Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για το κύκνειο άσμα του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ, καθώς το νομοσχέδιο που διαλύει τη δημόσια περίθαλψη συζητείται σήμερα στην Ολομέλεια της Βουλής. Την ίδια ώρα, έξω από το Κοινοβούλιο, οι εργαζόμενοι στο ΕΣΥ θα διατρανώνουν την αντίθεσή τους. Η ΟΕΝΓΕ έχει προκηρύξει 24ωρη πανελλαδική απεργία, ενώ η ΠΟΕΔΗΝ προχωράει σε στάση Εργασίας 11 π.μ.-3 μ.μ. και καλούν στη 1 μ.μ. στο Σύνταγμα σε παλλαϊκό συλλαλητήριο. Στο πλευρό τους ήδη έχουν ταχθεί και θα δώσουν το «παρών» η ΑΔΕΔΥ, το Εργατικό Κέντρο Αθήνας, ομοσπονδίες, μαζικοί φορείς, συλλογικότητες και κόμματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
#ΕΣΥ_για_ολους / Έκρηξη οργής στο Twitter για τη διάλυση της δημόσιας υγείας
Το γεγονός ότι η αντίθεση στο νομοσχέδιο παίρνει μαζικά χαρακτηριστικά και ξεφεύγει από τα στενά υγειονομικά όρια δείχνει πόσο σημαντικές θα είναι οι επιπτώσεις που θα έχουν οι ασθενείς.
Υγεία επί πληρωμή
Η κατάργηση της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης των γιατρών του ΕΣΥ και η δυνατότητα να διατηρούν ιδιωτικά ιατρεία ανοίγει τον δρόμο μεταξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ένας ασθενής που παρακολουθείται από γιατρό του ΕΣΥ πιθανότατα θα ωθείται στο ιδιωτικό ιατρείο του με το αντίστοιχο χρηματικό αντίτιμο. Υπάρχει ήδη η εμπειρία των πολυιατρείων του ΙΚΑ, όπου γιατροί μπορούσαν να εργάζονται στο ΕΣΥ και παράλληλα να έχουν και ιδιωτικό ιατρείο. Ο γιατρός μετέφερε τους ασθενείς στο ιδιωτικό του γραφείο. Επίσης, οι μεγάλες λίστες αναμονής για ένα χειρουργείο -οι οποίες διογκώθηκαν μέσα στην πανδημία- οδηγούν αναγκαστικά τον ασθενή στις αγκάλες των ιδιωτικών δομών. Επί πληρωμή, όμως, θα είναι και το χειρουργείο στη δημόσια δομή αν είναι απογευματινό. Μάλιστα, ακόμα και για μια εξέταση η αναμονή είναι τεράστια, επομένως ο ασθενής που αγωνιά για την υγεία του θα σπεύσει είτε σε ιδιωτική κλινική είτε στο ιδιωτικό ιατρείο για να κερδίσει χρόνο.
Ολες οι παραπάνω περιπτώσεις έχουν ως κοινό παρονομαστή ότι ο ασθενής θα βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη αν θέλει να έχει αξιοπρεπή υγειονομική κάλυψη.
Εχθρός της προόδου το νομοσχέδιο
Με ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας στηλιτεύει την κυβέρνηση για τα αποτελέσματα που θα έχει το νομοσχέδιο για τη δημόσια περίθαλψη. Ο καθηγητής Αιματολογίας εξηγεί γιατί η σύγχρονη Ιατρική έχει προοδεύσει παραθέτοντας ορισμένα παραδείγματα. Οι συχνότερες μορφές καρκίνου έχουν γίνει χρόνια νοσήματα, οι ασθενείς με καρδιαγγειακά νοσήματα μπορούν να ζουν μια φυσιολογική ζωή, τα αυτοάνοσα νοσήματα δεν είναι πια «παραλυτικές ασθένειες» κ.ά. «Η σύγχρονη Ιατρική μαζί με τις τεχνολογικές καινοτομίες (π.χ., Τηλεϊατρική) μας επιτρέπουν να φέρουμε υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας κυριολεκτικά στην πόρτα του πολίτη» αναφέρει ο Γρ. Γεροτζιάφας, συμπληρώνοντας ότι σε λίγους μήνες δεν θα χρειάζεται να έρθει ένας ασθενής από την επαρχία στο Παρίσι, καθώς θα μπορεί να τον δει μέσω της τεχνολογίας.
