Με μια μεγάλη έκθεση με τίτλο «Breaking the news» η Βρετανική Βιβλιοθήκη μάς προσκαλεί (και μας προκαλεί) να εξετάσουμε και να σκεφτούμε σε μια σειρά ερωτήματα: Πώς οι γνώμες μας και οι πεποιθήσεις μας επηρεάζουν τις επιλογές μας για ενημέρωση; Πότε οι ειδήσεις και τα νέα γίνονται προπαγάνδα; Γιατί καταβροχθίζουμε ιστορίες εγκλημάτων και ηδονοβλεψίας; Ποιος αποφασίζει ποιές ειδήσεις θα αποσιωπηθούν και ποιες θα είναι στο επίκεντρο;
Με μια τεράστια συλλογή εφημερίδων και άλλου υλικού στη διάθεσή της η Βρετανική Βιβλιοθήκη δεν ανοίγει μία ακόμα έκθεση τεκμηρίων, αλλά φέρνει τα τεκμήρια σε διαλεκτική σχέση με τον επισκέπτη για να στοχαστεί πάνω στη δημιουργία και τη διανομή των ειδήσεων και του Τύπου. Μια συλλογή που αριθμεί τεκμήρια για πάνω από πέντε αιώνες και μια έκθεση που θα βάλει τον επισκέπτη να αναθεωρήσει πολλές από τις γνώμες του.
«Οι ειδήσεις και τα νέα είναι εκεί που αντικρουόμενες ιδέες και ιδεολογίες συγκρούονται και μάχονται. Μπορούν ταυτόχρονα να ξεκινήσουν κινήματα. Μπορούν να μας ψυχαγωγήσουν. Μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο προς το καλύτερο. Τι πραγματικά κρύβεται πίσω από τους τίτλους;» είναι το κείμενο που μας προσκαλεί να επισκεφτούμε την έκθεση.
Μιας και είναι μήνας ΛΟΑΤΚΙ+ περηφάνιας, η Βρετανική Βιβλιοθήκη μέσα από ένα συγκεκριμένο παράδειγμα μας δείχνει όλη αυτή την προβληματική, που εδράζεται στις ειδήσεις και στα νέα, μέσα από το παράδειγμα του Όσκαρ Ουάιλντ. Μέσα από τα εξώφυλλα και τα ρεπορτάζ της εποχής ανακαλύπτουμε πως μια μήνυση που έκανε ο Ουάιλντ κατά του μαρκησίου του Κουινσμπερι -πατέρα του εραστή του, Λόρδου Άλφρεντ Ντάγκλας- κατέληξε σε δίκη εναντίον του με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας.
Η έκθεση παρουσιάζει τη φρενίτιδα με την οποία τα ΜΜΕ της εποχής κάλυψαν τη δίκη, την -μέχρι λαγνείας- αποκάλυψη κάθε δυνατής πληροφορίας, μέχρι την τελική καταδίκη του συγγραφέα σε φυλάκιση δύο ετών. Μετά την αποφυλάκισή του, ο Όσκαρ Γουάιλντ εγκατέλειψε για πάντα την Αγγλία.
Οι συλλογές μιας βιβλιοθήκης μπορούν να είναι κάτι παραπάνω από υλικό μελέτης του εξειδικευμένου ερευνητή. Με σωστή προβολή και έκθεση μπορούν να γεννήσουν ενδιαφέρον για όλους, να προκαλέσουν συζητήσεις, να προσκαλέσουν μη εξειδικευμένους επισκέπτες, να βάλουν στον δημόσιο λόγο του παρόντος ζητήματα που μπορεί να απασχολούν την κοινωνία για δεκαετία ή και αιώνες. Οι συλλογές μιας βιβλιοθήκης με τον κατάλληλο τρόπο μπορούν να αποτελούν σημείο αναστοχασμού και πληροφόρησης για πολλά θέματα, κοινωνικά, οικονομικά, προσωπικά. Χρειάζονται μόνο οι τρόποι που αυτά τα τεκμήρια θα βγούν από τα ράφια και θα προσκαλέσουν το κοινό να τα προσεγγίσει.
