Λέει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος: η κυβέρνηση προχωρά στη θεσμική θωράκιση της λειτουργίας της ΕΥΠ με την καθολική απαγόρευση των κακόβουλων λογισμικών. Μάλιστα.
Και, εν τω μεταξύ, στην Επιτροπή της Βουλής όπου συζητιέται το νομοσχέδιο λέγονται τα εξής:
Η ΑΔΑΕ είπε ότι: Πρώτον, υπάρχει ζήτημα συνταγματικότητας με το άρθρο 12, σύμφωνα με το οποίο ο διοικητής της ΕΥΠ θα ορίζει τα λογισμικά που θα απαγορεύονται.
Εκεί που λέει ότι με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους τιμωρείται όποιος παράγει, πωλεί, προμηθεύεται κ.λπ. λογισμικά τα οποία καθορίζονται με απόφαση του διοικητή της ΕΥΠ.
Γιατί δεν μπορεί η υπόσταση ενός εγκλήματος να εξαρτάται από απόφαση του διοικητή της ΕΥΠ.
Το ίδιο ακριβώς είπε και η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων.
Δεύτερον, υπάρχει θέμα με τη διάταξη που απαγορεύει την αποτύπωση της μειοψηφίας και την τήρηση πρακτικών στις αποφάσεις για γνωστοποίηση των επισυνδέσεων.
Εκεί που λέει για το όργανο που αποφασίζει τη γνωστοποίηση της παρακολούθησης στον θιγόμενο και το οποίο αποτελείται από τον εισαγγελέα της ΕΥΠ, τον διοικητή της ΕΥΠ και τον πρόεδρο της ΑΔΑΕ.
Και το οποίο αποφασίζει κατά πλειοψηφία, χωρίς καταγραφή της τυχόν μειοψηφίας στην απόφαση και χωρίς τήρηση πρακτικών.
Τρίτον, υπάρχει ένσταση για το άρθρο που λέει ότι προκειμένου για πολιτικά πρόσωπα το αίτημα για παρακολούθηση υποβάλλεται στον πρόεδρο της Βουλής.
Γιατί είναι μονοπρόσωπο το όργανο που δίνει την έγκριση και αυτό έχει σοβαρότατα προβλήματα.
Τέταρτον, για πρώτη φορά αφαιρείται από την ΑΔΑΕ η αρμοδιότητα ενημέρωσης του θιγέντος.
Και αυτό είναι αντίθετο στις αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου.
Και πέμπτον, υπάρχουν σοβαροί κίνδυνοι στο άρθρο που παρέχει στην ΕΥΠ τη δυνατότητα να προμηθεύεται παράνομο λογισμικό.
Εκεί που λέει ότι με πρόταση των υπουργών Προστασίας του Πολίτη, Εθνικής Άμυνας κ.λπ. ρυθμίζονται οι προϋποθέσεις υπό τις οποίες είναι επιτρεπτή η προμήθεια από κρατικές δομές λογισμικών παρακολούθησης για την εκπλήρωση των σκοπών τους.
Διότι ανοίγει τη δυνατότητα παρακολούθησης εκτός του συστήματος νόμιμων επισυνδέσεων. Χωρίς να υπάρχει σχετικός κανονισμός από την ΑΔΑΕ.
Και εν πάση περιπτώσει, λέει η Αρχή, στην απόφαση που θα παίρνετε για να παρακολουθείται κάποιος πρέπει να γράφετε και με ποιο σύστημα θα τον παρακολουθείτε για να μπορούμε να κάνουμε έλεγχο.
Αυτά από την ΑΔΑΕ. Ενστάσεις, όμως, έχει και η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.
Που φωνάζει ότι δεν προσδιορίζεται ακριβώς τι σημαίνει παρακολούθηση για «λόγους εθνικής ασφαλείας». Διότι έτσι όπως τίθεται, «λόγος εθνικής ασφαλείας» θα μπορούσε να είναι οτιδήποτε.
Που σημαίνει ότι η ΕΥΠ θα μπορεί να επεξεργάζεται προσωπικά δεδομένα χωρίς κανέναν έλεγχο.
Και αυτό μπορεί να είναι πλήρως μέσα στη φιλοσοφία της κυβέρνησης από ό,τι είδαμε μέχρι τώρα. Αλλά είναι επίσης αντίθετο στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Και το επιχείρημα είναι το εξής: κάτι που απαγορεύεται σε ιδιώτες και είναι ποινικό αδίκημα δεν μπορεί να επιτρέπεται στο Δημόσιο χωρίς κανέναν όρο ή περιορισμό.
Και επίσης είπε ότι η προμήθεια λογισμικού τέτοιου είδους από τις δημόσιες υπηρεσίες χωρίς εγγυήσεις θα οδηγήσει σε κατάρρευση του απορρήτου των επικοινωνιών και της προστασίας των προσωπικών δεδομένων.
Καταλάβατε πώς έχει το πράγμα; Ούτε θεσμική θωράκιση της λειτουργίας της ΕΥΠ ούτε καθολική απαγόρευση των παράνομων λογισμικών.
Ένα μαγείρεμα κάνουν. Με τις ανεξάρτητες Αρχές απέναντί τους. Και με το Διεθνές Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου επίσης.