Αυτό θα βοηθήσει αρκετά, καθώς ένας ο ογκολογικός ασθενής δεν θα χρειάζεται να ταξιδεύει, π.χ., από τον Εύδηλο της Ικαρίας στην Αθήνα για να τον δει ογκολόγος, να περάσει μία εβδομάδα ξεσπιτωμένος, μετά να γυρίσει και ξανά από την αρχή κάθε τρεις-τέσσερις εβδομάδες. Θα μπορεί να κάνει τη διαδικασία στο νησί του, αρκεί το νοσοκομείο του να έχει στοιχειωδώς εκπαιδευμένο προσωπικό που θα συντονίζεται από την εξειδικευμένη ομάδα που βρίσκεται στην Αθήνα. Σύμφωνα με τον καθηγητή, η σύγχρονη Ιατρική έχει προοδεύσει και θα συνεχίσει να προοδεύει επειδή δεν βασίζεται στον «καλό γιατρό», αλλά στις καλές ομάδες.
Ωστόσο, για να γίνουν όλα αυτά, χρειάζεται δημόσιο σύστημα Υγείας. «Μόνο η αλλαγή των εργασιακών σχέσεων των γιατρών του ΕΣΥ με την εισαγωγή του δικαιώματος άσκησης ιδιωτικής Ιατρικής εντός ή/και εκτός ΕΣΥ, φέρνει την Ιατρική της Ελλάδας στα επίπεδα του 1950, 1960, 1970» εξηγεί. Σημειώνει ότι η πρόοδος της σύγχρονης Ιατρικής πρέπει να μεταφέρεται στην κοινωνία και να μετατρέπεται σε βελτίωση των δεικτών δημόσιας υγείας. «Όποια εξουσία δεν διασφαλίζει αυτή την αρχή, απλώς εγκληματεί» σχολιάζει χαρακτηριστικά, επισημαίνοντας ότι εδώ βρίσκεται ο πυρήνας του προβλήματος του νομοσχεδίου.
Τέλος, ο Γρηγόρης Γεροτζιάφας υπογραμμίζει ότι η λύση δεν είναι η απόσυρση του νομοσχεδίου, αλλά η πτώση της κυβέρνησης, που θα επιτρέψει στον λαό να ελπίσει και να διεκδικήσει Εθνικό Σύστημα Υγείας ποιοτικό και αποτελεσματικό.
Στην «Αυγή» μίλησαν για το νομοσχέδιο ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και πρώην υπουργός Υγείας Ανδρέας Ξανθός, η πρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων Αθήνας-Πειραιά Ματίνα Παγώνη, ο πρόεδρος του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου Αθανάσιος Εξαδάκτυλος, ο πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ Νομού Ηρακλείου και μέλος ΓΣ ΟΕΝΓΕ Αλέξανδρος Καφετζάκης και ο πρόεδρος της Ένωσης Νοσοκομείων & Κέντρων Υγείας Λήμνου και μέλος ΓΣ ΟΕΝΓΕ Κώστας Κατσιγιαννόπουλος.
Ανδρέας Ξανθός: H κυβέρνηση προχωράει στην τελική λύση κατά της δημόσιας περίθαλψης
Με το νέο νομοσχέδιο του υπουργείου Υγείας η κυβέρνηση δεν βάζει κάποιες επιπλέον νεοφιλελεύθερες πινελιές στο ΕΣΥ. Αναβαθμίζει την επίθεσή της στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας, πλήττοντας ευθέως τη θεσμική του συγκρότηση, τη θεμελιώδη εργασιακή σχέση των γιατρών (πλήρης και αποκλειστική απασχόληση) και τη δωρεάν παροχή υπηρεσιών στους πολίτες.
Πλέον οι γιατροί του ΕΣΥ θα μπορούν να έχουν και ιδιωτικό ιατρείο ή να εργάζονται σε ιδιωτικές κλινικές. Αυτό δεν είναι ούτε ευελιξία ούτε εκσυγχρονισμός. Είναι πολιτική επιλογή οριστικής διάλυσης και «παθητικής» ιδιωτικοποίησης του ήδη αποδιοργανωμένου ΕΣΥ. Η πανδημία πίεσε αφόρητα, αλλά, ταυτόχρονα, διέσωσε προσωρινά το ΕΣΥ. Γιατί οι δημόσιες δομές σήκωσαν όλο το βάρος της υγειονομικής κρίσης και απέδειξαν την αξία τους.
