Ο Γάλλος συγγραφέας Νταβίντ Λελέ-Ελό αποφάσισε να πει την ιστορία του με ειλικρίνεια, χιούμορ και ανθρώπινη ζεστασιά. Καταθέτει τη ζωή του μέσα από τον ήρωά του Μιλού, έναν Γάλλο που μεγαλώνει σε μια επαρχιακή πόλη τη δεκαετία του ’80 διαφέροντας από τους συνομήλικούς του. Στα 8 του τρελαινόταν να μεταμφιέζεται σε πριγκίπισσα και να παριστάνει τη βασίλισσα της Αιγύπτου, ενώ απεχθανόταν τα παιχνίδια με την μπάλα και καθετί αγορίστικο. Στα 14, ακούγοντας στην τηλεόραση τη φωνή της Νάνας Μούσχουρη, αποφασίζει: «Θα γίνω Νάνα Μούσχουρη». Και έγινε.
Ο μονόλογος «Όταν μεγαλώσω, θα γίνω η Νάνα Μούσχουρη» του Νταβίντ Λελέ-Ελό πρωτοπαρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το 2019 και τώρα παίζεται στο Παρίσι. Την ίδια ώρα σταθμεύει και στην Αθήνα, και από αύριο παρουσιάζεται στο Θέατρο Σταθμός, με τον Μάνο Καρατζογιάννη να υποδύεται τον Μιλού υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Ελισσαίου Βλάχου.
«Εγώ δεν μεταμφιέζομαι, είμαι. Η μεταμφίεση δεν είναι παιδικό παιχνίδι, είναι η μεταμόρφωση προς την ενηλικίωση» λέει ο Μιλού, ένας άνθρωπος που διεκδικεί να γίνει αποδεκτός και να αγαπηθεί. Καθώς ο συγγραφέας αυτοβιογραφείται, αφήνει τον θεατή να παρακολουθήσει τον αγώνα του ήρωα να κατακτήσει το όνειρό του, να μοιάσει απόλυτα στη διάσημη τραγουδίστρια που μεσουρανεί στη Γαλλία εκείνη την εποχή. Τα εμπόδια που συναντά ο Μιλού είναι πολλά. Δεν είναι Έλληνας ούτε μιλάει ελληνικά, δεν φοράει γυαλιά και τουαλέτες με στρας και παγέτες ούτε ξέρει να τραγουδάει. Και, ακόμα χειρότερα, είναι αγόρι. Τελικά, παρά τις δυσκολίες, ο ήρωας καταφέρνει να βρει αυτό που πραγματικά είναι ο ίδιος.
Κάπως έτσι και στην πραγματική του ζωή ο συγγραφέας γνώρισε την Ελληνίδα τραγουδίστρια και έγιναν φίλοι. «Ο Μιλού, το μικρό αγόρι που ζει το όνειρό του, συνεχίζει να βαδίζει στον δρόμο του με ενθουσιασμό και σεβασμό για να καταφέρει να υπάρξει μέχρι τα όρια της ζωής του. Γιατί το όνειρό του είναι η ελπίδα για το μέλλον του» σημειώνει χαρακτηριστικά για το έργο η Νάνα Μούσχουρη. «Είμαι ευτυχής», συμπληρώνει, «που μοιράζομαι ένα μέρος της διαδρομής του, συγκινημένη που του απλώνω το χέρι και του δανείζω τη φωνή μου. Και νιώθω ότι μου δίνει κι αυτός το χέρι του και μοιραζόμαστε μυστικά τη μεγάλη ευθύνη να βρούμε την Αλήθεια μας».
Ο Νταβίντ Λελέ-Ελό και η Νάνα Μούσχουρη επικοινωνούν πλέον καθημερινά, συναντιούνται συχνά στο Παρίσι, στη Γενεύη ή στην Αθήνα και συνεργάζονται συστηματικά. Ο ίδιος εξακολουθεί να δημοσιογραφεί και να γράφει μυθιστορήματα, φιλοσοφικά δοκίμια και κυρίως βιογραφίες γυναικών, όπως η Εβίτα Περόν, η Μαρία Κάλλας, η Μπαρμπαρά, η Δαλιδά, η Ρόμι Σνάιντερ.