Μέχρι και την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τα Τέμπη, η κυβέρνηση είχε κάθε λόγο να θεωρεί ότι η πολύνεκρη σιδηροδρομική τραγωδία δεν θα της προκαλούσε πολιτικό κόστος. Η κοινωνία ήταν συγκλονισμένη αλλά δεν απέδιδε πολιτικές διαστάσεις στο θέμα. Η Εξεταστική Επιτροπή άλλαξε εκ βάθρων το κλίμα. Δεν ήταν μόνο η συγκλονιστική κατάθεση της Μ. Καρυστιανού ούτε η εξοργιστικά προκλητική εμφάνιση του Κ. Καραμανλή. Ήταν η συνολική μεθόδευση. Ο αποκλεισμός βασικών μαρτύρων (Γενιδούνιας, Τσαλίδης, Σπηλιόπουλος, Τριαντόπουλος, Ξιφαράς), οι αδιανόητες δικαιολογίες που προβλήθηκαν για τη στάση αυτή, η εσπευσμένη λήξη των εργασιών της Επιτροπής, πριν φτάσει στη Βουλή η δικογραφία από τον εφέτη ανακριτή της Λάρισας, η μεθόδευση με τον ιατρικό φάκελο του νεκρού μηχανοδηγού, το μπούλινγκ, οι ειρωνείες και τα ανάρμοστα αστειάκια του προεδρείου, πράγματα που προσέβαλαν βαθύτατα το αίσθημα αξιοπρέπειας της κοινής γνώμης και έδωσαν την αίσθηση ότι επιχειρείται συγκάλυψη. Ο πρωθυπουργός, πάντως, δεν παρέλειψε να συγχαρεί, στη Βουλή, μπροστά σε βουλευτές και δημοσιογράφους, τον πρόεδρο της Εξεταστικής Δ. Μαρκόπουλο για την καλή του δουλειά.
Αυτή η απροκάλυπτη συμπεριφορά έκανε πολλούς να ανακαλέσουν την προηγούμενη Εξεταστική, που ασχολήθηκε με τις υποκλοπές. Ήταν η ίδια ακριβώς τακτική που εφαρμόστηκε και εκεί και προκάλεσε βαθύτατη αγανάκτηση στην κοινή γνώμη. Μάρτυρες που αρνούντο προκλητικά να καταθέσουν οτιδήποτε επικαλούμενοι το απόρρητο. Μπούλινγκ και απειλές από τους βουλευτές της Ν.Δ. στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ Χρ. Ράμμο, όταν ο τελευταίος αποκάλυψε ότι η καταστροφή του συστήματος παρακολούθησης της ΕΥΠ έγινε την ημέρα που ο Ν. Ανδρουλάκης κατέθεσε αίτημα στην Αρχή για έλεγχο. Εξαίρεση από τον κατάλογο των μαρτύρων του Γρ. Δημητριάδη, του Θ. Κουκάκη, των εισαγγελέων της ΕΥΠ, των επιχειρηματιών που σχετίζονταν με το Predator. Καταθέσεις - παρωδία αχυρανθρώπων και εξέταση μαρτύρων με e-mail.
Η task force Προανακριτικών και Εξεταστικών
Δεν είναι συμπτωματική η ομοιότητα της τακτικής στις δύο αυτές περιπτώσεις. Ούτε είναι μοναδική. Μια ματιά στις συνθέσεις πέντε Επιτροπών που έγιναν από το 2019 μέχρι σήμερα (δύο Προανακριτικές για τους Δ. Παπαγγελόπουλο, και Ν. Παππά και τρεις Εξεταστικές για τη λίστα Πέτσα, τις υποκλοπές και το δυστύχημα των Τεμπών) δείχνει ότι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ. υπάρχει μια task force που αναλαμβάνει αυτές τις δουλειές. Πρόκειται για στοιχεία εξωστρεφή, έτοιμα για δυναμική αντιπαράθεση, όταν η αντιπολίτευση προβάλλει ενστάσεις επί της διαδικασίας ή καταγγέλλει προσπάθειες χειραγώγησης και συγκάλυψης ή όταν μάρτυρες ξεφεύγουν από το επιθυμητό πλαίσιο. Ο Δ. Μαρκόπουλος είναι από τους βασικότερους της ομάδας αυτής, με πέντε συμμετοχές σε πέντε Επιτροπές, στις οποίες μάλιστα κατάφερε να διακριθεί. Τέσσερις συμμετοχές σε πέντε επιτροπές έχουν ο Λάζαρος Τσαβδαρίδης, η Αικατερίνη Παπακώστα Παλιούρα και ο Βασίλειος Υψηλάντης και από τρεις ο Κώστας Καραγκούνης, η Άννα Μάνη Παπαδημητρίου, ο Σταύρος Κελέτσης, ο Ανδρέας Νικολακόπουλος και ο Αναστάσιος Μπαρτζώκας. Θα ήταν και ο Θάνος Πλεύρης, αν δεν είχε διατελέσει υπουργός και αν δεν είχε αυτοεξαιρεθεί από την Εξεταστική για τα Τέμπη, καθώς έχει μηνυθεί από τους συγγενείς των θυμάτων.
