Οι άνθρωποι επιλέγουν το είδος και τον προορισμό των καλοκαιρινών διακοπών τους ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία τους και τις ανάγκες τους. Άλλοι τις θέλουν πολυτελείας, άλλοι ξεκούραστες σε βαθμό ακινησίας, άλλοι φασαριόζικες και κάποιοι άλλοι οικογενειακές.
Οι δικές μου διακοπές είναι συνήθως περιπετειώδεις. Προσπαθώ, βλέπετε, να βρίσκομαι κοντά στη φύση, πιθανόν σε μια προσπάθεια να γίνομαι αγνός και καθαρός, όπως υποστήριζε και ο Μοντεσκιέ. Μακριά από τον πολιτισμό και τις ηλεκτρονικές ευκολίες που κατατρώνε την καθημερινότητά μας.
Οπως κάθε χρόνο λοιπόν, ξεκίνησα από τον Πειραιά, με πρώτο σταθμό την αγαπημένη μου λίμνη στην ορεινή Κορινθία, όπου θα συνδύαζα την ηρεμία και την ξεκούραση με την αγαπημένη μου δραστηριότητα, την ορειβασία. Αποφάσισα, μάλιστα, να δοκιμάσω να φτάσω στη λίμνη από μία διαδρομή που δεν είχα ξαναπάει, αναβαθμίζοντας έτσι το περιπετειώδες της εκδρομής, κάτι που κατάφερα, αφού την απόσταση των 2,5 ωρών πέτυχα να την ολοκληρώσω σε 5,5 ώρες, με 3 ώρες σε έναν δασικό χωματόδρομο με νεροφαγώματα και κοφτερές πέτρες.
Στη συνέχεια έστησα τη σκηνή μου, απόλαυσα τη βραδινή ηρεμία της εξοχής ώσπου κοιμήθηκα, για να ξυπνήσω το πρωί και να ξεκινήσω για τον ορειβατικό μου περίπατο.
Η πρώτη ανάβαση θα ήταν αναγνωριστική και την επόμενη ημέρα, πλήρης φόρτου, θα πήγαινα για την κορυφή.
Επιστρέφοντας στη βάση μου, διαπίστωσα πως η σκηνή μου είχε συληθεί, όπως και το αυτοκίνητο, που από ένα σπασμένο τζάμι είχαν αφαιρεθεί όλα μου τα πράγματα, συμπεριλαμβανομένων χρημάτων, καρτών, ταυτότητας κ.ά. Εκεί ξεκίνησε και η δεύτερη φάση της περιπέτειας. Τηλέφωνο στην αστυνομία, τράπεζες κ.λπ.
Οι αστυνομικοί από το τοπικό Τμήμα, εξαίρετα παιδιά και οι δύο, βρήκαν τα κλοπιμαία σε ένα παγκάκι, αλλά έλειπαν τα μετρητά, οι κάλτσες (!!!), ένα ζευγάρι παντόφλες και όλοι οι φορτιστές μαζί με τα τρόφιμα.
Ετσι, και αφού στο τοπικό Τμήμα δεν μπορούσε να υποβληθεί μήνυση, έπρεπε να πάω στο Κιάτο και μετά να επιστρέψω στην Αθήνα, δίχως χρήματα για νερό, καφέ, τροφή, διόδια ή καύσιμα. Όλες οι κάρτες δε ακυρωμένες και η μπαταρία του τηλεφώνου να πνέει τα λοίσθια έπειτα από τα απανωτά τηλέφωνα. Επιστροφή λοιπόν από την παλιά Εθνική Οδό και με ένα σπασμένο τζάμι, που έγινε αιτία για αστυνομικούς ελέγχους διότι εκ των πραγμάτων είναι ύποπτο.
Οι αστυνομικοί που με έλεγξαν αρκέστηκαν στον λόγο μου για τα αίτια, γνωρίζοντας βέβαια πως δεν θα μπορούσα να έχω αντίγραφο της μήνυσης αφού θα μου αποστελλόταν με e-mail, όπου θα ξεκινούσε η τρίτη φάση της περιπέτειας, με τις τράπεζες αυτή τη φορά, αφού η κλεμμένη ταυτότητα είχε βρεθεί και άρα δεν συμπεριλαμβανόταν στα κλοπιμαία. Αλλά αυτά θα σας τα διηγηθώ άλλη φορά.