Σήμερα η κυβέρνηση θεωρεί ότι τώρα που «πέρασε η μπόρα» μπορεί χωρίς ενδοιασμούς να προχωρήσει στην τελική λύση κατά της δημόσιας περίθαλψης, εξυπηρετώντας ανοιχτά τα συμφέροντα των επιχειρηματιών Υγείας και των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών.
Η Ν.Δ. ποτέ δεν πίστεψε στο ΕΣΥ, αντιτάχθηκε σκληρά στον ιδρυτικό του νόμο (Ν.1397/1983), το υπονόμευσε με κάθε ευκαιρία. Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι ότι η πρώτη «μετάλλαξη» στο ΕΣΥ επιχειρήθηκε το 1992 από τον πατέρα Μητσοτάκη, με την part-time απασχόληση των γιατρών. Τότε το πείραμα απέτυχε. Τριάντα χρόνια μετά, ο υιος Μητσοτάκης, με τις ίδιες νεοφιλελεύθερες εμμονές και επιρροές συμφερόντων, επιχειρεί την πλήρη αποδόμηση. Είναι στο χέρι των υγειονομικών, των ασθενών και της προοδευτικής αντιπολίτευσης να μην τα καταφέρουν ούτε αυτή τη φορά.
Ματίνα Παγώνη: Το νομοσχέδιο θα δημιουργήσει προβλήματα
Θεωρώ ότι το άρθρο 10 θα δημιουργήσει πολλά προβλήματα στη λειτουργία των τμημάτων και των κλινικών. Δεν είναι εύκολο να μπαίνεις και να βγαίνεις, να πηγαίνεις να κάνεις ιδιωτικό ιατρείο. Δουλεύουμε ως ομάδες, κάθε γιατρός έχει πάρα πολλά να κάνει. Έχει τακτικά ιατρεία, επείγοντα, κλινική, ασθενείς, απογευματινά. Δεν θα προλάβει να βγει και έξω.
Οι γιατροί του ΕΣΥ είναι πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης τόσα χρόνια. Άρα, δεν έχουμε κανέναν λόγο να αλλάξουμε αυτόν τον θεσμό. Αυτή ήταν πάντα η θέση μας, αλλά τώρα είναι κι άλλοι - και οι ιατρικοί σύλλογοι. Όλοι οι φορείς συμφωνούν ότι αυτό το νομοσχέδιο θα δημιουργήσει πρόβλημα στη λειτουργία των νοσοκομείων.
Επίσης, για την περιφέρεια που προβλέπει μπλοκάκι είμαστε κατά. Ζητάμε προκήρυξη όλων των θέσεων και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού.
Αθανάσιος Εξαδάκτυλος: Χάθηκε μια ευκαιρία
Ζητάμε την απόσυρση του άρθρου 10 και αυτό είναι μία ομόφωνη θέση, ανεξαρτήτου ιδεολογικής τοποθέτησης του Δ.Σ. του ΠΙΣ. Οι γιατροί του ΕΣΥ διαφωνούν διότι μάλλον δεν θα δοθούν οι απαραίτητες αυξήσεις που δικαιούνται. Άλλοι διαφωνούν διότι θα δημιουργεί ακόμα μία προνομιακή ομάδα γιατρών και δεν θα έχουν όλοι τις ίδιες ευκαιρίες. Αυτό θα είναι αποθαρρυντικό και για τους ανθρώπους του εξωτερικού. Θα είναι ανθρωπίνως αδύνατο να είναι κανείς πλήρης στα καθήκοντά του, γιατί οι ώρες της ημέρας και η βιολογική δύναμη του ανθρώπου είναι δεδομένες. Από εκεί και πέρα, πολλοί θεωρούν, και δεν μπορεί κανείς να το αποποιήσει με δεδομένο τις παθογένειες 40 χρόνων, ότι μπορεί να επιτείνει τα δυσάρεστα φαινόμενα που αφορούν τον χρηματισμό ανθρώπων.