Προκαλεί εντύπωση πάντως ότι ενώ η πρακτική και οι μεθοδεύσεις της Ν.Δ. στις Εξεταστικές για τις υποκλοπές και τα Τέμπη έχουν προκαλέσει οργή και αποστροφή στην κοινή γνώμη (ας μην αναφερθούμε στην Εξεταστική για τη λίστα Πέτσα, που προκάλεσε θυμηδία, καθώς δεν κλήθηκε ούτε καν ο ίδιος ο Στ. Πέτσας), στις Προανακριτικές για τον Δ. Παπαγγελόπουλο και τον Ν. Παππά οι αντίστοιχης αθλιότητας ενέργειες της πλειοψηφίας ελάχιστα έχουν καταγραφεί. Κι όμως, τα αίσχη που έγιναν στις δύο αυτές Προανακριτικές αξίζει να μείνουν στην Ιστορία.
Το φιάσκο της «συμμορίας Παπαγγελόπουλου»
Στην Προανακριτική για τον Παπαγγελόπουλο, κατεβλήθη πρωτοφανής προσπάθεια να αποκαλυφθεί η ταυτότητα των προστατευόμενων μαρτύρων της υποθεσης Novartis, ώστε να διακοπεί η εισαγγελική έρευνα που βρισκόταν σε εξέλιξη. Πρόσωπα που εικάζετο ότι ήταν προστατευόμενοι μάρτυρες κλήθηκαν στην Επιτροπή, όπου υπέστησαν πιέσεις και απειλητικές προειδοποιήσεις. Μια εισαγγελέας, ο σύζυγος της οποίας είχε πάρει χρήματα από τη Novartis, υπήρξε βασικός μάρτυρας κατηγορίας του Παπαγγελόπουλου. Ισχυρίστηκε ότι τα αποδεικτικά στοιχεία της αξιοπιστίας της χάθηκαν επειδή πλημμύρισε το σπίτι της. Επιχειρηματίας προσήλθε με συνομιλίες παράνομα καταγεγραμμένες, οι οποίες έγιναν δεκτές ως αποδεικτικό υλικό. Με βάση το κατάπτυστο πόρισμα της Επιτροπής αυτής, ασκήθηκε δίωξη σε τρεις εισαγγελείς εν ενεργεία και τέσσερις δημοσιογράφους, για εγκληματική συμμορία. Και παρότι κανείς δεν το πρόσεξε, η Προανακριτική αυτή υπέστη τον μέγιστο θεσμικό εξευτελισμό, καθώς το Δικαστικό Συμβούλιο πέταξε το πόρισμά της στα σκουπίδια και απάλλαξε τους πάντες από όλες τις κατηγορίες. Καταδικάστηκε μόνο ο Δ. Παπαγγελόπουλος για παράβαση καθήκοντος σε βαθμό πλημμελήματος με αναστολή, για τις παρατηρήσεις που έκανε σε μια εισαγγελέα η οποία είχε αρχειοθετήσει εσπευσμένα το σκάνδαλο Βγενόπουλου. Η αρχειοθέτηση εκείνη είχε προκαλέσει δριμύτατες αντιδράσεις στην Κύπρο αλλά και την πειθαρχική δίωξη της ίδιας. Βαρύτατο αδίκημα, πραγματικά.
Προανακριτική με τα SMS του Καλογρίτσα
Οσο για την Εξεταστική σε βάρος του Ν. Παππά, λίγοι θυμούνται ότι η αρχική πρόθεση της Ν.Δ. ήταν να του φορτώσει τέσσερα κακουργήματα και δύο πλημμελήματα, για εύνοια προς τον Καλογρίτσα, με μοναδικό μάρτυρα τον ίδιο τον Καλογρίτσα και τα SMS του και συνήγορό του τον Λοβέρδο. Άλλη μια παρωδία Εξεταστικής που κατέληξε στην περίφημη «καταδίκη 13-0» για παράβαση καθήκοντος σε βαθμό πλημμελήματος, με την κατηγορία ότι ο Παππάς προσπάθησε να δώσει στον Καλογρίτσα τηλεοπτική άδεια. Ασχέτως αν ήταν ο ίδιος που τον κήρυξε έκπτωτο. Αυτά είναι λεπτομέρειες.
Φαίνεται ότι η θολούρα του αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου έχει εμποδίσει την κοινή γνώμη να διακρίνει στις Προανακριτικές εκείνες τη βρόώμικη πρακτική που τόσο εξοργίζει στην περίπτωση των υποκλοπών και της σιδηροδρομικής τραγωδίας. Ενδεχομένως και ο ΣΥΡΙΖΑ, για πολύ καιρό σε κατάσταση σύγχυσης και εσωτερικής αναταραχής, να μην μπόρεσε να υπερασπιστεί όπως θα έπρεπε την αποκατάσταση της αλήθειας. Στην Ιστορία όμως, η θεσμική αθλιότητα των κυβερνήσεων Μητσοτάκη πρέπει να καταγραφεί πλήρης και στο σύνολό της. Γιατί είναι πραγματικά πρωτοφανής για τα δεδομένα της χώρας.
