Είναι πλέον σαφές ότι το σύστημα Μητσοτάκη δεν διστάζει να προκαλέσει συνθήκες ανωμαλίας και εκτροπής προκειμένου να κρατηθεί για όσο γίνεται στην εξουσία. Όχι γιατί τους έπιασε πόνος για τη σταθερότητα. Ουδέποτε ενδιέφερε την οικογένεια αυτό το ζήτημα κι από το 1965 έως σήμερα φροντίζουν να το επιβεβαιώνουν διαρκώς. Σε αντίθεση με τις δουλειές και τις εξυπηρετήσεις φίλων και συμπαραστατών. Αυτό, μάλιστα, ήταν ανέκαθεν ψηλά στο αξιακό της σύστημα.
Και αφού ο Κυριάκος τα έκανε *μπιπ* με το θέμα των παρακολουθήσεων, όπως θα έλεγε και ο Πορτοσάλτε, ήρθε η μεγάλη αδελφή να καθαρίσει: όποιος κελαηδήσει έχει δέκα χρόνια φυλακή, απείλησε η Ντόρα Μπακογιάννη σε ζωντανή σύνδεση από τη δημόσια τηλεόραση. Έτσι, η επίκληση του απορρήτου παίρνει πια και άλλου είδους διαστάσεις. Δεν φτάνει που ξεδοντιάζουν τη Βουλή και τις διαδικασίες της με την παρεμπόδιση της λειτουργίας της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας, που έχει θεσμικό ρόλο να ελέγχει την ΕΥΠ, δεν φτάνει που στήνουν μια Εξεταστική με στόχο να συγκαλύψει και όχι να φωτίσει την αλήθεια. Απειλούν με φυλακή μάρτυρες που θα θελήσουν να καταθέσουν την αλήθεια. Θα πει κανείς…, τι πιο σύνηθες στην Ελλάδα που, αντί να προστατεύει τους μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος, τους χαρακτηρίζει κουκουλοφόρους; Η ομερτά μετατρέπεται σε κεντρικό στοιχείο λειτουργίας και αναπαραγωγής του συστήματος Μητσοτάκη.
Στο μεταξύ, η κολομβιοποίηση της χώρας συνεχίζεται χωρίς καν να τηρούνται τα προσχήματα. Δίχως αιδώ, τις τελευταίες ημέρες κορυφαία στελέχη τής κυβέρνησης επιβεβαιώνουν ότι η πρόθεσή τους είναι να αλλάξουν τον εκλογικό νόμο Γεραπετρίτη με νέο εκλογικό νόμο Γεραπετρίτη. Γιατί; Διότι κόπηκαν οι γέφυρες με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝ.ΑΛΛ. μετά την αποκάλυψη ότι παρακολουθούν το τηλέφωνο του αρχηγού του. Αυτό το λένε δημόσια, χωρίς να ντραπούν. Επίσης, γιατί πλέον «έχουν σφίξει τα γάλατα» και η Ν.Δ. ομολογεί ότι αυτοδυναμία ούτε με τάμα. Κάποιοι πιο πονηρεμένοι θα έλεγαν ότι ακόμα και η νίκη στις εκλογές φαντάζει άθλος.
Καταλάβατε λοιπόν; Κόβουν και ράβουν το σύνταγμα, τους θεσμούς, τη Δημοκρατία όπως γουστάρουν. Θυμάστε τα θεσμικά μέτρα που υποσχόταν ο Βορίδης ώστε να μην ξαναβγεί κυβέρνηση η Αριστερά. Επαναφέρουν το δίλημμα «Μητσοτάκης ή χάος». Κι αυτό είναι πρωτοφανές σε μια ευνομούμενη φιλελεύθερη δημοκρατία. Ίσως ο κύριος Γεραπετρίτης και ο κύριος Βορίδης μπορούν να φτιάξουν νόμο που, ανεξάρτητα από το εκλογικό αποτέλεσμα, η Ν.Δ. θα παίρνει αυτοδυναμία. Ούτε δημοκράτες, ούτε φιλελεύθεροι. Ο αδίστακτος Μητσοτάκης στήνει καθεστώς. Οι ηγέτες των καθεστώτων όμως σχεδόν πάντα καταλήγουν αφόρητα γραφικές καρικατούρες πριν πέσουν με πάταγο.
