Εγώ θα συμφωνήσω με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη. Τη χαιρόμαστε την αστυνομία του. Τη χαιρόμαστε και την καμαρώνουμε την αστυνομία του, έτσι όπως της έλυσε τα χέρια και την ξαμόλησε στις γειτονιές για να κοιμόμαστε εμείς οι φιλήσυχοι πολίτες με ανοιχτά παράθυρα.
Εγώ θα συμφωνήσω με τον υπουργό, που, όπως έλεγε και ο Γιώργος Παπαχρήστος, όσοι δεν αναγνωρίζουν το έργο του είναι επειδή τον ζηλεύουν. Τη χαίρονται την αστυνομία του και τη χειροκροτούν από τα μπαλκόνια οι πολίτες, καθώς αναγνωρίζουν το έργο της εν μέσω της πανδημίας.
Κι ας λένε οι ζηλιάρηδες, κι ας γράφουν οι κακοπροαίρετοι. Όπως ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ενώσεων Νοσοκομειακών Γιατρών Ελλάδος, ο Πάνος Παπανικολάου, που πήγε να πλήξει το κύρος του υπουργού καταγγέλλοντας αστυνομικούς της ομάδας «Δράση» που επέβαλαν πρόστιμο σε εθελοντή αιμοδότη που γυρνούσε από το νοσοκομείο στο σπίτι του.
Κακοήθειες κι αυτά που κυκλοφόρησαν για την καλλιτεχνική παρέμβαση αφιερωμένη στους άστεγους που διέλυσαν αστυνομικές δυνάμεις το βράδυ της Τετάρτης στην πλατεία της Δημοτικής Αγοράς των Χανίων, με το Κοινωνικό Στέκι της πόλης να καταγγέλλει πως τους «απομάκρυναν από τον χώρο με απειλές» με πρόσχημα τη δημόσια υγεία την ίδια στιγμή που «οι μισοί από αυτούς δεν φορούσαν μάσκα».
Εμείς την καμαρώνουμε την αστυνομία σας, κύριε υπουργέ, ακόμα κι όταν ξυλοφορτώνει ντελιβεράδες, κι όταν βαράει στο ψαχνό πιτσιρικάδες, κι όταν τραμπουκίζει μικρά κορίτσια, κι όταν εκπυρσοκροτούν τα περίστροφα και σκοτώνουν κατά λάθος τις γυναίκες τους, κι όταν μαζεύει γιαγιάδες από το Πολυτεχνείο, κι όταν μπουζουριάζει δικηγόρους, κι ακόμα περισσότερο τη χαιρόμαστε την ΕΛ.ΑΣ. σας, κύριε Χρυσοχοΐδη, όσο τη βλέπουμε να οργώνει τη χώρα για να πιάσει τον Χρήστο τον Παππά. Εκεί να δείτε χαρές που κάνουμε.
