Στη χώρα που οι απόγονοι των ταγματασφαλιτών έπιασαν θέσεις στο κράτος, πάρθηκε επιτέλους μια απόφαση καταδίκης τους. Οι ναζί οδηγήθηκαν στη φυλακή. Κανείς όμως δεν έχει την ψευδαίσθηση ότι ξεμπερδέψαμε με τα φασιστικά μορφώματα.
Οι «ιδεολόγοι» του νεοναζισμού στην Ελλάδα αποδείχθηκαν ότι δεν είναι τίποτα άλλο από αυτό που πάντα γνωρίζαμε, θρασύδειλα ανθρωπάρια που ο μισανθρωπισμός δίνει νόημα στην ασήμαντή τους ύπαρξη. Έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μην πληρώσουν το κόστος των πράξεών τους.
Ο Κασιδιάρης επανέφερε τις ραδιουργίες με την κυβέρνηση Σαμαρά για να τύχει καλύτερης μεταχείρισης, ο Παππάς την κοπάνησε και ακόμα τον ψάχνουν, ενώ ο Λαγός καταφεύγει στην Ευρώπη. Άντε να αποδείξουν τώρα οι χρυσαυγίτες ότι δεν θα διαφύγουν, όπως ισχυριζόταν η εισαγγελέας.
Ο Μ. Χρυσοχοΐδης είναι υπόλογος για τη διαφυγή του νεοναζί πρωτοπαλίκαρου, ειδικά όταν επιδεικνύει υπερβάλλοντα ζήλο στο να διώκει ανυπεράσπιστους μαθητές για τη συμμετοχή τους σε μαθητικό συλλαλητήριο αλλά επίσης γιατί απέδειξε ότι η ΕΛ.ΑΣ. στις μέρες του μόνο με ανυπεράσπιστους τα βάζει.
Ειλικρινά δεν ξέρω πιο είναι το πιο ανησυχητικό, η χυδαιότητα και ο ρατσισμός που ποτίζουν την κοινωνία καθημερινά τα μίντια (ενδεικτικό είναι το χυδαίο σχόλιο Πορτοσάλτε για τον νεκρό Ζακ) ή η ένθερμη μανία κατά δημοσιογράφων και φωτορεπόρτερ της κόρης και της γυναίκας Μιχαλολιάκου;
Το πρώτο καθορίζει και διαμορφώνει εύπλαστες συνειδήσεις. Καθοδηγούν μέσω των μίντια την κοινή γνώμη ενδύοντας τη μικρότητα με μεγαλοϊδεατισμό. Δείχνουν τον αδύναμο εχθρό για να ταΐσουν φτωχά υπερεγώ. Κάτι που πράττουν ιδιαίτερα ηχηρά τα κανάλια όταν η επικαιρότητα το απαιτεί.
Όσο για το δεύτερο, οι εναπομείναντες της Χ.Α. μπορεί να δέχθηκαν ένα ισχυρό χτύπημα αλλά δηλώνουν επιθετικά την παρουσία τους. Δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποβαθμίζουμε και να γελοιοποιούμε ως γραφικούς τους φυρερίσκους. Το μίσος που τρέχει στις φλέβες τους, αν βρει τις κατάλληλες διόδους (που συχνά τις βρίσκει), αποκτά επικίνδυνες διαστάσεις και ευρύτερη αποδοχή στην κοινωνία.
Η Ν.Δ. στο κοινό αυτό προσβλέπει κάθε φορά προς άγραν ψήφων. Αυτό είναι το στήριγμά της, κοινωνικά, πολιτικά, εξαιτίας του νεοσυντηρητισμού και του εθνικισμού που προτάσσουν στενά ψηφοθηρικά σε κάθε εκλογική μάχη. Όλος ο μισανθρωπισμός σε δύο λέξεις της Ουρανίας Μιχαλολιάκου: «γαμιέστε, καριόληδες».
