Το επίδικο της σταθερότητας χρησιμοποιήθηκε κατά κόρον από τα κυβερνητικά στελέχη πριν από τις συγκεντρώσεις της 28ης Μαρτίου προκειμένου να «τρομάξουν» τους πολίτες ώστε να μην συμμετάσχουν στις μαζικές κινητοποιήσεις για τα Τέμπη. Και, όπως και πριν από δέκα χρόνια, έγινε επίκληση στο… μεγάλο αμόνι που θα πέσει στα κεφάλια μας αν πάει πολύς κόσμος στα συλλαλητήρια, αν διασαλευθεί η κυβερνητική ευστάθεια, αν τυχόν πέσει ο Μητσοτάκης. «Χαμός θα γίνει αν πέσει ο Μητσοτάκης, δράμα θα πάνε όλα, δεν θα έχουμε σταθερότητα» έδινε την απάντηση ο Άδωνης Γεωργιάδης, προβλέποντας τις πληγές του Φαραώ σε περίπτωση που ο κόσμος κατέβαινε στους δρόμους στη θλιβερή επέτειο του δυστυχήματος.
Όμως και ο ίδιος ο πρωθυπουργός, ο οποίος φερόταν ως ενοχλημένος από όσα έλεγε ο υπουργός Υγείας, το ίδιο ακριβώς επιχειρούσε, λέγοντας «είναι χρέος μας να αποτρέψουμε την αμφισβήτηση της εσωτερικής σταθερότητας και της ομαλότητας στην πατρίδα μας». Ή, απευθυνόμενος στο Υπουργικό Συμβούλιο, προκαταλάμβανε τη θέση των πολιτών με το «δεν θέλουν να κατρακυλήσουμε εν μέσω αυτής της αβέβαιης διεθνούς πραγματικότητας σε ένα περιβάλλον παρατεταμένης αστάθειας». Το ίδιο είπε, κυνικά και προκλητικά, και ο Μάκης Βορίδης, για να καταλήξει πως τα Τέμπη είναι «μικρό ζήτημα» σε σχέση με όσα συμβαίνουν στο διεθνές περιβάλλον. «Ο κόσμος αλλάζει με συγκλονιστικό τρόπο. Έχουν ανοίξει τεράστια ζητήματα, ευρωπαϊκός στρατός, ευρωπαϊκή άμυνα, συμμετοχή στο ΝΑΤΟ, αμυντικές δαπάνες, ενέργεια, η Ουκρανία, ζητήματα ανταγωνιστικότητας, οι δασμοί του Τραμπ, συγκλονιστικά ζητήματα και εμείς στην Ελλάδα επί 20 ημέρες συζητάμε μόνον αυτό […] ναι, είναι μικρό ζήτημα σε σχέση με αυτά που συζητάμε»!
Ήρθαν, όμως, οι μεγάλες συγκεντρώσεις για να απαντήσουν στους υπουργούς και στον πρωθυπουργό. Άλλαξε κάτι; Όχι. Ο Κ. Μητσοτάκης από το βήμα της Βουλής πάλι την πολιτική σταθερότητα, ή αστάθεια, έθεσε ως διακύβευμα, βάζοντας ανοιχτά απέναντί του τους πολίτες, χρησιμοποιώντας κάθε πιθανό ή απίθανο τρόπο. Τι ξένους δάκτυλους και bots κατασκευασμένων λογαριασμών ανακάλυψε, τι εξωθεσμικά κέντρα που επιθυμούν τον εθνικό διχασμό επικαλέστηκε, μέχρι και με τους εμπειρογνώμονες τα έβαλε επειδή κάνουν τη δουλειά τους. Όπως και με τα ΜΜΕ, που είναι εχθρικά προς την κυβέρνηση, και δεν έπεσε κανένα ταβάνι να τον πλακώσει…
Κι αυτό είναι το βασικό του πρόβλημα. Δεν έχει αντιληφθεί πως το παραμύθι της αποσταθεροποίησης δεν τρομάζει πια κανέναν και ο «μπαμπούλας» του χάους στη χώρα δεν κόβει πια εισιτήρια.
