Αφόρητα πιεσμένος από τις αποκαλύψεις για τις υποκλοπές, την κατακραυγή των διεθνών ΜΜΕ και την ανοιχτή δυσαρέσκεια των ευρωπαϊκών θεσμών, ο Κ. Μητσοτάκης αναδιπλώνεται σε μια γραμμή απεγνωσμένης άμυνας.
Τα χαρακτηριστικά της τα παρουσίασε προχθές στο υπουργικό συμβούλιο: εκεί επιχείρησε να συνδέσει την αντιπολίτευση με σχέδια αποσταθεροποίησης της κυβέρνησης και της χώρας που εκπορεύονται από τη Μόσχα και την Άγκυρα. Δεν το είπε ευθέως, υπάρχουν όμως οι πάσης φύσεως Πορτοσάλτε, Ρωμανοί και Μαρκόπουλοι που θα το κάνουν και θα βάλουν και δικά τους. Ο ίδιος θα συνεχίσει να παριστάνει τον πολιτικά αποστασιοποιημένο και να καταγγέλλει την τοξικότητα των πολιτικών του αντιπάλων.
Η γραμμή αυτή δείχνει πεντακάθαρα σε τι είδους εκλογές επιδιώκει να οδηγήσει τη χώρα ο Μητσοτάκης, όποτε και αν γίνουν αυτές.
Την ώρα που η κοινωνία περιμένει έναν χειμώνα ακρίβειας, κρίσης, στερήσεων και ενεργειακής φτώχειας, αντίστοιχο με τους χειρότερους χειμώνες των Μνημονίων, και ενώ η πρακτική των απευθείας αναθέσεων, των εξοπλιστικών και της λεηλασίας οδηγεί ξανά την οικονομία στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, η συζήτηση θα είναι για το αν η αντιπολίτευση υπηρετεί επιδιώξεις κάποιου εξωτερικού εχθρού.
Η διακυβέρνηση Μητσοτάκη υπήρξε ολέθρια για το κράτος δικαίου και τη δημοκρατία και θα συνεχίσει να είναι μέχρι και την τελευταία στιγμή της παραμονής της στην εξουσία. Το καλύτερο για την κοινωνία και τη χώρα είναι η στιγμή αυτή να έρθει όσο το δυνατόν γρηγορότερα.
