Ο γιος του Φράνκο Τζεφιρέλι επέκρινε δημοσίως τους πρωταγωνιστές της σαιξπηρικής διασκευής του 1968 δηλώνοντας ότι οι δύο ηθοποιοί της ταινίας «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» έχουν εκθειάσει μέσα στα χρόνια με πολλές αφορμές το φιλμ αλλά και την εμπειρία τους στα γυρίσματα. Επιπλέον, δήλωσε ότι η επίμαχη σκηνή είναι κάθε άλλο παρά πορνογραφική, όπως συγκεκριμένα την περιγράφουν οι δύο κατήγοροι στη μηνυτήρια αναφορά τους. Δήλωσε συγκεκριμένα: «Είναι ντροπιαστικό, 55 χρόνια μετά τα γυρίσματα, δύο ηλικιωμένοι ηθοποιοί, που οφείλουν τη φήμη τους σ’ αυτήν την ταινία, να δηλώνουν ότι υπέστησαν μια κακοποίηση που τους προκάλεσε στρες και συναισθηματική δυσφορία». Δεν παρέλειψε να αναφέρει δε και ότι η Χάσεϊ δέχτηκε να συνεργαστεί με τον Τζεφιρέλι και στον «Ιησού από τη Ναζαρέτ» δέκα χρόνια αργότερα.
Η απρόσμενη αντίδραση της Ολίβια Χάσεϊ και του Λέοναρντ Γουάιτινγκ όσον αφορά την ομολογουμένως αχρείαστη γυμνή σκηνή τους ανακινεί μια ευαίσθητη μα ενδιαφέρουσα συζήτηση για τα όρια της ηδονοβλεπτικής εκμετάλλευσης σε σχέση με τις ανάγκες του οιουδήποτε καλλιτεχνικού οράματος. Οι δύο ηθοποιοί, που σήμερα είναι 71 και 72 ετών αντίστοιχα, υποστηρίζουν πως ο Τζεφιρέλι τους είχε ξεγελάσει ως ανήλικους ώστε να νιώσουν άνετα δίχως ρούχα και να τους κινηματογραφήσει ημίγυμνους.
Ο Μπράντο, ο Μπερτολούτσι και τα όρια της συναίνεσης
Οπως και με τον Τζεφιρέλι, έτσι και στην ακόμα πιο σοβαρή περίπτωση του Μπερνάρντο Μπερτολούτσι, μια ανάλογη κατηγορία περί εξαπάτησης για το επιθυμητό κινηματογραφικό αποτέλεσμα βάρυνε ετεροχρονισμένα την ταινία «Τελευταίο ταγκό στο Παρίσι». Ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι πίσω από την κάμερα και ο Μάρλον Μπράντο εξερεύνησαν τα όρια της αρσενικής εξουσίας σε μια φορτισμένη ερωτική σκηνή στην ταινία του 1972. Σχεδόν 40 χρόνια αργότερα, ο Μπερτολούτσι αποκάλυψε ότι δεν είχε προετοιμάσει τη συμπρωταγωνίστρια Μαρία Σνάιντερ για το τι επρόκειτο να συμβεί στη λήψη, προκαλώντας εύλογα ερωτήματα για τα όρια της σωματικής κακοποίησης και της καλλιτεχνικής αμετροέπειας.
Η σκηνή του σεξουαλικού αιφνιδιασμού με το βούτυρο είχε σχεδιαστεί εν αγνοία τής ηθοποιού επειδή ο σκηνοθέτης ήθελε ο εξευτελισμός τής ηρωίδας να είναι απόλυτα ρεαλιστικός. Άλλοι είδαν μια ακραία άσκηση υποκριτικής της «Μεθόδου», άλλοι είδαν απλώς μια 19χρονη να βιάζεται από έναν 48χρονο άνδρα. Η ίδια η Σνάιντερ δεν κινήθηκε ποτέ νομικά, αλλά δήλωσε ότι αυτή η πειραματική προσέγγιση της μίας και μοναδικής λήψης που έγινε ποτέ την έκανε να νιώσει ταπεινωμένη και βιασμένη στο σετ.
Το γυμνό βρέφος των Nirvana
Ανεξάρτητα από τη νομική ή την ηθική προσέγγιση σε σοβαρές περιπτώσεις εκμετάλλευσης και κακοποίησης, οι περισσότεροι θα συμφωνούν ότι η περίπτωση του Σπένσερ Έλντεν, που εμφανίστηκε ως γυμνό μωρό στο άλμπουμ-ορόσημο του rock με τίτλο «Nevermind» το 1991 ήταν καταγέλαστη. Σύμφωνα με τη μήνυση του μοντέλου, η φωτογραφία του εξωφύλλου, όπου φαίνεται το μωρό μέσα σε μια πισίνα να κυνηγά ένα δολάριο, αποτελούσε μορφή εκμετάλλευσης και μια μορφή παιδικής πορνογραφίας.
Ο Έλντεν δήλωνε ότι οι Nirvana επωφελήθηκαν πουλώντας το άλμπουμ που τον παρουσιάζει στο εξώφυλλο. Φυσικά, ο ίδιος είχε προσπαθήσει στο παρελθόν να αξιοποιήσει τη φήμη του αναπαριστώντας τη φωτογραφία ως ενήλικας και υπογράφοντας αυτόγραφα σε αντίτυπα του άλμπουμ. Η αγωγή με την οποία ζητούσε αποζημίωση 150.000 δολαρίων απορρίφθηκε, καθώς ο δικαστής επικαλέστηκε τον νόμο της παραγραφής όταν το φερόμενο ως θύμα φτάσει την ηλικία των 28 ετών.
