Η παρουσία του Στέφανου Κασσελάκη στην εκδήλωση για την αναζήτηση ενός προοδευτικού αντίβαρου απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη έχει δύο αναγνώσεις: Την επιφανειακή και την πιο βαθιά.
Στην πρώτη ανάγνωση δύσκολα μπορεί κανείς να διαφωνήσει με τη διαπίστωση ότι το απροειδοποίητο -αν και σύντομο- πέρασμα Κασσελάκη από μία αμφιλεγόμενη για πολλούς ως προς τις προθέσεις της εκδήλωση πέτυχε να μεταθέσει το ενδιαφέρον από τα τρία κεντρικά πρόσωπα και κυρίως από το περιεχόμενο των ομιλιών τους στο πρόσωπό του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Σε μια βαθύτερη προσέγγιση της παρουσίας του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο Θέατρο Άλφα μπορεί κανείς να κατανοήσει ότι ο Στέφανος Κασσελάκης πηγαίνοντας στην εκδήλωση τοποθέτησε τον εαυτό του στο κέντρο του κάδρου μιας συνολικότερης συζήτησης που βρίσκεται σε πρωτόλειο, ομολογουμένως, στάδιο για τη συνεννόηση και σύγκλιση των δυνάμεων του αριστερού και προοδευτικού χώρου. Η παρουσία του στην εκδήλωση επί της ουσίας επιβεβαιώνει μία αναγκαιότητα που υπενθυμίζει ότι η όποια συζήτηση ή διαβούλευση για συμπόρευση των κεντροαριστερών δυνάμεων δεν γίνεται να διεξαχθεί αποτελεσματικά χωρίς τον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Πολλώ μάλλον να βρίσκεται απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.
Οι προοδευτικές δυνάμεις αγνόησαν επιδεικτικά το εκλογικό σύστημα της απλής αναλογικής που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. και τις προσκλήσεις για συμπόρευση των κομμάτων που έχουν ως αντίπαλό τους τη Δεξιά. Η ανατροπή της Δεξιάς του κ. Μητσοτάκη από συγκροτημένες δυνάμεις απαιτεί συντονισμένες προσπάθειες και συλλογικές στοχεύσεις. Πρωτίστως ηγεσίες που έχουν τη βούληση να την πετύχουν.
