Σε εποχές πανδημίας και παγκόσμιου τρόμου, δεν υπάρχουν περιθώρια για πολιτικαντισμούς και προχειρότητες.
Οι κυβερνήσεις θα πρέπει να προστατέψουν την υγεία των πολιτών. Πώς όμως; Με διαφάνεια και επιστημονική επάρκεια ή μπακαλίστικα, όπως το πράττει η ελληνική κυβέρνηση; Είδε, διάβασε κανείς τα πρακτικά των συνεδριάσεων της επιτροπής των σημαντικών επιστημόνων που την στελεχώνουν; Όχι. Αυτό που μαθαίνουμε είναι οι αποφάσεις της κυβέρνησης, με βάση τις θέσεις της επιτροπής. Αλλά ποιες λεπτομερώς είναι αυτές οι θέσεις, το αγνοούμε.
Ενδιαφέρον έχει ο τρόπος που το υπουργείο Πολιτισμού διαχειρίζεται το θέμα. Αν τα θέατρα, οι μουσικές σκηνές, οι κινηματογράφοι, παρ' όλη τη συμμόρφωσή τους με τα υγειονομικά πρωτόκολλα, είναι εστίες μετάδοσης του ιού, να αναστείλουν τη λειτουργία τους. Ενδιαφέρον όμως έχει η επιστολή που απέστειλε η Πανελλήνια Οργάνωση Θεάματος Ακροάματος προς τον ΕΟΔΥ και τους αρμόδιους υπουργούς και γραμματείς, όπου ζητάει να μάθει πόσα κρούσματα συνδέονται με εκδηλώσεις, πόσοι θεατές παρουσιάστηκαν θετικοί σε τυχαία τεστ και οτιδήποτε άλλο στοιχειοθετεί επιστημονικά την ανάγκη ενός τόσο αυστηρού και καταστροφικού πλαισίου.
Και να δεχθούμε ότι, παρ' όλα αυτά, ο συνωστισμός σε αίθουσες τέχνης μπορεί να μεταδώσει τον κορωνοϊό. Να δεχθούμε ότι οι επαγγελματίες του πολιτισμού θα μείνουν άνεργοι. Ποια είναι η φροντίδα της πολιτείας; Ένα αναιμικό επίδομα 534 ευρώ για ποιος ξέρει πόσους μήνες. Και αυτό όμως, με τις προϋποθέσεις που μπαίνουν από το υπουργείο, το εισπράττουν λίγοι. Οι πληροφορίες μου είναι πως αφορά γύρω στα 9.000 άτομα από τα 55.000 του χώρου. Τον περασμένο Ιούνιο, η κ. υπουργός υποσχέθηκε ένα ποσόν 2.000 ευρώ στις Αστικές Μη Κερδοσκοπικές Επιχειρήσεις στον χώρο του θεάτρου. Ακόμα περιμένουν. Επανέρχεται με ΚΥΑ, για πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος για επιχορήγηση στους πληττόμενους θεατρικούς οργανισμούς, αλλάζοντας συνεχώς τις προϋποθέσεις για τους δικαιούχους. Δύο μήνες μετά την ολοκλήρωση κατάθεσης των αιτήσεων με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά και δίχως έκδοση νέας Υπουργικής Απόφασης, πληθώρα αιτούντων ειδοποιούνται από τη «Διεύθυνση Θεάτρου» του υπουργείου ότι είναι απαραίτητη η προσκόμιση νέων δικαιολογητικών. Τι τους ζητάει λοιπόν; Να κάνουν έξοδα, προσλήψεις, παραγωγή κ.λπ. και μετά το υπουργείο Πολιτισμού θα αποφασίσει αν θα τους χορηγήσει κάποιο ποσόν!
Υποστηρίζουν οι κυβερνώντες ότι σε όλη την Ευρώπη οι χώροι πολιτισμού κλείνουν. Αυτό που δεν αναφέρουν είναι τα ποσά στήριξης που δαπανώνται. Στην Ισπανία, για παράδειγμα, το κράτος καλύπτει το 70 με 80% του μισθού των εργαζομένων στον πολιτισμό. Και να θυμίσουμε πως 37 δισ. ευρώ βρήκε η κυβέρνηση της Ν.Δ. στα ταμεία, τα οποία φρόντισε να συγκεντρωθούν η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Δυστυχώς, ο πολιτισμός στην Ελλάδα έχει μπει σε περίοδο ανθρωπιστικής κρίσης. Το σωματείο μουσικών Θεσσαλονίκης οργανώνει συσσίτια. Σε όλη τη χώρα, οι ηθοποιοί κρέμασαν τα κοστούμια τους στο καμαρίνι τους, οι μουσικοί έβαλαν στις θήκες τα όργανά τους, η οθόνη των κινηματογραφικών αιθουσών παραμένει λευκή και άδεια.
Το υπουργείο Πολιτισμού δεν έχει χρόνο να ασχοληθεί με τα προβλήματα των πολλών. Δουλεύει εντατικά όμως σε συναντήσεις που αφορούν απευθείας αναθέσεις σε λίγους. Μα αυτή η βοήθεια, με αδιαφανή μάλιστα κριτήρια, σε ορισμένους δεν αρκεί.
Δυστυχώς, όλη αυτή η πραγματικότητα την οποία βιώνουμε μας οδηγεί στη διαπίστωση πως οργανώνεται ένας πολιτισμός για λίγους, από λίγους και αδρά αμειβόμενους. Ένας πολιτισμός ελεγχόμενος, αδιαφανής ως προς τα οικονομικά και αξιοκρατικά κριτήρια και δεδομένα.
* Ο Πάνος Σκουρολιάκος είναι βουλευτής Ανατολικής Αττικής, αν. τομεάρχης Πολιτισμού της Κ.Ο του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία
