Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. υποχρεούται να μην παραδεχθεί την ήττα. Επιβάλλεται όμως να την κατανοήσει. Από το βράδυ της Κυριακής το πολιτικό πένθος και η μελαγχολία κυριάρχησαν, πράγμα απολύτως λογικό. Τα λάθη, οι αστοχίες, οι αιτίες του οδυνηρού αποτελέσματος αναδείχθηκαν σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό. Το κρίσιμο ζήτημα για την Κουμουνδούρου, από τον 7ο όροφο έως τις Οργανώσεις Μελών, είναι εάν η κατανόηση των αιτιών θα οδηγήσει σε ριζικές τομές και αλλαγές. Θα συνέβαλε σ’ αυτό τις προηγούμενες ημέρες, αντί της απραξίας του μουδιάσματος, να πραγματοποιούνταν μια πιο συγκροτημένη συζήτηση; Ενδεχομένως. Από την άλλη, πιθανόν να οδηγούσε σε περισσότερη εσωστρέφεια. Σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει μπροστά του τη σημαντικότερη πρόκληση στη μακρά και πολυκύμαντη ιστορία του. Εκεί οφείλει λοιπόν να στρέψει το βλέμμα, με τη συνείδηση ότι το παιχνίδι δεν έχει χαθεί.
Το σύνθημα περί «αλλαγής» εκ του αποτελέσματος δεν έπεισε τους ψηφοφόρους, πρέπει ωστόσο να αποτελέσει οδηγό για την επόμενη μέρα του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. μπροστά στην κρίσιμη μάχη της 25ης Ιουνίου. Αλλαγή και ανανέωση σε πρόσωπα, στρατηγική, επικοινωνία. Αυτές τις μέρες έγινε εμφανές ότι ο αντίπαλος, όλο το σύστημα εξουσίας, διακρίνει την τέλεια ευκαιρία για να δώσει στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και στον Αλέξη Τσίπρα τη χαριστική βολή. Από το 2012, ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα, η πολιτική και οικονομική ελίτ, τα μίντια, οι εκφραστές του ανανήψαντος το 2019 συστήματος εξουσίας έθεταν ως στόχο να ξεμπερδέψουν με ένα κόμμα το οποίο δεν προέκυψε από τα τζάκια, δεν μεγάλωσε λόγω επιχειρηματικών χορηγών, δεν κατασπατάλησε τον δημόσιο πλούτο. Το κόμμα που «χάλασε τη σούπα» του βολικού και αλληλοσυμπληρούμενου δικομματισμού Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ που χρεοκόπησε τη χώρα και την οδήγησε αλυσοδεμένη στη δίνη των Μνημονίων. Το βλέπουμε στα πρωινάδικα, στα πάνελ, στα πρωτοσέλιδα. Ακόμα και τώρα, στον απόηχο αυτού του σεισμικού αποτελέσματος, το σύστημα εξουσίας φοβάται τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και θέλει να διασφαλίσει ότι η ρεβάνς θα είναι ολοκληρωτική.
Θα το καταφέρουν; Όχι εάν ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. ανασκουμπωθεί και ο κόσμος της Αριστεράς, που έβαλε πλάτη και αγωνίστηκε σε δύσκολες συνθήκες, ανασυνταχθεί προκειμένου η έναρξη της σύντομης προεκλογικής περιόδου να σημάνει αντεπίθεση με πανστρατιά των κομματικών και των κοινωνικών δυνάμεων. Των στελεχών και των μελών αλλά και των ανθρώπων που δεν πήγαν στην κάλπη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., όμως δεν θέλουν να επιτρέψουν σε μια πανίσχυρη, εκδικητική και ανεξέλεγκτη Δεξιά να σαρώσει τα πάντα στο διάβα της.
Μία εβδομάδα μετά τις εκλογές, είκοσι πέντε μέρες πριν από τις επόμενες, κανείς δεν έχει το δικαίωμα να βυθιστεί στην κατάθλιψη της ήττας και στην ομφαλοσκόπηση. Τώρα αυτό που προέχει είναι η άμεση κινητοποίηση όλων των ανθρώπων και όλων των μηχανισμών του κόμματος. Στις επόμενες εκλογές απαιτείται ένα πλατύ μέτωπο απέναντι στη Δεξιά και στις πολιτικές του Κυριάκου Μητσοτάκη, στο οποίο οφείλει να πρωταγωνιστήσει ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. Ο ρεαλιστικός στόχος που τίθεται είναι η ανατροπή των δυσμενών για την κοινωνία πολιτικών συσχετισμών που ανέδειξε η κάλπη της περασμένης Κυριακής, κάτι που περνάει μέσα από έναν ισχυρό ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Με σοβαρότητα, υπευθυνότητα και αξιοπιστία, η στροφή στα κοινωνικά στρώματα που επιδιώκει να εκπροσωπήσει, στους ψηφοφόρους που έχασε, στον κόσμο της Αριστεράς, στους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες είναι επιβεβλημένη. Τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., ιδίως οι νεότεροι ακόμα και μη προβεβλημένοι έως σήμερα, οφείλουν να βγουν μπροστά μαζί με τον Αλ. Τσίπρα. Ταυτόχρονα, επιβάλλονται η συσπείρωση και η επαναπροσέγγιση προσωπικοτήτων που συμβολίζουν ανανέωση και συμπόρευση και στελεχών που τράβηξαν χωριστούς δρόμους τα προηγούμενα χρόνια. Να ακούσουν την κοινωνία, να συζητήσουν με τους πολίτες, να πείσουν ότι πήραν το μήνυμα. Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. έχει ευθύνη απέναντι στον λαό και στην Ιστορία να ξανακερδίσει τον κόσμο που του γύρισε την πλάτη κατανοώντας γιατί συνέβη αυτό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., όπως είπε σωστά ο Αλ. Τσίπρας, είναι κόμμα εξουσίας, όχι διαμαρτυρίας. Δεν αρκεί όμως να το διακηρύσσεις, χρειάζεται και να πείσεις ότι θέλεις και μπορείς. Ως εκ τούτου, η ριζική αλλαγή στην επικοινωνία και στη στρατηγική είναι επιβεβλημένη. Με καθαρό μήνυμα, σαφείς αιχμές, στοχευμένη προσέγγιση των νέων, των μισθωτών, των μεσαίων, των συνταξιούχων. Να περιγράψει δηλαδή την εναλλακτική πρόταση. Να προσεγγίσει και να μιλήσει με τους 618.000 ψηφοφόρους που αποφάσισαν μέσα στο παραβάν να επιλέξουν μεταξύ του Αλ. Τσίπρα και του Κ. Μητσοτάκη τον δεύτερο. Τους εκατοντάδες χιλιάδες αριστερούς που ψήφισαν μικρότερα κόμματα, τους δημοκράτες που επέλεξαν το ΠΑΣΟΚ, το οποίο έβαλε απέναντί του τον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και τον Αλ. Τσίπρα αντί της Δεξιάς και του Κ. Μητσοτάκη. Απέναντι στον κίνδυνο μετατροπής της Ελλάδας σε καθεστώς ελλειμματικής Δημοκρατίας ανατολικού τύπου, η παναστρατιά στον αγώνα για την ανατροπή αυτής της προοπτικής προϋποθέτει την αποφασιστική ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
