Η νέα τραγωδία στην ιστορική Παλαιστίνη, με κύρια θύματα αμάχους στο Ισραήλ και στη Γάζα, επανέφερε στο προσκήνιο το ερώτημα για το ποια μεσανατολική και μεσογειακή πολιτική ακολουθεί η σημερινή Ελλάδα.
Σχετικά πρόσφατα οι υπουργοί Εξωτερικών και Άμυνας της χώρας μας επισκέφθηκαν τη Σαουδική Αραβία δηλώνοντας -τουλάχιστον ο ένας εξ αυτών- ότι με το άκρως συντηρητικό σαουδαραβικό καθεστώς μάς συνδέουν κοινές αξίες, ο δε απεσταλμένος της ΕΡΤ στο σχετικό ρεπορτάζ έλεγε ότι «η Ελλάδα οικοδομεί συμμαχίες από τον Περσικό έως τις Ηράκλειες Στήλες».
Όπως είναι γνωστό, στην εν λόγω περιοχή, Μέση Ανατολή και βόρεια Αφρική, εκτείνεται ο αραβικός κόσμος, που δεν είναι ενιαίος, αλλά στο σύνολό του ιδιαίτερα ευαίσθητος στο Παλαιστινιακό. Αναρωτιέμαι λοιπόν πόσο εθνικά ωφέλιμες και σύμφωνες με το Διεθνές Δίκαιο είναι οι επίσημες δηλώσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στο πρόβλημα - κλειδί για την ειρήνη και την ασφάλεια στη Μέση Ανατολή.
Θυμίζω ότι στο μεγάλο αυτό θέμα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ από θέση αρχής καλλιέργησε τις διμερείς σχέσεις με το Ισραήλ, χωρίς να αποσιωπά την ανάγκη δίκαιης λύσης του Παλαιστινιακού με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ, οι δε επισκέψεις Τσίπρα στο Ισραήλ συνοδεύονταν από συναντήσεις με τη νόμιμη ηγεσία των Παλαιστινίων. Επιπλέον, στα τριμερή σχήματα συνεργασίας, Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ, Ελλάδα - Αίγυπτος - Κύπρος κ.λπ., η δική μας κυβέρνηση συμπεριέλαβε και το Ελλάδα - Κύπρος - Παλαιστίνη.
Καλό είναι να το θυμούνται αυτό κάποιοι που «εξ αριστερών» ισχυρίζονται πως ίδια είναι η εξωτερική πολιτική της Ν.Δ. με εκείνη που άσκησε η κυβέρνηση Τσίπρα. Ας μου επιτρέψουν να πω ότι κάθε άλλο παρά αριστερό είναι το σύνθημα «Να κλείσει η πρεσβεία των Σιωνιστών» με το οποίο διαδηλώνουν κάποιοι έξω από την πρεσβεία του Ισραήλ στην Αθήνα. Σύνθημα που παραπέμπει στην αποαναγνώριση του κράτους του Ισραήλ, που ιδρύθηκε το 1948, με βάση απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, η οποία προέβλεπε την ίδρυση και κράτους των Παλαιστινίων, διότι δικαιώματα ύπαρξης στην πρώην αποικιοκρατούμενη Παλαιστίνη έχουν τόσο οι Εβραίοι όσο και οι Παλαιστίνιοι. Άλλωστε, και ο Χριστός Εβραίος ήταν. Το δε πρώτο αριστερό κόμμα στην περιοχή είναι το ιστορικό Μαπάμ, μετεξελιγμένο σήμερα σε Μερέτζ, που έχει συνεχή εκπροσώπηση στη Βουλή του Ισραήλ Κνεσέτ, όπως και το ισραηλινό Κ.Κ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, και προηγουμένως ο ΣΥΝ, έχει ακολουθήσει τολμηρές πολιτικές για τα Βαλκάνια και τη Μεσόγειο υποστηρίζοντας διαδικασίες συνανάπτυξης και κοινής ασφάλειας (παλιότερα βαλκανικό «Ελσίνκι», μεσογειακό «Ελσίνκι»). Αντιθέτως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη παραμένει ουραγός των εξελίξεων στις κρίσιμες για τα εθνικά συμφέροντα περιοχές αυτές.
Ειδικότερα για τη Μεσόγειο, εμείς προτείνουμε σχέδιο δράσης της Ελλάδας με κεντρικό στόχο την ειρήνη και την ασφάλεια της περιοχής κυρίως μέσα από τη γεφύρωση του χάσματος Βορρά - Νότου, το οποίο εκφράζεται με τραγικό τρόπο στο προσφυγικό - μεταναστευτικό. Στην κατεύθυνση αυτή διεκδικούμε την παραπέρα ενίσχυση της διαδικασίας συνεργασίας των χωρών - μελών της Ε.Ε. στη Μεσόγειο, που ξεκίνησε από την Ελλάδα το 2016, με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Εννοείται ότι βασικό στοιχείο ενός ελληνικού σχεδίου δράσης για τη Μεσόγειο πρέπει να αποτελεί η προστασία του θαλάσσιου και παράκτιου περιβάλλοντος, που απειλείται άμεσα από την κλιματική κρίση, με καταστροφικές συνέπειες για πολλές χώρες της περιοχής.
Ανόητο και ανεδαφικό μεγαλοϊδεατισμό θα χαρακτήριζα λοιπόν τον κυβερνητικό ισχυρισμό ότι οικοδομούμε συμμαχίες «από τον Περσικό μέχρι τις Ηράκλειες Στήλες». Διότι πρόκειται για διακρατικές συνεργασίες, κυρίως στρατιωτικού χαρακτήρα, μακριά από φιλειρηνικά, δημοκρατικά και γενικότερα απελευθερωτικά οράματα.
* Ο Πάνος Τριγάζης είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία
