Περνώντας απ’ του Νικήτα στου Ψυρρή, είδα μια «πηγή» από τα πάνω πατώματα του κτηρίου που δεσπόζει στην πλατεία Κουμουνδούρου. Η «πηγή» είχε μπροστά της τέσσερα (πιάτα) και έτρωγε μανιωδώς και από τα τέσσερα.
Τη ρωτάω απορημένος «γιατί τρως τόσο πολύ;». «Θέλω να βάλω κιλά» μου απαντάει.
Πολύ δυνατός ο Επιτελικός στη συνέντευξη Τύπου της ΔΕΘ. Κατ’ αρχάς, ξεπέρασε το προσωπικό του ρεκόρ δίνοντας πρώτη ερώτηση σε αντιπολιτευόμενο μέσο μόλις μιάμιση ώρα μετά την έναρξη της συνέντευξης και αφού είχαν ήδη τεθεί 23 ερωτήσεις. Το 23-0 αποτελεί σκορ πρόκρισης που μόνο κάτι τύποι σαν τον Αλίγιεφ του Αζερμπαϊτζάν είχαν πετύχει μέχρι τώρα.
Ακόμα πιο σημαντικό όμως ήταν ότι ο Επιτελικός είχε έτοιμες γραπτές απαντήσεις αλλά και βίντεο για ερωτήσεις που δεν είχαν τεθεί ακόμα. Το γεγονός μπορεί να εξηγηθεί με δύο τρόπους. Είτε πρόκειται για έκφραση σπάνιας διορατικότητας (στα όρια του θαύματος), είτε ο Επιτελικός δυσκολεύεται με τις κανονικές δημοσιογραφικές ερωτήσεις και στήνει τις συνεντεύξεις Τύπου. Σε περίπτωση που (παρ’ ελπίδα) ισχύει η δεύτερη εκδοχή, τα ζητήματα δεν είναι μόνο η Δημοκρατία και η ενημέρωση. Αν δυσκολεύεσαι με τους δημοσιογράφους, τι θα γίνει αν χρειαστεί να κάνεις καμιά πραγματικά απαιτητική συζήτηση με όλους αυτούς του μυστήριους της γειτονιάς μας; In God we trust να μην χρειαστεί...
Να ενημερώσω ότι, εκτός που πήγα Καραϊσκάκη για την υποδοχή, πήρα και μαύρη περούκα αφάνα. #είσαι-κάτι-μαγικό
Να συνεχίσουμε λίγο με τα αθλητικά. Μεγάλη πίκρα ο αποκλεισμός της Εθνικής από τους Γερμανούς. Μέσα στη στενοχώρια μας γράψαμε περί τις τρεις χιλιάδες αναλύσεις σχετικά με τις αιτίες της ήττας. Άλλωστε, το ελληνικό ταλέντο στην προπονητική είχε ήδη σημειωθεί από την εποχή του Χρυσού Αιώνα του Περικλέους.
Αυτή η ομάδα είναι όμως μια διαρκής χαρά. Γιατί με τη σύνθεσή της έληξε διά παντός το ζήτημα αν τα παιδιά των μεταναστών είναι Έλληνες ή όχι. Ποιος τολμά να πει ότι οι Αντετοκούνμπο δεν είναι Έλληνες; Τώρα όλοι τους αγκαλιάζουν, ακόμα κι εκείνοι που έδωσαν μάχη για να μην περάσει ο νόμος για την ιθαγένεια - όπως πάντα, η Δεξιά βρέθηκε στη λάθος μεριά της Ιστορίας. #my-national-team
Μια και μιλάμε για πατρίδα, οφείλουμε να παρατηρήσουμε ότι η φωτογραφία της εβδομάδας που πέρασε ήταν αυτή του επιχειρηματία Γιάννη Λαβράνου με τον Θάνο Πλεύρη σε συλλαλητήριο για τη Μακεδονία. Από μια σκοπιά, η φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στο Inside Srory εξηγεί συνοπτικά (αλλά με ακρίβεια) τι ακριβώς είναι η εθνικοφροσύνη.
Αντιγράφω από το άρθρο της Ελίζας Τριανταφύλλου και του Τάσου Τέλλογλου στο Inside: «Γιάννης Λαβράνος και Φέλιξ Μπίτζιος. Τους αρέσει να αποκαλούν τους εαυτούς τους αόρατους. Την περασμένη εβδομάδα τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζήτησαν να κληθούν οι δύο άνδρες για να καταθέσουν ως μάρτυρες στην Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τις παρακολουθήσεις, καθώς θεωρούν πως ότι είναι οι σημαντικότεροι ιδιώτες εργολάβοι σ’ αυτή την υπόθεση. Η κυβερνητική πλειοψηφία αρνήθηκε».
Φαντάζομαι ότι η Ν.Δ. δεν θέλει να καταθέσουν οι δύο επιχειρηματίες στην Εξεταστική για λόγους εθνικού συμφέροντος. Για τους ίδιους λόγους που διαδήλωνε ο κ. Λαβράνος ενάντια στη Συμφωνία των Πρεσπών.
Γίνεται να μιλήσεις για την πατρίδα χωρίς να μιλήσεις για την οικογένεια; Και όχι όποια κι όποια οικογένεια, αλλά για την Οικογένεια; Δεν γίνεται. Στα δύσκολα η Οικογένεια, όπως κάθε οικογένεια, συσπειρώνεται. Είναι ενδεικτικό τής πολύ μεγάλης δυσκολίας στην οποία βρίσκεται ο Επιτελικός ότι η Ντόρα βγήκε μπροστά στην υπόθεση των υποκλοπών δηλώνοντας ότι όποιος σπάσει το απόρρητο (δηλαδή όποιος πει την αλήθεια για το έγκλημα) θα φάει δέκα χρόνια. Αν είσαι δύσπιστος με την Οικογένεια, θα μπορούσες να θεωρήσεις απειλητική τη δήλωση της Ντόρας. Αν είσαι δύσπιστος λέμε…
Η Ντόρα είπε επίσης ότι είμαστε σε πόλεμο με τη Ρωσία. Εντάξει, καλά έκανε και μας το ’πε για να καβαντζώσουμε κανένα εβαπορέ, αλλά μετά να μην κοροϊδεύουν τον Βελόπουλο που πουλάει τις επιστολές του Χριστού.
Παιδιά, να οργανωθούμε! Από τη μια μεριά το Μαξίμου σηκώνει με κάθε τρόπο το θέμα της ρωσικής χρηματοδότησης για τον επηρεασμό των δυτικών κοινωνιών. Από την άλλη, ο Δένδιας κάνει διαρροή ότι δεν έχει σταλεί προς ώρας στην Ελλάδα αμερικανικό υλικό για τα ρωσικά κεφάλαια. Μπερδευτήκαμε, όπως και να το κάνεις.
Παρεμπιπτόντως, τι να κάνουν εκείνοι οι Ρώσοι διπλωμάτες που είχε απελάσει ο Τσίπρας γιατί βοηθάγανε στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία; Εκείνα, μωρέ, που πηγαίνανε ο Πλεύρης μαζί με τον Λαβράνο.
Πολύ δυνατός και ο (πρώην ΕΥΠ) Κοντολέων στην Εξεταστική. Είπε ότι παρακολουθούσε τον Ανδρουλάκη για εθνικούς λόγους και θα το ξανάκανε - και γιατί όχι δηλαδή, τι πρόβλημα υπάρχει; Το πιο καλό που είπε όμως ήταν ότι ο Επιτελικός, όταν του ζήτησε να παραιτηθεί, δεν τον ρώτησε για ποιον λόγο παρακολουθούσε τον Ανδρουλάκη. Λογικό ακούγεται. Συμβαίνουν αυτά.
Ακόμα πιο δυνατός ο Κυρανάκης, ο οποίος στην Εξεταστική πήγε μπροστά στον Τζανακόπουλο και άρχισε να τον βρίζει μπας και φάει καμιά κουτουλιά στη μύτη για να φωνάζει μετά ότι έγινε ο νέος Μελιγαλάς. Δεν τα κατάφερε, αλλά είναι αξιέπαινη η προσπάθεια.
Πέμπτη ήμασταν Καραϊσκάκη. Καλά πήγε κι αυτό.
Ρωτάω λοιπόν την «πηγή» γιατί θέλει να βάλει κιλά. Μου απαντάει «γιατί η αυλαία δεν πέφτει αν δεν τραγουδήσει η χοντρή» δείχνοντάς μου κάτι στικάκια.
Ο επιτελικός
