Καλά πάμε. Κατηφορίζει το γήπεδο, όπως οσφραίνονται όσοι έχουν κάποια πείρα στην πολιτική, αλλά υποκύπτουν και στην έξαψη του ποδοσφαίρου. Ο Τσίπρας είναι στα καλύτερά του, αυτό που λέμε πιο ώριμος, δεκάρι με τα όλα του, αλλά το ίδιο νεανικός και βγάζει μια ηρεμία και μια σιγουριά. Οι συνήθεις επώνυμοι έχουν γίνει πιο ελκυστικοί στο φως της αισιοδοξίας, η ομάδα συνδυάζεται με τη μία, οι άσκοπες ατομικές ενέργειες σπανίζουν. Ακόμα κι ο Πολάκης έχει γίνει ομαδικός και υπηρετεί το σύστημα που έχει αποφασιστεί χωρίς επίθετα και επιρρήματα. ΣΥΡΙΖΑ ηρεμίας, ψυχραιμίας, αντιπαράθεση ουσίας και όχι κραυγές ανοησίας. Επερχόμενος.
Καλά πάμε. Να σκεφτείτε ότι και οι βαρόνοι της οικονομίας, των ΜΜΕ και της ζωής μας έχουν αρχίσει να το αντιλαμβάνονται. Εξού και όσο περνούν οι μέρες σερβίρουν μεν τις μπόμπες του Μητσοτάκη, αλλά ξεθυμασμένες. Χωρίς το παλιό κέφι για τα fake news, τα τέρατα της Ομάδας Αλήθειας και τα τρολ της κατήφειας. Τζούφιο το κανόνι, χαμηλώνουν οι τόνοι, εντάξει πλην ΣΚΑΪ. Πότε-πότε ακούγεται και καμιά φωνή γκρίνιας ή κριτικής. Άσε που κάποιοι προσπαθούν να ανοίξουν διαύλους και προς τα δω και ψιθυρίζουν σε «δικούς μας» ότι δεν τους βλέπουν καλά τους απέναντι. Ότι οι δημοσκοπήσεις και σου-μου-του και εμείς ήμασταν πάντα αντικειμενικοί.
Καλά πάμε. Το βλέπουν, το μετρούν, το ξέρουν και οι άλλοι. Και είναι άμαθοι στα δύσκολα, με πρώτο τον Μητσοτάκη. Μαθημένοι να παίρνουν τα πρωταθλήματα με τη διαιτησία των ΜΜΕ, με πέναλτι και στημένα όταν τα χρειάζονταν, με την εξέδρα να δοξολογεί τον Μωυσή, δεν μπορούν ούτε να κρύψουν ότι τους έχουν ζώσει τα φίδια. Και πέφτουν σε λάθη, τι έχουν πάθει. Με τα Τέμπη, τον Έβρο, το ξέφραγο αμπέλι, τους ανεπρόκοπους, τον τρομακτικό Φίλη και τον μπαμπούλα Σπίρτζη. Τον κομμουνισμό, συγγνώμη την Αριστερά, που θα μας κάνει και θα μας ράνει και έρμη πατρίδα, και εκάς οι βάρβαροι. Πάει η εκνευριστική τους σιγουριά, τα κλέη του Κολάμπια.
Οι δημοσκοπήσεις όμως; Ναι, αλλά έχουμε κι εμείς δημοσκοπήσεις. Και τα ποιοτικά; Ναι, αλλά έχουμε κι εμείς ποιοτικά. Έχουμε και την Τήλο και το καράβι για την Τήλο και τη Λειβαδιά και τη Λαμία και το Άργος και την Καλαμάτα. Έχουμε τα πρόσωπα που προσδοκούν, τα αυτιά που ακούν, τα μάτια που ανοίγουν. Στον πάγο το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, στην πυρά οι αυτουργοί τιμών και συγκαλύψεων. Κι αφού μηδέν και με τα τοξικά, έρχεται η καλή η ώρα. Η ανοιξιάτικη. Λίγο ακόμα θα δούμε τα μάρμαρα να λάμπουν. Τικ τακ, τικ τακ…