Στο άρθρο 7 υπάρχουν δύο θεωρήσεις. Υπάρχει η θεώρηση που πιστεύει ότι πρέπει να είναι μόνο πλήρους και αποκλειστικής απασχόλησης (όχι μερικής), υπάρχει και η μειοψηφική άποψη, την οποία εκπροσωπώ εγώ, που πιστεύω χάθηκε μία ευκαιρία. Το part time θα μπορούσε να επεκταθεί σε όλες τις βαθμίδες του ΕΣΥ. Και να προσχωρούν σε αυτό, εφόσον το επιθυμούν, οι γιατροί που έχουν μόνιμη σχέση με το ΕΣΥ για να ασκούν ελεύθερα το επάγγελμα. Έτσι θα ανανεωθεί και θα ενισχυθεί το ΕΣΥ. Διότι αντιλαμβάνεστε ότι για τον καθένα που θα έβγαινε μερικής απασχόλησης, ένας άλλος από τον ιδιωτικό τομέα θα συμπλήρωνε τον υπόλοιπο χρόνο και αυτό θα ήταν πολλαπλώς ευεργετικό.
Αλέξανδρος Καφετζάκης: Χάνεται ο χαρακτήρας της δημόσιας περίθαλψης
Οποιος φορά άσπρη μπλούζα σε αυτή τη χώρα αντιδρά, με εξαίρεση κάποιους πανεπιστημιακούς σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το νομοσχέδιο αυτό αλλάζει τις εργασιακές σχέσεις των γιατρών, μετατρέπει το νοσοκομείο σε έναν χώρο άγρας πελατών και χάνεται ο χαρακτήρας της δημόσιας και δωρεάν περίθαλψης. Είναι υποχρέωση των γιατρών, αλλά κυρίως του κόσμου να υπερασπιστεί το ΕΣΥ, τη μεγαλύτερη κοινωνική κατάκτηση τα τελευταία 50 χρόνια.
Το νομοσχέδιο δεν πρόκειται να λύσει κανένα πρόβλημα που ταλανίζει το ΕΣΥ ούτε πρόκειται να περπατήσει το γεγονός ότι βάζουν ιδιώτες σε καθεστώς μερικής απασχόλησης, δεδομένου ότι και την περίοδο της πανδημίας τούς έγινε έκκληση με πολύ ευνοϊκότερους όρους. Αλλά δεν υπήρχε καθόλου προσφορά. Γιατί, άλλωστε; Θα πρέπει να εφημερεύουν, έχοντας ξεχάσει πώς γίνεται. Δεν νομίζω ότι κάτι τέτοιο θα αλλάξει. Επίσης, δίνει εξαιρετικές αρμοδιότητες στον διοικητή του νοσοκομείου, που σε πρώτο χρόνο παίζει ένα ρουσφετολογικό ρόλο, αλλά σε δεύτερο χρόνο νομίζω ότι προετοιμάζει πονηρά τη μετάβαση στους μάνατζερ και στο πέρασμα των νοσοκομείων σε ιδιωτικά συμφέροντα.
Κώστας Κατσιγιαννόπουλος: Καταστροφή για τις άγονες και νησιωτικές περιοχές
Το νομοσχέδιο, πέρα από διαλυτικό για τη δημόσια και δωρεάν Υγεία στις αστικές περιοχές, είναι εξαιρετικά καταστροφικό για τις άγονες και νησιωτικές περιοχές. Πλέον, κανείς γιατρός δεν θα έχει κανέναν λόγο να προσέλθει σε αυτά τα μέρη, διότι προφανώς δεν θα μπορεί να ασκήσει ιδιωτική ιατρική -ακόμα κι αν δεχτούμε ότι αυτό αποτελεί κίνητρο- με δεδομένο ότι δεν υπάρχουν ούτε απογευματινά ιατρεία στα νοσοκομεία ούτε και ιδιωτικός τομέας. Ο μεγάλος χαμένος από όλη αυτή την ιστορία είναι οι ασθενείς, αφού το υπουργείο Υγείας μάς λέει να σταματάμε να τους κοιτάμε στα μάτια, αλλά στην τσέπη. Ενδεικτικό της αντιμετώπισης που έχουν τα νησιά από την κυβέρνηση είναι το γεγονός ότι τις τρεις προηγούμενες ημέρες η Λήμνος δεν είχε κανέναν αναισθησιολόγο.
