Ένα σημαντικό αφιέρωμα στη Λούλα Αναγνωστάκη μέσα από παραστάσεις έργων της, εισηγήσεις ηθοποιών, σκηνοθετών, συγγραφέων, καλλιτεχνών και θεατρολόγων που έχουν συνδεθεί με τη δραματουργία της, αναλύσεις και κριτικές παρουσιάζεται από χθες, ανήμερα των γενεθλίων της, μέσω της πλατφόρμας του Θεάτρου «Σταθμός» και με ελεύθερη είσοδο έως και την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου στην ηλεκτρονική διεύθυνση stathmostheatro.gr.
«Ο ψηφιακός Δεκέμβρης της Λούλας Αναγνωστάκη εμπνέεται από τη φράση που η κεντρική της ηρωίδα στον ‘Ουρανό κατακόκκινο’ Σοφία Αποστόλου μονολογώντας απευθύνεται στον σύζυγό της Χρηστάκη λέγοντας ‘αυτός είναι ο δικός μου Οκτώβρης, Χρηστάκη’» εξηγεί στην ΑΥΓΗ ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Μάνος Καρατζογιάννης, καλλιτεχνικός διευθυντής του Θεάτρου «Σταθμός» και οργανωτής του αφιερώματος.
Ενός αφιερώματος που «έχει χαρακτήρα εκπαιδευτικό και όχι μόνο ψυχαγωγικό, καθώς το κοινό θα μπορεί να δει αξιόλογο, θεατρολογικό υλικό των έργων της Αναγνωστάκη και τρεις πρόσφατες παραστάσεις, όπως ‘Ο ουρανός κατακόκκινος’, ‘Σε εσάς που με ακούτε’ και ‘Ο ήχος του όπλου’. Είναι η πρώτη φορά που γίνεται στοχευμένη παρουσίαση σε μια ψηφιακή αναμετάδοση υλικού, κάτι σημαντικό σε μια εποχή όπου οι δραματικές σχολές είτε είναι κλειστές είτε υπολειτουργούν εξαιτίας του lockdown» επισημαίνει.
Αναφερόμενος στην πρώτη του σκηνοθεσία στο «Σε εσάς που με ακούτε», που παρουσιάζεται σήμερα, αύριο και μεθαύριο, ο Μ. Καρατζογιάννης, μιλάει για «ένα από τα πιο προφητικά έργα της Αναγνωστάκη που έγραφε το 2002, όπου ανέφερε πως η ψαλίδα ανοίγει, ο φτωχός έγινε φτωχότερος και η Ευρώπη θα ’ρθει τα πάνω κάτω. ‘ Άκουσα για περίεργες αρρώστιες, ότι θα σκοτώνουν τους ηλικιωμένους κι ότι θα ζούμε σε γκέτο’ σημειώνει σε ένα έργο γραμμένο στην Ελλάδα της ευμάρειας, το οποίο οι κριτικοί άργησαν να καταλάβουν».
«Ο ήχος του όπλου» παρουσιάζεται στις 8, 9 και 10 Δεκεμβρίου. «Σκέφτομαι συνεχώς μια φράση της Κάτιας, της ηρωίδας, που θυμίζει πολύ την Αναγνωστάκη, λέγοντας ‘για μένα μόνο μια λέξη υπάρχει, αγωνία’. Και καθώς αυτό το διάστημα γράφω το διδακτορικό μου πάνω στη συγγραφέα και στο έργο της, παρατηρώ ότι δεν έγραψε ποτέ για την Κατοχή, η οποία μπορεί να μην την επηρέασε στα έργα της, αλλά υφολογικά υποβόσκει αυτή η αγωνία που περιγράφει η Κάτια και αναφέρεται στη ζωή της».
Το αφιέρωμα ολοκληρώνεται 11, 12 και 13 Δεκεμβρίου με το «Ο Ουρανός κατακόκκινος» όπου πρωταγωνιστεί η Νένα Μεντή και ακολουθεί το «Στην Πόλη της Λούλας Αναγνωστάκη», η συνάντηση του 2015 των πενήντα ομιλητών για τα πενηντάχρονα του έργου της, τα πρακτικά της οποίας φιλοξενήθηκαν ως ηχογραφημένες εισηγήσεις στο Greek Play Project και θα παρουσιαστούν εκ νέου.
«Η προσφορά της Λούλας Αναγνωστάκη έγκειται στο ότι τόλμησε να μιλήσει δημόσια για τα δεινά της φυλής, τα οποία, στην εποχή που εκείνη τα έγραφε, δεν λέγονταν εύκολα. Κυρίως όμως το έργο της αγγίζει το ιστορικό τραύμα που φέρουν οι ήρωές της, οι οποίοι κουβαλούν την ιστορία τους χωρίς να τη γνωρίζουν, παγιδευμένοι στην καθημερινότητά τους. Στάθηκε με τόλμη απέναντι στη μνήμη και την Ιστορία μιλώντας για την ελληνική κοινωνία» καταλήγει ο Μ. Καρατζογιάννης, σχολιάζοντας ότι σ’ αυτούς τους δύσκολους καιρούς της πανδημίας «αυτό που μπορεί να μας κρατήσει ψύχραιμους, ενωμένους και αλληλέγγυους είναι η αισθηματική μνήμη».
