείο. Αυτό που δεν λέει όμως είναι ότι το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους γνωμοδοτεί, δεν αποφασίζει και κυρίως δεν αποτελεί συνταγματικό δικαστήριο. Δεν μας λέει επίσης ότι το ΝΣΚ στη γνωμοδότησή του σημειώνει επίσης πως είναι θέμα της υπουργού Πολιτισμού να κάνει αποδεκτή τη γνωμοδότηση αναλαμβάνοντας τη σχετική νομοθετική πρωτοβουλία, πράγμα που δεν έχει γίνει έως τώρα, με αποτέλεσμα ο νόμος να είναι σε ισχύ.
Προφανώς η υπουργός, κατά την πάγια πρακτική της, κρύβεται μονίμως πίσω από άλλους. Προχθές, για το Εμπρός, κρύφτηκε πίσω από υπάλληλο της υπηρεσίας, τώρα πίσω από το ΝΣΚ. Κυρίως όμως δεν μας λέει τίποτα για την ψήφιση του συγκεκριμένου νόμου. Δεν θυμάται άραγε ότι και τον νόμο και τη συγκεκριμένη διάταξη τα είχε ψηφίσει η Ν.Δ, με εισηγήτρια τότε την Όλγα Κεφαλογιάννη; Δεν ξέρει η πέρα δεξιά τι ποιεί η δώθε δεξιά της; Ή οι εσωκομματικές αντιζηλίες υπερβαίνουν τη θεσμική λειτουργία υπουργικών χαρτοφυλακίων;
Υποστηρίζει επίσης ότι "οι συμβάσεις των εργαζομένων του Ταμείου, που είχαν υποβάλει αίτηση για να μεταφερθούν στο υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, αναστέλλονται κατά την διάρκεια της εκκαθάρισης, εφόσον αυτό το προσωπικό δεν είναι αναγκαίο για τη λειτουργία του Παιδικού Σταθμού ή για τη διαδικασία της εκκαθάρισης".
Κουβέντα για τις έξι απολύσεις
Δεν λέει κουβέντα όμως γιατί από τους 31 εργαζόμενους του Ταμείου επιλέχθηκε να απολυθούν οι συγκεκριμένοι 6. Μήπως επειδή εξ αρχής είχαν μιλήσει δημόσια, καλώντας το υπουργείο να εφαρμόσει τον νόμο του 2019 που προβλέπει τη μεταφορά του Ταμείου και των εργαζομένων του στο ΥΠΠΟΑ; Μήπως επειδή προσέφυγαν στο ΣτΕ για την ακύρωση των Υπουργικών Αποφάσεων βάσει των οποίων τέθηκε σε εφαρμογή η διαδικασία της εκκαθάρισης εν λειτουργία του Ταμείου αλλά και οι υπηρεσίες του συγκεκριμένου εκκαθαριστή;
Υποστηρίζει επιπλέον ότι ο βρεφονηπιακός σταθμός έχει μεταφερθεί στο υπουργείο Πολιτισμού. Η μεταφορά του όμως συντελείται νομικά με την ολοκλήρωση της μεταφοράς του προσωπικού. Μήπως κάτι απ' αυτά που λέει το υπουργείο δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα;
Εγκαλεί το υπουργείο τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι "είναι οι νόμοι της διακυβέρνησής του που εκδικούνται τους εργαζόμενους, που όχι μόνο δεν υλοποιήθηκαν, αλλά και που άφησαν τους εργαζόμενους έκθετους, λόγω της αντισυνταγματικότητάς τους".
Δεν είναι όλοι ίδιοι
Με τη διαφορά ότι όταν είχε κληθεί η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να αντιμετωπίσει πάνω από 300 αρνητικές γνωμοδοτήσεις του ΝΣΚ, που αφορούσαν συμβασιούχους εργαζόμενους του ΥΠΠΟΑ οι οποίοι είχαν προσφύγει στη Δικαιοσύνη, πήρε θέση χωρίς δεύτερη σκέψη υπέρ όλων ανεξαιρέτως των εργαζομένων. Αντίθετα, στην ίδια ανακοίνωσή του, το υπουργείο Πολιτισμού ενημερώνει ότι στην ΚΥΑ των υπουργών Πολιτισμού και Οικονομικών που υπογράφηκε στις 10 Μαρτίου για την παράταση, λόγω πανδημίας, της εκκαθάρισης του Ταμείου σε λειτουργία έως τις 31 Αυγούστου, προβλέφθηκε ότι "οι συμβάσεις εργασίας του συνόλου του προσωπικού του Ταμείου καταγγέλλονται μέχρι τις 31.8.2021, ημερομηνία λήξης της εκκαθάρισης με την καταβολή της νόμιμης αποζημίωσης και τη δυνατότητα επιδότησης της ανεργίας".
Το σύνολο λοιπόν των εργαζομένων απολύεται στα τέλη Αυγούστου. Με τη διαφορά ότι οι υπόλοιποι, σε αντίθεση με τους έξι "αντιφρονούντες" που έχουν ήδη απολυθεί, θα πάρουν αποζημίωση και θα μπορούν να μπουν στο Ταμείο Ανεργίας. Κατά τα άλλα, οι απολύσεις που έχουν γίνει δεν είναι εκδικητικές. Μια χρήσιμη πληροφορία που όφειλε να δώσει το υπουργείο είναι οι προθέσεις του για το Ταμείο Αλληλοβοήθειας. Δεν τη δίνει. Ετοιμάζεται μήπως να στήσει ένα άλλο Ταμείο, χωρίς τα βαρίδια των εργαζομένων, αλλά σύμφωνα με τις υποδείξεις των αρίστων που πλαισίωναν την υπουργό κατά την παραλαβή του χαρτοφυλακίου της τον Ιούλιο του 2019;
Προφάσεις εν αμαρτίαις
Σε κάθε περίπτωση, το ζήτημα είναι πολιτικό και επαφίεται στην ίδια την κυβέρνηση και την υπουργό της η λύση του. Η κυβέρνηση, τόσο φιλεργατική όσο αποδεικνύει το συγκεκριμένο ζήτημα και κυρίως ο νόμος Χατζηδάκη για τα εργασιακά, προκρίνει τις απολύσεις των εργαζομένων, για καθαρά "πολιτικούς" λόγους, όπως οι ίδιοι καταγγέλλουν. Και για ακόμα μια φορά η υπουργός Πολιτισμού εκτελεί και προετοιμάζει το έδαφος για την επόμενη φάση.
Τα υπόλοιπα είναι απλώς προφάσεις εν αμαρτίαις. Για ένα αμαρτωλό Ταμείο στο οποίο, κατά το παρελθόν, επί κυβερνήσεων Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ, διακινούνταν ανεξέλεγκτα δημόσιο χρήμα. Άραγε το μέλλον του προδιαγράφεται εξίσου αμαρτωλό;
