Συνεχίζεται μεθοδικά η προσπάθεια του Άδωνι Γεωργιάδη να περιορίσει την τεράστια πολιτική ζημιά από την υπόθεση του Turkaegean τόσο για τον ίδιο όσο και συνολικά για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Σε μία ακόμη εμφάνισή του στα τηλεοπτικά παράθυρα, αυτή τη φορά στον Ant1, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ και υπουργός Ανάπτυξης & Επενδύσεων, έκανε επίδειξη χαμηλών τόνων και ρεαλισμού. Η κοινή γνώμη παρακολουθεί με απορία, καθώς όλοι θυμούνται έναν «άλλο» Άδωνι να πρωτοστατεί σε εθνικές κορώνες, ήδη από την εποχή που μέσω του ακροδεξιού ΛΑΟΣ είχε στοχεύσει στην «άλωση» της δεξιάς πολυκατοικίας και την αναρρίχηση στο «ρετιρέ» της.
Τώρα, ο κ. Γεωργιάδης με μεθοδικό τρόπο περιγράφει το πώς «είναι άλλο» οι διαφημίσεις της Τουρκίας με το Turkaegean ακόμη και στους Financial Times και άλλο το αν αυτός ο όρος είναι κατοχυρωμένο σήμα (λες και οι FT είναι εφημερίδα γειτονιάς που δεν ξέρει τι δημοσιεύει) και υποστηρίζει ότι «κάθε θέμα πρέπει να το βλέπουμε στην πραγματική του διάσταση».
Παραδέχθηκε τουλάχιστον ότι το Turkaegean «είναι άλλος ένας μοχλός στον αναθεωρητισμό της Τουρκίας», αλλά κατηγόρησε τον Αλέξη Τσίπρα και τις «εθνικιστικές υπερβολές». «Ξαφνικά ανακηρύχθηκε το Turkaegean ως το υπ' αριθμόν 1 θέμα της ελληνικής πολιτικής».
Όλες αυτές οι πορείες με περικεφαλαίες και εικονίσματα, όλα αυτά τα συνθήματα και οι ύβρεις, για να γίνει το Μακεδονικό ο μοχλός κατάκτησης της εξουσίας το 2019, τώρα απουσιάζουν. «Σε περίπτωση που δεν το ξέρουμε, η Τουρκία έχει ακτές στο Αιγαίο», λέει τώρα ο κ. Γεωργιάδης, λες και οι σύγχρονοι του Φιλίππου ή του Μεγαλέξανδρου είχαν τραβήξει γραμμή και δεν περνούσαν από το σημείο όπου χιλιάδες χρόνια μετά είναι τα σύνορα του ελληνικού κράτους.
Τουλάχιστον, ο κ. Γεωργιάδης παραδέχεται ότι «δεν είναι τόσο αθώο και απλό εμπορικό σήμα, αλλά κρίκος στην αναθεωρητική πολιτική της Τουρκίας», αλλά όπως επαναλαμβάνει, «δεν σημαίνει ότι πρέπει να πάμε στο άλλο άκρο και να αναγορεύσουμε το συγκεκριμένο θέμα ως ότι δήθεν χάσαμε το Αιγαίο ή ο Άδωνις είναι Turkadonis».
Πίσω από τις σοβαροφανείς και μετρημένες θέσεις, ωστόσο, δεν κρύβεται ένας νέος Άδωνις. Είναι ο ίδιος που επί δύο δεκαετίες εκμεταλλεύτηκε τα εθνικιστικά αντανακλαστικά των δεξιών ψηφοφόρων. Σε αυτούς προσπαθεί να μείνει αγαπητός. Το πρόβλημά του είναι ότι μάλλον δεν τους ενδιαφέρει το εμπορικό δίκαιο και η διαφορά του με τη διπλωματία...
